[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[Nightmare]

 - Skoro tak za mną tęskniła... Może poleciała do mnie? - zapytała Papillon. Przy tym zauważyłeś, że nie zachowuje się jak królowa, ale jak zwykły członek grupy.

[KougatKnave3]

- Dobra myśl, dobra myśl. Czyli teraz... - przełknąłem ślinę - polecimy do twojego domu. Daleko to - proszę nie daleko... proszę nie daleko... proszę nie daleko...

[Nightmare]

 - Niestety tak. Ale podróż będzie miła i bezpieczna.

[KougatKnave3]

- Miła nie zaprzeczę. Ale co do bezpieczeństwa podczas lotu zawsze mam jakieś ale - powiedziałem. Pamiętam jak mnie kiedyś chcieli wsadzić do Helikoptera. Capo musiał przynieść łom by mnie odkleić od tej latarni w tamtej irackiej wiosce. Ciekawe czy też to pamięta.

[Nightmare]

 - Może wolisz obudzić się na miejscu? - zapytał Capo, uderzając kopytem w kopyto.

[KougatKnave3]

- Prędzej wolałbym od Dash, niż od ciebie. Jak ostatnio mnie walnąłeś to mi twarz zalatywała octem przez tydzień... - powiedziałem. Nie zdziwię się jak mi przyłoży, a jak się obudzę to albo będę w miejscu przez nas docelowym, albo gdzieś na targu niewolników jak to można się spodziewać po Capo.

[Nightmare]

 - To jak? - zapytała Dash. Wykonała ten sam gest, co Capo.

[KougatKnave3]

Westchnąłem.

- Jak to mi pomoże przeżyć lot, to niech będzie...

[Nightmare]

Zamiast Dash podeszła do ciebie Twilight. Wyglądała na smutną. Dotknęła rogiem twojego czoła i odpłynąłeś.

Gdy się obudziłeś, widziałeś dookoła siebie motyle. Jeden fioletowy usiadł ci na nosie.

[KougatKnave3]

Wstaję i się rozglądam. Patrzę co jest dookoła mnie mając nadzieje że wylądowaliśmy.

[Nightmare]

Leżałeś na łóżku w komnacie. Ściany, sufit i podłoga były z nieprzeźroczystego kryształu. Wszędzie były motyle. Nawet na ziemi leżał dywan o kształcie i kolorach motyla.

[KougatKnave3]

- Trochę za dużo tych motyli - powiedziałem i wstaje by następnie iść szukać reszty.

[Nightmare]

Korytarz wyglądał podobnie do twojego pokoju. Drzwi były ciemnozielone. Za jednymi drzwiami usłyszałeś chrapanie Ghosta.

[KougatKnave3]

Idę szukać pomieszczenia gdzie może być Twilight. Muszę z nią na chwilę porozmawiać.

[Nightmare]

Zauważyłeś drzwi, które nie były zamknięte. W środku zobaczyłeś Twi czytającą książkę.

[KougatKnave3]

Pukam do drzwi.

- Można? - spytałem się lokatorki pokoju, lekko smutny z powodu że wolałem się uśpić w drodze tutaj.

[Nightmare]

 - Jasne - odparła Twi i odłożyła książkę.

[KougatKnave3]

Wszedłem do środka.

- Ja chciałem powiedzieć że... dla ciebie będę wytrzymywał te loty... zrobię to dla ciebie.

[Nightmare]

 - Ale ja nie mogę patrzyć, jak cierpisz - powiedziała klacz.

[KougatKnave3]

- Obiecuje ci że będę wytrzymywać loty rydwanem i innymi środkami latającej lokomocji, nie będziesz już patrzeć jak cierpię bo trochę się do tego już przyzwyczajam że ten świat jest inny od naszego. Tu motyle to mięśniaki że rydwan podniosą, no chyba że to taka specjalna rasa. Tak czy owak, ten lęk w rydwanie był spowodowany moim lękiem wysokości i GŁÓWNIE tym że w rydwan są prowadzone motyle. Wiem to głupie, ale w moim świecie motyle są tak słabe że nawet piórko miałby problem podnieść.

[Nightmare]

 - Tu też. Ale nie motyle Papillon. - wskazała coś za oknem. Na parapecie przysiadła gigantyczna ważka. Miała wielkość kota, nie licząc skrzydeł.

[KougatKnave3]

Patrze się na tą ważkę. Ja kurna będę się długo przyzwyczajać do tego świata.

- Ok... Znaleźliście Chrysalis, czy jej tutaj też nie było?

[Nightmare]

 - Jeszcze nie wiemy. Dopiero słońce wstaje. Wylądowaliśmy w środku nocy, więc jeszcze nie szukaliśmy.

[KougatKnave3]

- Może spędzimy chwile czasu ze sobą? - spytałem się jej, gdyż potrzebuje chwili z moją dziewczyną na różne sprawy które robi się podczas związku.

[Nightmare]

 - Oczywiście - powiedziała z uśmiechem.