[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[KougatKnave3]

I trochę za tym tęsknie. Bo wtedy mogłem ją nosić, a teraz to lipa. Wciąż jednak została Shymin do noszenia na rękach. No chyba, że Rarity po prosi...

[Nightmare]

Rarcia oderwała się od ciebie i znowu cię pocałowała. Spać, czy ą ę?

[KougatKnave3]

Całuje ją z zachętą... Spogląam na Shymin a potem na Rarity. Nie wiem, czy Shymin nie obudzi się, no chyba, że Rarity coś zaradzi, jakieś ustronne miejsce.

[Nightmare]

Pyk! Już dookoła Shymin jest dźwiękoszczelna bańka. Rarcia się uśmiechnęła. No to załatwione.

[KougatKnave3]

Więc obejmuje ją - Z czy bez? - spytałem. Chodzi mi o zabezpieczenie. Szczeniaki już wiek mają, i umieją broić... Ale Rarity raczej się tym nie przejmuje... z tego co ja zauważyłem.

[Nightmare]

 - Lepiej z - powiedziała. Maluchy już zajmują 4 komnaty. Muszą mieć, gdzie biegać.

[KougatKnave3]

- Więc za duży mam rozrzut - powiedzieliśmy i czekamy aż włączy zabezpieczenie, Potem wgryzamy się w nią i wbijamy łapy w jej boki i agresywnie wchodzimy w nią.

[Nightmare]

Jęknęła głośno. Uważaj z tymi zębami. Rarcia się uśmiechnęła i przymknęła oczy.

[KougatKnave3]

Nie muszę. Ma przez mutację bardzo twardą skórę, jednak wciąż miłą w dotyku. Więc bez krępowania mogę mocno. Natychmiastowo przyśpieszam do Maksimum posuw, przeżuwam szyję, i jeżdżę pazurami po jej boku.

[Nightmare]

Rarity pojękuje głośno z uśmiechem. Przytuliła cię mocno.

[KougatKnave3]

Nie przerywam posuwu, wciąż tak samo mocno i tak samo brutalnie ją traktuje. Co do zmiany jej charaktery... widać, że stała się trochę bardziej aka Nightmare Moon... ale bez przesady. Nie jest aż takim potworem... co nie znaczy, że miała już parę tego typu decyzji.

[Nightmare]

Pojękuje coraz głośniej. Zaczęła drżeć z uśmiechem. Chyba jest jej dobrze.

[KougatKnave3]

Przyśpieszam do większego maksimum, tak by WYRAŹNIE czuła każdy ruch moim członkiem. Niech wie, że zabawa z wilkiem nie jest łagodna.

[Nightmare]

Przytuliła cię mocno. Chyba jej się podoba. Pojękuje głośno.

[KougatKnave3]

Po pewnym czasie... wystrzeliwuje w jej wnętrze płyn. Następnie puszczam ją z uścisku i spoglądam na nią z uśmiechem. Mam teraz większą swobodę... i się cieszę.

[Nightmare]

Dyszy. Uśmiecha się. Tuli cię. Tylko tyle można powiedzieć.

[KougatKnave3]

Więc tulę syrenę i Panią i zasypiamy. Jutro wielki dzień... przygotowania do wojny i sama podróż. Potem podbój. Nie powinno to być trudne, bo mechów już nie mają.

[Nightmare]

Zzzz... Obudziliście się rano. Wojsko już gotowe. Czas podbijać!

[KougatKnave3]

Podnoszę łeb i sprawdzam czy Rarity i Shymin są tutaj przy mnie czy już poszły. Tak czy siak wstaję i idę do łaźni się wykąpać... Dziękować Syreną, które sprawiły, że nie śmierdzimy już strasznie po kąpieli.

[Nightmare]

No to po paru minutach byłeś już wyszorowany, uzbrojony, a klacze wstały i zrobiły to samo.

[KougatKnave3]

Więc idę z nimi na plac, i czekam i słucham jak przemawia do swoich ludzi... no chyba, że ja mam to zrobić. Wtedy to bym się nie zdziwił...

[Nightmare]

Ano ty. Wilki to twoja działka. Shymin już przemawia do Syren.

[KougatKnave3]

- Bracia wilki. Od dawna jesteśmy atakowani przez Nową Nadzieje. Obrażają naszą królową, syreny i nas. Nas mogą sobie obrażać do suchej nitki, ale od Syren i naszej królowej niech odwalą się. Wczoraj zniszczona została ich główna siła, mechy, w ich obozie zapanował pewnie chaos. Spotkamy się z naszym kontaktem, Cipher nieopodal stolicy i ona nam przekaże resztę wieści. To już nadszedł czas by to MY! WILKI NA NICH UDERZYLI! NIE OCZEKUJCIE LITOŚCI... I JEJ NIE OKAZUJCIE!

[Nightmare]

- Yaaaaay!!! - wydarły się w odpowiedzi. No to czas na wojnę.

[KougatKnave3]

Podchodzę do Rarity. - Idziesz z nami? - spytałem się. Kto będzie pilnował zamku, pod naszą nieobecność? Nie możemy go zostawić w całości pustego.