„Wschodząca gwiazda” Inka2001

[Omega]

Jak co rano budzisz się ze snu. Przez okno do twojego pokoju wpadają pierwsze promienie słońca.
                                                             ***
Wstajesz i przeciągasz się leniwie na łóżku.
 

[inka2001]

Jak cocziennie poczułam się głodna. Poszłam coś przekąsić.

[Omega]

Schodząc do jadalni patrzysz na zegar, jest 7:00. Za godzinę powinna przyjść Ruffian. Wiedząc, że masz jeszcze sporo czasu spokojnie zabrałaś się za robienie śniadania.

[inka2001]

Otworzyłam lodówkę i wyjęłam marchewkę, koniczynkę i troszkę sianka. Wzięłam chleb który leżał obok i nałożyłam koniczynę. Pokroiłam marchewkę i zrobiłam to, co poprzednio. Otworzyłam kredens, wyjęłam szklankę i mleko, którego wcześniej nie schowałam do lodówki. Wsadziłam siano do szklanki i zalałam lekiem.

[Omega]

Spojrzałaś na swoje świeżo przygotowane śniadanie, aż ślinka cieknie. Zaburczało ci w brzuchu więc od razu zabrałaś się do jedzenia.

[inka2001]

Jadłam powoli. Nie lubiłam szybiego jedzenia. Smakowało mi śniadanie, więc postanowiłam zrobić jeszcze jedną kanapkę.

[Omega]

Spojrzałaś do lodówki lecz zauważyłaś, że zostało już tylko kilka mleczy. Poza tym lodówka była pusta.

[inka2001]

Postanowiłam, że nie będę się tak obżerać kanapkami i czas na po śniadaniowy deser. Wzięłam 10 pieniążków i wyszłam po ciastka.

[Omega]

Przed wyjściem ponownie spojrzałaś na zegar, była 7:15. Na szczęście mieszkasz niedaleko sklepu ale lepiej się pośpieszyć. Nie wiadomo czy Ruffian nie przyjdzie wcześniej.

[inka2001]

Rozwinęłam skrzydła i z nie szybką prędkością poleciałam do pobliskiego sklepu, po czym weszłam do niego.

- Dzień dobry! - Powiedziałam łagodnie.

[Omega]

- Dzień dobry Stello - odpowiedziała sprzedawczyni. Była jednorożcem o niebieskiej sierści i miłym spojrzeniu - potrzebujesz czegoś?

[inka2001]

- Ciasteczka z kolorowom posypką, poproszę. - Powiedziałam.

[Omega]

Rozumiem - odpowiedziała sprzedawczyni - to będą trzy monety.

[inka2001]

Podałam trzy monety. Z uśmiechem patrzyłam do okoła.

[Omega]

Za oknem widzisz zabudowę Yan Hoover. Na niebie nie ma ani jednej chmurki i świeci słońce. Zdaje się, że ten dzień będzie bardzo udany.

Z zamyślenia wyrywa cię sprzedawczyni:

- Oto twoje ciastka kochana - mówi oddając ci torbę.

[inka2001]

Wzięłam torbę pomachałam sprzedawczyni. Wyszłam i poleciałam w kierunku domu.

[Omega]

Gdy wróciłaś do domu rozpakowałaś zakupy i czekając na Ruffian zaczęłaś zajadać ciasteczka. Z nudów zaczęłaś rozglądać się po swoim salonie aby zająć czymś myśli.

[inka2001]

Zaczęłam myśleć o rzeczach z kosmosu. Popatrzyłam na zegar.

[Omega]

Jeszcze 5 minut do ósmej. Ruffian zawsze była punktualna więc musiałaś jeszcze chwilę poczekać. Odpłynęłaś w marzenia aż w końcu usłyszałaś dzwonek do drzwi. Poderwałaś się i ruszyłaś w kierunku drzwi by je otworzyć. Przed domem stała twoja najlepsza przyjaciółka jak zawsze w świetnym humorze i z uśmiechem na ustach.

[inka2001]

- cześć! Nareszcie  jesteś! - Powiedziałam i przytuliłam ją.

- Przygotowałam sobie śniadanie, zjadłam je a potem myslałam o nie wiadomo czym. cieszę się że przyszłaś. - Powiedziałam i weszłam do salonu.

- Chcesz coś do jedzenia? - Spytałam patrząc na pozostałości z podwieczorku po śniadaniowego.

[Omega]

- nie dzięki już jadłam - odpowiedziała. Ruffian była kucykiem o szarej sierści i blond grzywie. Uśmiech nigdy nie schodził jej z twarzy ale dzisiaj byłą wyjątkowo podekscytowana

- Ale to nie ważne, dowiedziałam się dzisiaj czegoś fantastycznego! Za tydzień odbędzie się kasting do pokazów mody, które mają swój finał w samym Canterlocie! Jak tylko się o tym dowiedziałam od razu popędziłam do ciebie. Prawda, że to wspaniale?

[inka2001]

- Naprawdę?! - Wykrzyknęłam z uśmiechem. byłam szczęślkiwa. To była moja szansa na zostanie gwiazdą.

[Omega]

- tak! - odparła ze śmiechem - zapisy składa się w ratuszu do końca przyszłego dnia. Jak się pośpieszymy może zdążysz się zapisać zanim zrobi się kolejka.

[inka2001]

- To chodzmy! - Powiedziałam i wyleciałam przec drzwi.

[Omega]

Ruszacie przez ulice prosto do ratusza. Widoczny z całego miasta budynek znajdował się tylko trzy ulice od was. Gdy tylko dotarliście przed ratusz powitała was całkiem długa kolejka.

- chyba jednak się spóźniłyśmy - powiedziała Ruffian.