[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[KougatKnave3]

- Przyszedłem cię odwiedzić. Mój duch nie tknięty, lecz ciało tak. Mogę wchodzić ciągle do czyiś snów nawet po śmierci... tak przynajmniej zrozumiałem po monologu Luciana.

[Nightmare]

Twi uśmiechnęła się i cię przytuliła. We śnie byłeś cały i zdrowy. Chyba właśnie taki miał być jej sen...

[KougatKnave3]

- Więc... mamy całą noc dla siebie. Możemy robić takie rzeczy, o jakim nam się nie śniło w prawdziwym życiu.

[Nightmare]

 - To prawda - powiedziała i cię pocałowała. Nauki Capo działają na mózgownicę?

[KougatKnave3]

Najwidoczniej... odwzajemniam i przechodzę do namiętnych pocałunków i obejmuję ją przy tym. Tutaj nam nikt nie przeszkodzi... nikt nas nie będzie podglądał.

[Nightmare]

[mniej więcej w połowie]

 

 - ZDĄŻYŁEM! - wrzasnął ktoś obok. Ktoś z głosem chorobliwie podobnym do Capo.

[KougatKnave3]

Przerywam i patrzę na niego...

- Malo ci było tego co się stało z moim ciałem? Chciałem byście przestali i załatwili to na spokojnie, a skończyłem w szpitalu. Capo... to już się robi wkurzające.

[Nightmare]

 - Doooobra, sorry... - powiedział, zdjął coś, co miał na kopycie i... Zniknął. Bez wybuchu, proszku, czegokolwiek.

[KougatKnave3]

Spoglądam na Twilight z uśmiechem.

- Tak to się robi - powiedziałem i wracam do naszych zajęć. Czyli okazywania sobie miłości przez całą noc... gdyż nasze ciała odpoczywają a my się bawimy w najlepsze.

[Nightmare]

Cała noc, czyli kilka razy... Gdy się obudziłeś, byłeś bardziej wkurzony niż szczęśliwy. Dlatego, że twój organizm przerwał wam w połowie. Dookoła nie ma nikogo. Jest dziesiąta rano.

[KougatKnave3]

Sprawdzam z Luckiem jak u Twi... potem się rozciągam i niechętnie biorę książkę i dalej ją czytam. Ciekawe kto dziś przyjdzie mnie odwiedzić. Nudzi mi się, i nie mam do kogo pyska otworzyć...

[Nightmare]

Twi też się obudziła. Aktualnie robiła śniadanie dla maluchów. Ledwie przeczytałeś jedną stronę, na której klacz otrzymała od jednorożki zaklęcie i właśnie spada w dóóóóóół... Wtedy do sali przyszła Deli. Dzisiaj sobota, więc może przyjść tak wcześnie.

[KougatKnave3]

Zamykam książkę i uśmiecham się na widok córki. Odkładam ją na blat koło łóżka i spoglądam na nią.

- Dzień dobry córeczko... jak ci minął dzień? - spytałem się. No, Deli, chyba uciekła bez śniadania, byle się zemną spotkać. No... jak co, Twi wie gdzie będzie ona się znajdować.

[Nightmare]

- Tata - powiedziała z uśmiechem, po czym cię przytuliła. Po prostu brakuje jej ciebie w domu. Reszcie pewnie też, ale Delicate najbardziej.

[KougatKnave3]

- Deli - powiedziałem odwzajemniając uścisk. No... ona najmocniej mnie kocha... co prawda, gdyż by ją odzyskać wywołałem na miesiąc epokę lodowcową. Ach... to były czasy.

[Nightmare]

To prawda. Ale patyk poinformował cię, że Deli nie wie nawet o tym kwiatku, co epokę lodowcową wywołał i zabił wtedy Capo. Bird uśmiechnęła się do ciebie promiennie i położyła ci na stoliku obok małe pudełeczko z przeźroczystym wieczkiem. To sałatka od Bolta.

[KougatKnave3]

Uśmiecham się do niej... nie będę głodował tym żarciem tutaj.

- Dzięki skarbie - powiedziałem i ją przytuliłem. Widać że bardzo jej zależy na odwiedzinach u mnie. Skoro nawet na przerwie przyszła tutaj, nawet jeśli się pochwalić to i tak coś znaczy nie?

[Nightmare]

I wtedy patyk coś ci powiedział. Popaczał w mózg Deli i dowiedział się, że ona tak się stara z ocenami dla ciebie, byś się lepiej poczuł. Widziała, jak nauczycielka była zła, gdy dostała czerwoną minkę, więc chciała, byś ty nie był zły.

[KougatKnave3]

Stara się... dla mnie. Uśmiecham się do niej jeszcze raz... miło że robi to dla mnie. Tulę ją i mówię...

- Skarbie. Jak jutro przyniesiesz książkę to ci chętnie poczytam. Tak się starałaś z ocenami, więc poczytam ci parę książek - powiedziałem i pogłaskałem ją po głowie.

[Nightmare]

Deli zrozumiała tylko "jutro" i "książka". Uśmiechnęła się, podskoczyła i jeszcze raz cię przytuliła. Potem podeszła do drzwi, pomachała i wyszła.

[KougatKnave3]

Macham jej na do widzienia i biorę się powrotem do czytania swojej książki... do czasu aż ktoś nie przyjdzie. Więc, droga książko... zaczynamy.

[Nightmare]

Klacz wylądowała znowu w domu swojej przyjaciółki. Jednak, gdy wyszła do miasta, okazało się, że jest opustoszałe, bez śladów życia. Dopiero po jakimś czasie zorientowała się, że nie jest sama... Dookoła niej wciąż czaiły się monstra z jej koszmarów... ZNOWU TE DURNE KORKI WYWALIŁO?!

[KougatKnave3]

- Ja pierdole... niech zaczną wkońcu płacić, bo skończy się tyle dobrego - powiedziałem zdenerwowany. Następnym razem poproszę o Latarkę i zapas baterii.

[Nightmare]

Patyk ziewnął. "No idź że wreszcie spać... W końcu po coś ten prąd wyłączają, nie?" - to były jego słowa.

[KougatKnave3]

Aha... w takim razie odkładam tą książkę i idę spać... i tak jak wczoraj, wchodzę do snu Twilight, tak możemy się spotykać bez przeszkód w odległości itp.