[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[Nightmare]

Makaron był pycha. Po chwili maluchy rozbiegły się po domu. Twilight wyszła obgadać z Rarcią sprawy ubranek dla dzieci.

[KougatKnave3]

Więc ja robię za nianię... dobra. no to rozpoczynamy opiekę nad dziećmi, wciąż monitoruje czy Papilon skończyła pracę. To bardzo ważne gdyż trzeba sobie z nią pogadać, z wiadomych przyczyn.

[Nightmare]

Dalej nie skończyła. Tymczasem maluchy zgromadziły się dookoła ciebie z narzędziami tortur. Lily z piłką, Bolt z psim sznurkiem do zabawy w przeciąganie liny, a Deli z lalką. Wszyscy chcieli, byś się z nimi pobawił.

[KougatKnave3]

No to się bawię z każdym z nich jednocześnie. Niekiedy się magia przydaje nie ma co więc się cieszę, że jestem jednoro... znaczy, Alicorsae... Alimorse... KURWA!! KTO WYMYŚLIŁ TE NAZWY!?

[Nightmare]

Po jakiejś godzinie maluchy się zmęczyły i wszystkie poszły spać. Ty też byłeś wyczerpany. Powoli zapadał zmrok.

[KougatKnave3]

Sprawdzam co u Papilon... gdyż teraz mam obsesje na tym, żeby z nią pogadać. To sprawa osobista gdyż jej słowa rozwaliły emocjonalnie mojego brata i nie pozwolę by ktoś go tak traktował.

[Nightmare]

Dalej zajęta. Twilight też wróciła. Miała przy sobie torbę z wdziankami dla maluchów.

[KougatKnave3]

Witam ją i informuje ją o tym co się stało z Farukiem po tym jak mu coś Papilon powiedziała, i brak odpowiedzi na próby kontaktu. Mi się to nie podoba. Może ona mi pomoże dobrą radą?

[Nightmare]

Papillon milczała. Wbiła wzrok w podłogę swojego kryształowego pałacu.

 - Mogłam mu nie mówić - powiedziała cicho.

[KougatKnave3]

- Co takiego powiedziałaś? - Spytałem się niemal wkurzony za to, że zniszczyła mojego Brata psychicznie. Jakim to prawem ona niszczy mojego brata psychicznie... TO MOJA FUCHA! Co prawda jej nie wykorzystuje, ale to nie znaczy że inni mają ją brać.

[Nightmare]

Papillon stanęła przy oknie i wpatrzyła się w Crystalianów. Gdy już się wydawało, że nic nie zrobi, zanuciła pewną melodię...

 

[KougatKnave3]

Spoglądam na niż z nie dowierzaniem... czy to... ale... ALE KURWA JAK!? Tą piosenkę w takim tonie umieją śpiewać tylko dwie osoby... Anna German, autorka. I Moja matka.

- A... Ale jak?

[Nightmare]

Papillon odwróciła się w twoją stronę. To spojrzenie mówiło aż za wiele. W tej chwili miałeś ochotę paść, nie wierzyć w to i zamknąć się samemu w domu.

[KougatKnave3]

NIE JESTEM FARUK, MÓZGU!! Podchodzę, i ją przytulam z łzami w oczach... myślałem... że nie żyje. Każdy syn rozpozna swoją matkę, a każda matka pozna swego syna... przynajmniej tak słyszałem.

- Ale... jak?

[Nightmare]

 - Zawsze - powiedziała i przytuliła cię jednym kopytem. To przytulenie, te oczy. Dało się je dopasować tylko do jednej osoby, a ty dobrze już wiesz, do której.

[KougatKnave3]

- Ale... jak? Kiedy cię ostatnio widziałem... byłaś człowiekiem... a teraz... matko mózg mnie boli - powiedziałem chwytając się za głowę. Za wiele dla mnie, oj za wiele dla mojego mózgu.

[Nightmare]

 - To miało być jedynie ciało, w którym obserwowałam tamten świat. Wspomnienia wolniej przechodzą do ciał niż dusze - powiedziała. Nie puszczała cię. To musiało dziwnie wyglądać. Alicorn przytulająca innego alicorna jak własne dziecko... Co jest prawdą.

[KougatKnave3]

- Tak się cieszę, że cię widzę. Od dawna myśleliśmy, że nie żyjesz - powiedziałem puszczając ją z objęć. Ja... naprawdę jestem szczęśliwy. Odnalazła się moja matka i wiem że teraz już będzie dobrze... gdyby jeszcze tata tu był.

[Nightmare]

 - Też się cieszę - powiedziała cicho. - Też dlatego, że zareagowałeś lepiej niż Faruk - dodała. Uśmiechnęła się do ciebie.

[KougatKnave3]

- Spokojnie... porozmawiam z nim. Dla niego to trudne bo sama wiesz. Dawno zaginiona matka, pojawia się w postaci "owada". Wybacz, ale dla opinii Federacji zaliczacie się do klasy owadów.

[Nightmare]

 - Wiem o tym - powiedziała z uśmiechem. Chyba się cieszy z tego spotkania. - W końcu na pustyni rzadko spotyka się motyle.

[KougatKnave3]

- No... tak przy okazji, podziękuj im za pomoc mojemu przyjacielowi. Wygląda śmiesznie, ale dzięki czemu lata i wytrzymał nawet tą zimę. Dobrze... może będzie lepiej jak porozmawiam z bratem... jego stan za długo już trwa.

[Nightmare]

 - Dobrze - powiedziała. - Mogę spróbować ominąć zaklęcie dookoła jego domu - powiedziała spokojnie.

[KougatKnave3]

- Tylko nie wiem kto je tam dał. Początkowo myślałem, że to ty. Gdyby się dało, to bym po prosił - powiedziałem po czym prze teleportowałem się przed dom Faruka. Musi zadziałać... nie podoba mi się jego stan.

[Nightmare]

Bez problemu otworzyłeś drzwi. W środku cisza i spokój. Jakby nikt tu nie mieszkał.