[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[KougatKnave3]

Tak czy siak... to ostatnia rzecz. Siadam przy niej i pytam się, gdzie by chciała zamieszkać... mam wrażenie, że już ze mną nie chce być... więc po prostu pytam się czy chce w Los Santos mieszkać.

[Nightmare]

- Znajdę sobie jakieś miejsce. Ty powinieneś się zająć swoją rodziną - powiedziała. Wstała i wyszła. Chyba nie chce gadać...

[KougatKnave3]

Przykładam ręce do twarzy... no to zjebałem... odnalazłem Milly... po tylu latach, by teraz mnie rzucała... przez chwilę siedzę tak, aż w końcu zasypiam na krześle opierając się o stół... nie pójdę do sypialni...

[Nightmare]

Obudziła cię Deli. Oddała ci igłę.

- Wiem, gdzie Lily - powiedziała.

[KougatKnave3]

Wstałem i cholernie bolały mnie plecy. - Gdzie jest? - spytałem się. Bierzemy Lily i od razu lecimy na ślub. Mam nadzieje, że to blisko... tak czy siak, słucham mojej córki.

[Nightmare]

- W złym lesie w strasznym zamku - powiedziała. Zauważyłeś, że co chwila liże kopytko. Ona jest uparta jak nie wiem...

[KougatKnave3]

- Będziemy mieli czas - powiedziałem i zbieram ekipę. Wpierw lecimy po LIly, potem wracamy by ją tu wysadzić, i natychmiast udajemy się na ślub. Cholera... mam nadzieje, że będzie dobrze.

[Nightmare]

Spokojnie, Deli obudziła cię w środku nocy... Uparta, pewno do tej pory w sypialni siedziała. Spać jej się chce, ale wzięła igłę znowu.

- Poszukam Bolta - powiedziała.

[KougatKnave3]

- Ale... uważaj... - powiedziałem. Potem czekam, na wyniki. Wychodzi na to, że wpierw lecimy, po żony, potem po dzieciaki. Inaczej nie da się, bo jakbyśmy wzięli wpierw dzieciaki, to nie zdążylibyśmy na ślub.

[Nightmare]

Nie mogłeś zasnąć. Po półgodzinie Delicate wróciła. Nie stawiała jednego kopytka na ziemi, bo ma tam plasterek, do tego ma też plaster nad kolanem. Ał...

[KougatKnave3]

Pytam się z wyraźnym bólem.

- I jak? Znalazłaś? - spytałem się jej - To już ostatnie TAKIE poszukiwania, ok? - powiedziałem do niej stanowczo. Nie chce by cierpiała. Nie mogę na to patrzeć.

[Nightmare]

Skrzywiła się, ale skinęła głową.

- Bolt w restauracji, chowa się pod tym do mycia naczyń - powiedziała. - Poszukam jeszcze Czerwonka... - dodała i sięgnęła po igłę. Chodzi jej o Capo.

[KougatKnave3]

- Nie musisz... wiem gdzie go szukać - powiedziałem i odebrałem jej igłę - Serio starczy. Znajdziemy ich, nie musisz się tak poświęcać. Serio, jestem wdzięczny, ale dość już - powiedziałem patrząc na nią wzrokiem który nie zniesie sprzeciwu.

[Nightmare]

Mała się skuliła i poszła. Wreszcie znalazła zdolność, którą pomaga innym. Nie jej wina, że niesie ból.

[KougatKnave3]

Podbiegam do niej.

- Słuchaj. Miałem na myśli, byś nie urzywała, tego co pięć sekund. Spójrz na swoje kopyto... możesz go używać... ale wpierw odpocznij. Dobrze? Zrób to dla mnie. Doceniam cię, za to... i dziękuje ci. Odpoczniesz?

[Nightmare]

Nie spojrzała na ciebie. Tylko kiwnęła łebkiem. I poszła do sypialni.

[KougatKnave3]

Więc znajduje sobie zajęcie. Po pewnym czasie kiedy już wszyscy stoją na nogach, wyciągam zdjęcie Moje, Capo, Ghosta i Milly, gdzie ja i Milly się obejmujemy. Patrzę na to ze smutkiem, wiedząc, że mnie nie chce...

[Nightmare]

Nie nie chce. Czuje się jakby niepasowała do obrazka. Tyle. W końcu wszyscy wstali.

[KougatKnave3]

Jednak wciąż patrzę na zdjęcie wiedząc, że nie odzyskam tego wszystkiego... mogłem czekać... czekać, jak sobie przysiągłem, jednak nie, musiałem się tu znaleźć... ktokolwiek mnie tu przyniósł... jest moim wrogiem.

[Nightmare]

Wtedy nie spotkałbyś Twi, ani Lucy, czy Luny... Delicate by nie istniała... Mała też przylazła. Zauważyłeś dwa kolejne plasterki. Okres buntu?

[KougatKnave3]

Westchnąłem. Wciąż patrzę się na zdjęcie jak by tylko ono się liczyło. Tyle robiłem, by się wreszcie zgodziła na to małżeństwo... TYLE SIĘ MĘCZYŁEM... teraz to wszystko poszło w pizdu... Wszystko poszło w pizdu... tak więc, chowam zdjęcie i zabieram się do jedzenia jako pierwszy... i kończę najpóźniej. Nie mam ochoty ani sensu jeść... przybity jestem.

[Nightmare]

Deli usiadła obok.

- Czerwonkowi ciemno, zapalcie mu światło i dajcie pić, ale nie wody - wychrypiała cicho. Miała spojrzenie wbite w przestrzeń, nieobecne. Ale po drugiej stronie usiadła Milly.

[KougatKnave3]

Dużo nam to dało. - Aha... - powiedziałem beznamiętnie dłubiąc w jedzeniu, a Milly naprzeciwko tylko mnie bardziej przybiła... czuje się jakbym był jakimś zdrajcą... którym jestem.

[Nightmare]

Chyba to zauważyła. Przesiadła się obok ciebie i cię objęła. Deli jakby oprzytomniała, wyjęła z grzywy igłę i ukłuła się znowu w kopytko. Popłynęło kilka kropelek krwi, a spojrzenie Deli wbiło się w przestrzeń. Widzi więcej.

[KougatKnave3]

Uścisk nie poprawia nic. Wychodzę z jej objęć i westchnięciem idę do ogrodów. Przy naturze mogę spokojnie posiedzieć i pomyśleć. Mogłem się nie wychylać, zginąć na tamtej wojnie. Mógł mi ten cholerny eliksir przeżreć mózg...