[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[Nightmare]

Pyk! I Twilight zniknęła. Patyk ci powiedział, że musisz ratować Capo, inaczej zmieni się w usmażoną koninę...

[KougatKnave3]

- O KURWA!!! - Teleportuje się do Twilight by zobaczyć to przedstawienie... i pomóc Capo. Kurwa... mamy problem, nigdy nie widziałem Twilight tak wkurzonej. Jeśli nastały TE dni, i Capo powie że one są... to na jego miejscu będzie zajebiście duży krater.

[Nightmare]

Oczy zarejestrowały zdania pojedyncze. Twi płonie. Capo wrzeszczy. Maszynka pękła z gorąca. ZARAZ KTOŚ UMRZE!

[KougatKnave3]

Staje pomiędzy nimi by nie dopuścić do żadnego zgonu... nie pozwolę by moja żona stała za zabiciem Capo... TO MÓJ BYŁ POMYSŁ. Nawet mam idealne miejsce... tylko nie wiem o której wysypisko śmieci otwierają.

[Nightmare]

No i... Czy to było mądre włazić przed płonącą klacz? Najpierw zobaczyłeś kulę ognia lecącą w twoją stronę. Potem poczułeś ból. Potem ciemność... W końcu zobaczyłeś niewyraźny, biały, szpitalny sufit.

[KougatKnave3]

Otwieram oczy i pierwsze co widzę to sufit szpitalny. Wiedziałem, że kiedyś wyląduje w szpitalu... to każdego z nas spotka. Rozglądam się po pomieszczeniu.

[Nightmare]

Obok ciebie, pół siedząc na krześle, pół leżąc na twoim łóżku, leżała Twi. Spała, jakby leżała tu od dawna. Przy najmniejszym ruchu bolało cię całe ciało. W niektórych miejscach miałeś nagą skórę bez sierści. Za to całe ciało było poparzone w bandażach.

[KougatKnave3]

- Ała... moje... ciało - jęknąłem. Lucek... co się stało? Nie wiem co się stało, pamiętam ból i potem budzę się tutaj. Wyjaśnisz mi to?

[Nightmare]

Było nie włazić przed wkurzoną Twi. Oberwałeś kulą ognia. Potem Twi tak się przeraziła, że chciała się pociąć. Capo za to tak się wystraszył, że aż wywalił wszystkie kamerki i aparaty.

[KougatKnave3]

Sprawdzam kiedy Twilight się obudzi. Jeśli jeszcze długo, to wchodzę do jej snu. Muszę jej wytłumaczyć że mam jeszcze jedno wskrzeszenie, i bym tak łatwo się zabić nie mógł.

[Nightmare]

Problem. W jej śnie stała nad twoim grobem i płakała, więc to raczej średni moment. Obudzi się za kilka minut.

[KougatKnave3]

Westchnąłem... czekam więc na to aż się obudzi... Lucek... powiedz, czy ta kula mnie naprawdę zabiła i wykorzystałem wskrzeszenie, czy jednak mnie tylko odrzuciła pozbawiając przytomności? Bo skoro jestem w szpitalu... a nie w grobie to pewnie to drugie.

[Nightmare]

Prawie usmażyła, ale nie zabiła. Zabiłaby, gdyby nie Lucek. Musiał się pochwalić, no musiał.

[KougatKnave3]

Więc wskrzeszenie nie wykorzystane... tyle dobrego. Dziękuje Lucjanie... nie wiem co by było gdyby nie ty. Czekam aż się Twilight obudzi.

[Nightmare]

Po paru minutach podniosła głowę. Policzki miała mokre od łez. Gdy zobaczyła, że nie śpisz, kolejne popłynęły po jej twarzy.

- Prze-przepra-a-szam - powiedziała, szlochając.

[KougatKnave3]

- Ni... Nie przepraszaj... to nie... nie twoja wina... to ja wlazłem... na linie strzału... - powiedziałem ledwo. Wciąż mnie wszystko bolało, wyciągnąłem kopyta by przytulić Twilight.

[Nightmare]

Twi przytuliła cię płacząc. Do sali przylazły dzieciaki. Bolt ryczy, Lily ukradkiem ściera łezkę, a Deli rozgląda się, bo nic nie rozumie.

[KougatKnave3]

Odwzajemniam uścisk... lekko, gdyż boli jak nie wiem. W tym momencie zobaczyłem dzieciaki, uśmiechnąłem się do nich. Może lepiej, że Deli nie wie o co chodzi.

- Chodźcie... wy też do... mnie, dzie... dzieciaki.

[Nightmare]

Lily wtuliła się w ciebie wraz z Twi, Bolt przytulił ci kopyto, a Deli jedno ze skrzydeł. Słodki widok. Ale smutny.

[KougatKnave3]

Tule całą swoją rodzinę. Po chwili zaczynam się lekko śmiać... nawet teraz jak jestem poważnie ranny, to nie mogę się przestać cieszyć.

- Mimo iż było to bolesne... muszę przyznać, że... w tamtych barwach było ci... bardzo ładnie. Byłaś... taka gorąco piękna

[Nightmare]

Twilight leko się uśmiechnęła. Reszta podobnie. Deli tradycyjnie nie zrozumiała.

[KougatKnave3]

- Więc wiadomo ile tu poleżę? - spytałem się. No chyba że jak to doktorzy mają w zwyczaju,  już mnie na starty spisali. Czekam na odpowiedź Twilight, choć dzieciaki mogły by też coś powiedzieć... bo gadać umieją.

[Nightmare]

- Niewiadomo - przyznała Twi. Bolt zaczął seplenić coś o przynoszeniu ci jedzenia, Lily coś tam mamrotała o jakimś kryminale, który ci przyniesie... Deli za to wylazła na chwilę ze szpitala, po czym wróciła z małą stokrotką w kopytku. Podała ci kwiatek.

[KougatKnave3]

Biorę stokrotkę i uśmiecham się do wszystkich.

- Dziękuje wam... naprawdę - powiedziałem, ledwo. Ciekawe czy ktoś jeszcze do mnie w odwiedziny przyjdzie... Mama, na stówę, choć była w ludzkim ciele taka straszna (raz przeklęła i obszar wokół niej w odległości 1 km był czysty od życia), to kochała nas tak że nigdy nas nie opuszczała.

[Nightmare]

W tym momencie do sali wleciał różowy motyl. Upuścił trzymany pergamin na twoje kolana i odleciał. Były w nim życzenia na szybki powrót do zdrowia od Papillon i Faruka.