[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[KougatKnave3]

Więc jeśli jest taka możliwość to pozbawiam go wszelkich chipów i tych podobnych rzeczy które go ograniczają przed popełnieniem decyzji wbrew USA. Po wszystkim patrze na niego oczekująco.

[Nightmare]

Potem westchnął i, milcząc, pokazał ci łańcuchy. Chyba chodzi mu o to, byś je zdjął. Jak to mówią "Love and Tolerance". Nie wiem, ale co to ma do sytuacji, ale można tam do środka wcisnąć "F*cking".

[KougatKnave3]

Upewniając się że nic mi nie zrobi, wypuszczam go z więzów łańcuchów. JAK SIĘ NA MNIE NIE RZUCI! Jeśli włócznia pokaże że ten koleś się na mnie rzuci to go nie wypuszczam. Jeśli będzie bezpieczny, to go wypuszczam.

[Nightmare]

Koleś w jednej chwili po uwolnieniu zmienił się w Podmieńca i przeciągnął. Następnie uśmiechnął w twoją stronę i syknął.

[KougatKnave3]

Patrze się na niego... z oczekiwaniem. Jestem ciekaw czy ten podmieniec, będzie współpracował. Tak czy siak, trzeba go spytać, nie?

- To jak? Pomożesz nam? - spytałem się podmieńca.

[Nightmare]

Podmieniec podlazł do ciebie i lekko kiwnął łebkiem. Był niższy niż ty, a z miejsca, w którym wcześniej był chip, ciekła krew. Jednak Podmieniec chyba nie zwracał na to uwagi.

[KougatKnave3]

Staram się coś zrobić z tą krwią. Jak się uda to dobrze, jak nie to jakiś opatrunek czy cuś. Potem się pytam.

- Jak cię zwą...

[Nightmare]

 - Sssssevi - odpowiedział Podmieniec z tradycyjnym Changeańskim akcentem. Jego rana została załatwiona przez Patyk.

[KougatKnave3]

- Dobrze więc, Sevi. Ja, Allan Al-Bashir, chciałbym cię prosić byś pomógł nam w walce z USA. A jeśli nie będziesz miał gdzie wracać, w Federacji znajdzie się dla ciebie miejsce - powiedziałem do niego. Potem idę do zbrojowni i go wyposażam w broń... jeśli się zgodzi pomóc. Staram się też załatwić dla niego pancerz.

[Nightmare]

Oczywiście, że się zgodził! Ale postanowił iść bez zbroi i broni, gdyż uznał, że obciążałaby go, a on woli swoje czary. No cóż, jak kto woli...

[KougatKnave3]

Więc... ruszam z nim do portalu a potem wraz z wojskami ruszamy odbić resztę okupowanych ziem przez USA. Nadszedł czas ostatecznego rozliczenia... czas zemsty i pokazania USA, że nie rządzą światem.

[Nightmare]

No i zaczęła się wojna. Gdy tylko wyszliście z lasu Everfree napadła na was masa amerykanów i gryfów.  Po jakimś czasie już leżeli martwi na ziemi. Ruszyliście dalej. Co jakiś czas napotykaliście na drobne grupy amerykanów i gryfów. Przy drodze do Canterlot spotkaliście armię Papillon, a ajkąś godzinkę drogi później armię zebricańską.

[KougatKnave3]

Jeśli zdobędziemy Canterlot (znając życie ludzie tam zrobili bazę główną, bo dobrze strategicznie jest ułożona [tylko jedno wejście]), pozostałe bastiony USA się poddadzą, a Gryfy bez amerykanów, nie mają szans z Aliantami. Trzeba będzie ustalić plan ataku, i sprawdzić gdzie trzymają Księżniczki.

[Nightmare]

Jest pewien problem. Ludzie nie zabunkrowali się w Canterlot, o czym dowiedziałeś się od Sevi'ego. Zrobili to w Nowym Teheranie.

[KougatKnave3]

Czemu akurat tam? Przecież tereny były wolne, gdyż jasno przeczytałem że pod okupacją jest TYLKO Equestria. A świat chyba się tak nie nazywa, bo by masa sprzeciwu by wyszła. Więc pewnie tylko jeszcze Teheran jest oblegany. Wpierw trzeba się skupić na Tym kraju, potem atak na Teheran i nareszcie Wolni.

[Nightmare]

W Equestrii były tylko te pomniejsze grupki. W Canterlot Podmieniec pokazał wam zejście do więzienia. Łączyło się ono z tym blisko Teheranu.

[KougatKnave3]

No to trzeba wyeliminować te niedobitki lub wziąć w niewole i odesłać do ich świata. Po załatwieniu Canterlot, idziemy do centralnej bazy, gdzie połączymy się z drugą armią, dowodzoną przez Generała Abad-halad'a.

[Nightmare]

Niestety, część tej armii została wymordowana przez Podmieńce. Nie to, że się do amerykanów przyłączyły, ale miały chipy. Musiały robić wszystko, co im kazano.

[KougatKnave3]

... [Wklej kilka linijek przekleństw].. MAĆ. Zaraz... te chipy, one muszą mieć centrum sterowania. Jeśli je znajdę to będę mógł wyłączyć chipy i sprawić że Podmieńce będą wolne. Odwracam się do ekipy.

- Słuchajcie... idę tam sam. Mam pewien pomysł.

[Nightmare]

To ekipa została. Centrum dowiedzenia mieli, ale cholernie dobrze chronione, poinformował cię patyk.. Do tego, gdy podlazłeś do Canterlot (gdzie było wejście do tego więzienia, a centrum dowodzenia jest w środku jego), to zauważyłeś mały fioletowy kształt idący za tobą krok w krok, ale gdy się obracałeś, nikogo nie było.

[KougatKnave3]

Ok... Deli miała zostać w domu, rozumie mnie i o dziwo zawszę słucha. Więc to na bank jest Twiligh... nie mylę się włócznio? Co prawda to może być też Deli, ale nie wiem jakim cudem tak długo za nami szła.

[Nightmare]

Nie wiadomo, jak, ale Deli. Zdyszana, głodna, spragniona, ale Delicate. Po prostu za wami lazła, nawet nie wiedząc, o co chodzi.

[KougatKnave3]

Podchodzę do niej. Kurwa...

- Deli... przecież prosiłem byś została w domu. Przecież cię prosiłem - powiedziałem do niej biorąc ją na kopyta. No i się kurwa misja skomplikowała. Przecież z dzieckiem, nie będę łaził po wrogiej bazie... zwłaszcza z swoim dzieckiem.

[Nightmare]

Bird schowała się za jakimś krzakiem. Gdy ją podniosłeś, wystraszyła się, że będziesz na nią krzyczał i spuściła wzrok.

 - Lil... - wymamrotała cicho, prawie niesłyszalnie.

[KougatKnave3]

Nie krzyczę... nie krzyczę na własne dzieci... jeśli nie przegną pały.

- Co się stało? - spytałem się. Ona mnie o dziwo rozumie i słucha... więc musiało się coś stać. Albo się po prostu stęskniła. Tak czy siak próbuje dowiedzieć się o co chodzi.