[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[Nightmare]

 - Wiesz... Tam nie słyszałam zbyt wielu próśb, by coś robić. Bez urazy, ale... masz sporo wymagań - powiedziała i lekko się uśmiechnęła.

[KougatKnave3]

Odetchnąłem. Nagle na coś wpadłem... będzie ryzykownie dla mnie... ale będzie miała swobodę. - Więc chciałabyś więcej swobody... co? - spytałem się spuszczając głowę.

[Nightmare]

 - Teraz jestem zadowolona z obecnego stanu rzeczy. A co? - zapytała, zaciekawiona.

[KougatKnave3]

- Bo... - powiedziałem i wyciągnąłem instrukcje obsługi Lucy... wiem jak to brzmi. Przewijam na ostatnią... 13201 stronę, sporo tego, i czytam jej zaklęcie wyswobodzenia.

- Rozdział 13201, strona 13201, nazwa "Wyswobodzenie". Zaklęcie to, całkowicie uwalnia duszę włóczni, z konieczności usługiwania swojego posiadacza i daje prawo jej:

1) Założyć własną rodzinę i mieć dzieci, z czego to drugie zacznie działać rok po uwolnieniu.

2) Nie będzie powiązana z poprzednim posiadaczem, usuwając wszystkie ślady jej obecności z powiernika.

3) Zachowa swoje zdolności które miała jako włócznia.

... do stworzenia zaklęcia jest potrzebne ponad 48 godzin wspólnej pracy powiernika i włóczni.

[Nightmare]

 - Nie trzeba, Allan - powiedziała i uśmiechnęła się do ciebie. - Nie potrzebuję tego.

[KougatKnave3]

- Jeśli jednak chciałabyś... to wystarczy powiedzieć - powiedziałem i odwzajemniłem uśmiech. Następie ziewam i spoglądając na nią - Jak nie chcesz, to nie musisz jutro ze mną jechać... poradzę sobie na wojnie.

[Nightmare]

 - Pojadę. Tak, czy siak - powiedziała. Uśmiechnęła się do ciebie. Ziew. Chyba czas spać.

[KougatKnave3]

Uśmiecham się do niej - Dziękuje... - powiedziałem po czym ją przytuliłem. Następnie upewniwszy się, że nikt nie podgląda czy patrzy, to w nagrodę, że jednak idzie ze mną. Lekko cmokam ją w policzek. - Dobranoc - powiedziałem. Należy się jej. Następnie idę spać do siebie.

[Nightmare]

Lucy zarumieniła się i położyła. Po chwili spała. Ty chyba też powinieneś pójść do łóżka.

[KougatKnave3]

Z uśmiechem patrzę jak śpi, a potem idę do swojego łóżka, i wtulam się w Twilight. Lucy... naprawdę jestem jej wdzięczny, że idzie ze mną. Nie wiem jak się jej odwdzięczę. Albo wiem...

[Nightmare]

Po chwili już biegłeś przez pustkowia. Twi biegła kilka kroków z tyłu. Trzymała w zębach kryształową fiolkę z błękitną masą w środku. Dusza. Za nią gonił trzygłowy pies. Skoczył na nią i środkowa głowa wgryzła się w jej kark. Twilight wydała z siebie zduszony krzyk i rzuciła ci fiolkę. Złapałeś. Cerber natychmiast puścił Twilight, która upadła na pach, krwawiąc. Cerber rzucił się w twoją stronę, przy okazji jedną łapą miażdżąc kości skrzydła klaczy. Nie wydała żadnego dźwięku. Następnie obudziłeś się, gdy wszystkie łby Cerbera skoczyły na ciebie. Obok ciebie było puste miejsce Twi. Jest trzecia w nocy.

[KougatKnave3]

Cały zlany potem patrzę dookoła. Wstaję i idę szukać Twilight. Matko... co to za sen? Ale nic, to tylko sen. Nie myśl o tym, a na pewno nie będzie obrazów.

[Nightmare]

Twi siedziała u Fire'a. Uspokajała malucha. Pewnie obudził ją jego płacz. Ale na szczęście jest cała i zdrowa.

[KougatKnave3]

Uśmiecham się i zachodząc ja od tyłu, przytulam ją - Hey - powiedziałem do uszka szeptem i pocałowałem ja. Następnie spoglądam na malucha.

[Nightmare]

Odwzajemniła przytulenie.

 - Czemu nie śpisz? - zapytała. 

[KougatKnave3]

- Obudziłem się przed chwilą... coś już nie mogę spać. A ty? Pewnie Fire cię obudził, co? - spytałem się. - Mam nadzieje, że wrócę z tej wojny. Dust Gun raczej nie dba o jednostki... a o własną dupę. Słynie też z zaczepiania żeńskiego personelu w TYCH sprawach... więc się martwię o Lucy. Mówiłem jej by została, lecz ona chce jechać.

[Nightmare]

 - Nie możesz udać, że jesteście chorzy, czy coś? - zapytała z nadzieją. Nie chce byś jechał. Boi się, że zginiesz.

[KougatKnave3]

- To już ustalone. I tak mam już przesrane, że nie uczestniczyłem w Politycznych sprawach, choć nie dostawałem, żadnych raportów, ani zleceń. Spokojnie... pamiętaj, że mam jedno wskrzeszenie. Nawet jak zginę, to wrócę.

[Nightmare]

Przytuliła cię. Odetchnęła z ulgą. Ziewnęła. Chyba czas spać dla niej. Ty jesteś rozbudzony przez ten sen...

[KougatKnave3]

Prowadzę ją do łóżka. Połączenie z Lucy sprawia, że mamy Podobne sny i podobny poziom rozbudzania między innymi. Więc na 100% nie śpi. Po uśpieniu Twi, idę sprawdzić co u Lucy.

[Nightmare]

Czyta sobie książkę. Nic specjalnego.

[KougatKnave3]

- Hey... mogę wejść? - spytałem się. Nudzi mi się, więc może, spędzę z nią trochę czasu. Przy okazji trochę bliżej się poznamy. Głupio się czuje, że wcześniej byłem trochę władczy.

[Nightmare]

 - Jasne - powiedziała i odłożyła książkę. Usiadła na łóżku i poklepała miejsce obok siebie.

[KougatKnave3]

Usiadłem obok niej, spojrzałem na jej białe oczy... sama była biała, nie licząc tych pasemek i pedicure. - Chciałem cię przeprosić, jaki byłem wcześniej. Nie sądziłem, że ci to przeszkadza.

[Nightmare]

 - A tam, co było, minęło - powiedziała i cię przytuliła.