[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[Nightmare]

Nic. Drzwi jeszcze wytrzymały. Następnie nastała cisza i jakieś kroki przy drzwiach.

[KougatKnave3]

Wciąż czekam na to co się stania jednocześnie sprawdzając jak Twilight się trzyma... trzeba być gotowym na wszystko co się stanie.

[Nightmare]

Twi jakoś dawała radę z utrzymywaniem drzwi na miejscu. Drewno powoli pękało pod wpływem eksplozji.

[KougatKnave3]

Zaraz się przebiją, ale ja jestem gotowy na to wszystko. Oddam życie by bronić wszystkich w tym pokoju, zabije każdego kto będzie miał wobec nas wrogie zamiary.

- Zaczynają przechodzić...

[Nightmare]

Gigantyczna eksplozja wstrząsnęła domem. Drzwi wypadły z zawiasów i zmiotły ciebie oraz Twi na ścianę. Poczułeś ból i krew spływającą ci po policzku. Twi straciła przytomność, zauważyłeś krew na jej boku.

[KougatKnave3]

Staram się doczołgać do Twi i będę bronić jej własnym ciałem starając się znaleźć miejsce krwawienia. Potem... znajduje opaskę i staram się opatrzyć ją.

[Nightmare]

Twi miała ranę płytką, raczej niezbyt poważną, ale sporo krwi już straciła. Nigdzie nie było żadnej opaski, nic. Ludzie już rozwalali ścianę, aby wejść.

[KougatKnave3]

Otwieram do nich ogień broniąc Twi własnym ciałem w razie czego. Zginę u jej boku, wiem że to prawda że teraz zginę, ale nie odejdę stąd jako tchórz który błagał o litość, a jako ktoś kto bronił siebie i swoją dziewczynę. Życie było piękne, miałem to na co zasłużyłem. Dziś skończę swój żywot i odejdę do Allaha... jako wojownik a nie tchórz.

[Nightmare]

Nie mogłeś nawet podnieść broni, więc jak miałeś się broić. Po chwili opadła na was sieć o małych oczkach.

[KougatKnave3]

Zaczynam się szarpać by się jakoś bronić, choć wiem że to daremne z powodu sił. Instynktownie staram się jakoś obronić.

[Nightmare]

Sieć pociągnęła was w stronę drzwi, zdzierając ci sierść o deski podłogi.

[KougatKnave3]

Kurwa jak boli, jak tak dalej pójdzie to bandaż zejdzie mi z kopyta... apropos, jest zdatny do użycia? Sprawdzę...

Edytowano Grudzień 9, 2013 przez peros81

[Nightmare]

Jeszcze jest. Ale pewnie zaraz zejdzie. A po przyciągnięciu do drzwi, od razu trafiliście do skrzyni.

[KougatKnave3]

Trudno... jeśli się nadaje to zdejmuje swój bandaż i owijam nim ranę Twilight. Jeśli się nie nada, uciskam ranę by nie umarła.

[Nightmare]

Poczułeś na kopytach krew, gdy dotknąłeś rany. Byliście w okropnej sytuacji: oboje ranni, bez szans. Po chwili ktoś bezczelnie wyrzucił was ze skrzyni do ciężarówki. Było tam już kilka innych kucyków, większość nieprzytomnych. Wśród nich zobaczyłeś Ghosta i Shy, oboje leżących na ziemi we własnej krwi. Jedną z przytomnych była Dash, która uderzała kopytami w drzwi ciężarówki, zaciskając zęby z bólu. Ogólnie, wyglądało na to, że ciężarówka została wykonana ze stali.

[KougatKnave3]

- To stal... nic nie wskórasz. Prędzej sobie zrobisz krzywdę niż stąd wyjdziesz - powiedziałem do niej nie odrywając od Twi wzroku. Wszystko moja wina, gdybym jej kazał się wycofać, to nie było by jej tutaj...

[Nightmare]

 - Na pewno. Nie będę. Siedzieć w miejscu - powiedziała przez zaciśnięte zęby, wciąż uderzając.

[KougatKnave3]

- Wież mi, zachowaj siłę na przesłuchanie - odparłem krótko, wiem że nie z byle powodu nas porwali, muszą czegoś potrzebować, a sądząc po masakrze to raczej ostro tego potrzebują.

[Nightmare]

 - Na początku  gadali, co z nami zrobią. Nie zamierzam być matką zwierzaczków dla ludziowych dzieci! - powiedziała, ale odsunęła się od drzwi.

[KougatKnave3]

Podniosłem głowę do góry zaciekawiony.

- Zaraz... to by oznaczało że mają przejście na ziemię... więc nie obraź się, ale jest plus naszej sytuacji. Jeśli przedostaniemy się na ziemie i poczekamy do odpowiedniego momentu będziemy mogli dostać się do moich braci w Iranie, a oni nam pomogą. Jeśli jeszcze żyją... ale musisz mi przy tym zaufać. Wiem że mnie nie lubisz, i wielokrotnie to pokazywałaś, ale zaufaj mi chociaż raz.

Edytowano Grudzień 10, 2013 przez peros81

[Nightmare]

 - Wielki mi plus - warknęła i położyła się na ziemi. Ciężarówką zarzuciło i wszyscy wylądowaliście na ścianie wśród okrzyków bólu przytomnych.

[KougatKnave3]

Syknąłem z bólu spowodowanym nagłym uderzeniem.

- To wolisz być ruchana przez bezmózgie kuce z ziemi które najmądrzejsze co zrobiły to wysranie się na trawę? Ja nie mam zamiaru.

[Nightmare]

 - Jeny... Nie kapujesz dalej? - rzuciła wykonując facehoofa. - Nie mam zamiaru ci bez przerwy tłumaczyć, więc sam się kogoś zapytaj, może Flutter jak się ocknie.

[KougatKnave3]

Odwracam się w stronę twilight i siadam na zadzie opuszczoną głową. Miałem w głowie choć cień szansy, ale musiała mi go zniszczyć... normalnie wracam do sytuacji jak miałem dziesięć lat... kiedy mnie łowcy porwali... czuje jak mi do oczu napływają łzy, jestem ciężarem dla wszystkiego, wszyscy prędzej mi wbiją nóż w plecy. Najpierw Capo, potem reszta się dołączy... więc to już jasne, popłakałem się pierwszy raz od czasu śmierci mego ojca... dzięki wam wszystkim. Jedyna nadzieja prysnęła jak bańka mydlana, z moich oczu zaczynają wylewać się łzy. Znów jestem niewolnikiem... tylko tym razem nie potrwa to pół dnia, a kurwa resztę mego życia... coś ostatnio mam obniżoną samoocenę, huh? Główna przyczyna jest tego że być może jestem... skoro i tak zginiemy to muszę to wyrzucić...

- Jestem potworem i mordercą... Amerykanie mają racje co do mnie - zakrywam oczy by jakoś przestać płakać ale wiem że to nieskuteczne.

[Nightmare]

W tym momencie otworzyła się ciężarówka i przez drzwi został brutalnie wrzucony Capo. W niektórych miejscach na ciele miał ślady bata, był nieprzytomny.