[ZAKOŃCZONE] W_objęciach_Chrysalis: Ratunek dla Arctic Wind (by Michalinek)

[Michalinek]

Skierowałem się w stronę przeciwną od domku Arctic Wind i przechadzałem się po okolicy przez 30 minut, po czym zawróciłem do mojego domu

[Nightmare]

Powoli robiło się jaśniej. Strażnicy jednak dalej szukali dowodów, czy innych dyrdymałów.

[Michalinek]

Poszedłem do łóżka żeby przespać ostatnie chwile w moim łóżeczku przed wyruszeniem w epicką podróż

[Nightmare]

Obudziłeś się po godzinie, może dwóch. Słońce powoli wstawało zza horyzontu.

[Michalinek]

Wstałem z łóżka. Zrobiłem krótką serię ćwiczeń, poszedłem coś zjeść, wziołem torbę ze spakowanymi rzeczami na podróż, po czym wyszedłem na dwór zamykając drzwi na klucz. Od razu poleciałem do najbliższej stacji kolejowej w celu podróży do Canterlot

[Nightmare]

Szczęście ci nie dopisało, następny pociąg będzie dopiero za godzinę.

[Michalinek]

Z nudów z plecaka wyciągnołem nóż i jak zwykle zaczołem się nim bawić. To zawsze umilało mi czas.

[Nightmare]

Zaciąłeś się kolejny raz i przypomniało ci się, że w Changei nawet takie rozcięcie może doprowadzić do śmierci.

[Michalinek]

Schowałem nóż do torby i pomyślałem za ile ten pociąg, ja tu na przygode życia ruszam a tu pociągu nie ma bo konduktorom się nigdzie nie śpieszy (a tak na serio ile bawiłem się nożem?). Postanowiłem położyć się na podłożu (co kolwiek to było) i umilić sobie czas słuchając muzyki (bo mp3 i słuchawki wziołem)

[Nightmare]

(około 10 minut)

Kolejne 10 minut upłynęło ci na słuchaniu piosenek.

[Michalinek]

Wyciągnołem słuchawki z uszu, zatrzymałem muzykę i postanowiłem chwile się przespacerować

[Nightmare]

Po krótkiej drzemce zobaczyłeś nadjeżdżający pociąg. Jego koła były zaczarowane, aby mógł jeździć po chmurach.

[Michalinek]

(Czekaj, coś mi tu nie pasuje. Jak to poszedłem się przespacerować i obudziłem się po krótkiej drzemce? WTF? Czy czegoś nie rozumiem? Ale dobra, ważne że pociąg przyjechał)

Wbiegłem do pociągu i usiadłem na wolnym miejscu.

[Nightmare]

(że zasnął podczas przechadzki)

Pociąg nie był zapchany, ale o wolne miejsce było trudno. Kiedy takie znalazłeś i usiadłeś, zobaczyłeś jak pociąg zjeżdża z chmur na tory.

[Michalinek]

(Ahaaaaa, teraz rozumiem. I wszystkiego najlepszego z okazji dnia kobiet, Nightmare)

Patrzyłem się przez szybę trochę nieprzytomnym wzrokiem, jednocześnie uszami próbując wyłapać każdy niepokojący dzwięk w pociągu

[Nightmare]

(thx Mów mi Koszmarek)

Nic się nie działo. Takie nudo-nudne nic. Zupełne nic.

[Michalinek]

(Nie, koszmarek mówie na siostre. Chociaż... będę mówił na nią Adolf, bo chyba mało trzy letnich dziewczynek podbiega do kogoś starszego, zaczyna go bić i kopać. Tak, Adolf będzie do niej pasować )

Postanowiłem powspominać ostatnie chwile spędzone z Arctic Wind

[Nightmare]

Przypominanie ich nie było najlepszym pomysłem. Po twoich policzkach zaczęły spływać łzy.

[Michalinek]

Ale jak zwykle uśmiechnięty starłem łzy i zaczołem rozmyślać co będzie, gdy ją uratuje

[Nightmare]

Przed oczami miałeś Arctic Wind, która cię przytula. Z tyłu leżały powalone Podmieńce, całe setki. Z zamyśleń wyrwał cię głos konduktora.

- Bileciki do kontroli!

[Michalinek]

(Czy ja bilet kupiłem?)

Zaczołem grzebać w swojej toorbie w poszukiwaniu biletu

[Nightmare]

(nope)

Konduktor podszedł do ciebie z wyciągniętym kopytkiem.

[Michalinek]

Sory stary, ale to sprawa najwyższej wagi a ty będziesz mi tutaj o bilecie ględził?-spytałem instruktora-mam bardzo ważną sprawę do księżniczek, że z tego wszystkiego biletu nie kupiłem

[Nightmare]

- Ważne, czy nie ważne, bilet trza mieć. Hmm... Trzydzieści monet. - mina konduktora już nie była taka miła.

[Michalinek]

Udław się nimi-powiedziałem i wręczyłem konduktorowi