[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[Nightmare]

Wrócisz do normalnego wieku za parę dni. Przynajmniej tak twierdzi Lucy. Ale teraz chyba trzeba wrócić do Twi.

[KougatKnave3]

Załamie się, lub uśmieje na mój widok. Więc idę do domu... szykując się na komentarze mojej rodziny. Mam przejebane... zwłaszcza jak się mama dowie, że znów jestem dzieckiem.

[Nightmare]

Bolt spał u siebie, a Twi leżała w łóżku z głową pod poduszką. Raczej nikt się nie uśmieje...

[KougatKnave3]

- Halo! Wróciłem... to ja Allan - powiedziałem. Zaraz się zacznie. Ale gdzie Lily? Lucy, są jakieś wieści od niej? Mam nadzieje, że nie wpakowała się w coś.

[Nightmare]

Lily kombinuje, jak ukraść z laboratorium gaz, który zabija w pół sekundy... By buteleczkę rozbić u gryfów.  A na twoje przywitanie tylko poruszyła się poduszka na głowie Twi.

[KougatKnave3]

Westchnąłem... moja krew. Podchodzę do łóżka Twi. - Twilight... proszę spójrz na mnie. To ja Allan - powiedziałem patrząc się na nią. Zabije mnie... nie Twilight. Ale ja sam... jak mama wywęszy, że jestem dzieckiem to... nawet nie chcę myśleć.

[Nightmare]

Usłyszałeś stłumiony głos Twi.

 - Delicate... - powiedziała, po czym nastąpił szloch. Czy właśnie zobaczyłeś motyla na parapecie?

[KougatKnave3]

Podchodzę do Twilight i głaskam ją po grzywie. - Spokojnie... na pewno wróci do pełni sił - powiedziałem też zmartwiony. Wait A Sec... Motyl. Moja reakcja: Shit.

[Nightmare]

 - Jest na wskrzeszaniu... - powiedziała, po czym nastąpił wybuch płaczu. Motylek usiadł ci na głowie.

[KougatKnave3]

- Nie martw się... będzie dobrze - powiedziałem. A propo wskrzeszania, mam jeszcze jedną osobę na liście do wskrzeszenia. Ten motyl mnie przeraża...

[Nightmare]

I po chwili motyl zmienił się w Papillon i zaczął cię tulić na śmierć. Tulić, całować, ściskać, podrzucać, dusić, palić, mordować... Wytnij te dwa ostatnie.

[KougatKnave3]

Bałem się tego... zaczynam uciekać... lecz wiem, że daremnie - MAMO! PRZESTAŃ! JESTEM JUŻ ZA DUŻY NA... - i teraz zdałem sobie sprawę z mojej sytuacji.

[Nightmare]

Jednak Papillon kontynuowała tortury. Cięła, siekała i mordowała... Wróć, nie ta bajka. I mean... Tuliła, całowała i ściskała.

Edytowano Czerwiec 16, 2014 przez Nightmare

[KougatKnave3]

TWILIGHT, LUCY! HELP!! WYGLĄDAM JAK DZIECKO JEDNAK NIE OZNACZA, ŻE JESTEM DZIECKIEM! SERIO MAMO WYSTARCZY JUŻ TEGO!

[Nightmare]

Papillon zaczęła turlać się po podłodze, tuląc cię. Chyba jeszcze będziesz torturowany...

[KougatKnave3]

Matko... dlaczego? - Widzę, że się cieszysz - powiedziałem z miną AYFKM. Choć nie dziwie się, ostatni raz jako dzieciaka widziała ponad 30 lat temu.

[Nightmare]

Gdy przestała, było późno w nocy. Ty wymęczony, zmordowany i prawie uduszony. A mamunia zniknęła.

[KougatKnave3]

Podchodzę ledwo żywy do Twilight i kładę się koło niej. Kurwa, mam nadzieje, że nie zaatakuje znów w nocy. Chodzi o moją matkę tak w woli ścisłości

[Nightmare]

Twilight wtuliła się w ciebie. Wciąż szlochała. Lucy i Bolt już od dawna śpią.

[KougatKnave3]

Tulę Twi i zasypiam. Spokojnie, do niedawna wszystko będzie jak dawniej. Jak wróci mi mój oryginalny wygląd to będzie dobrze. Jutro złoże wizytę Velvet i Nightowi.

[Nightmare]

Śniła ci się Delicate. Jej małe, delikatne ciało martwe. W pobliżu stał gryf z szyderczym uśmiechem. Obudziłeś się koło dziesiątej. Twi spała jeszcze.

[KougatKnave3]

Delikatnie wstaje i za pomocą PDA sprawdzam czy ten co zabił Violet został złapany przy mojej pomocy. Aż mnie ciekawi czy się udało... jak nie, to będzie komplikacja.

[Nightmare]

Już dawno wyjaśniono tą sprawę. Sword został ścięty... Ojojoj...

[KougatKnave3]

Będę musiał pogadać z nimi. Teleportuje się do ich mieszkania, a potem czekam na nich w miejscu gdzie zaraz wejdą. Ciekawe jak na mnie zareagują.

[Nightmare]

Stanęli jak wryci. Wlepili w ciebie oczy. Chyba spowodowałeś u nich zawał.