Przeczytałem i muszę przyznać, że to dość nierówny, ale ciekawy fanfik.
Zacznijmy od rzeczy, która wyszła tu najmniej. Mianowicie komedia. Ten fanfik nie jest śmieszny. Jest momentami zabawny. Co może nie byłoby problemem, gdyby to był SoL, a nie komedia. Z drugiej jednak strony, wtedy też bym narzekał na te wszystkie miejsca, gdzie widzę, że miał być żart, ale albo on nie bawi, albo on bawi niedostatecznie. Tylko kąciki ust się unoszą, zamiast parsknięcia śmiechem. Żeby jeszcze było gorzej, najbardziej mnie ubawiła postać Twilight Sparkle, która jest tu serialowa. Taka, jak w pierwszym sezonie, kiedy wszyscy wokół czekają na sylwestra, a ona by chciała żeby świat dał jej w spokoju pograć w tomb raidera. Więc jako część komediowa jest tu słabo.
Zanim przejdę do fabuły, muszę wspomnieć o jakże istotnej strukturze, czyli napisaniu fanfika jako audycji radiowej. Pomysł fajny, jestem skłonny powiedzieć, bardzo oryginalny, bo dotychczas czytałem tylko jeden taki fanfik i był świetny (Vinyl Scratch tapes). Z tego, że mamy audycje wynika kilka ciekawych rzeczy. Opisy są minimalne (co nie przeszkadza), mamy sporo powtórzeń, jak to w mowie codziennej (powiedziałbym, że radiowcy mogliby pod tym względem wypaśc trochę lepiej w relacjach, niż słuchacze, ale to raczej drobiazg). Dialogi też są w zasadzie minimalne, tak samo interakcja postaci. Wszystko to zbiór raczej monologów. ale idzie się szybko przyzwyczaić, więc realizacja spoko.
No i fabuła. Dużo jej nie ma, ale kucyki się przygotowują, kultywując różne tradycje, a potem wszystko bierze w łeb. Na plus grupa protestujących kucoperzy. Dałoby się ich pewnie zrobić zabawniej (może jeden z tablicą: Zbliża się koniec). Tradycja korków cydru bardzo spoko. Podobało mi się też zaproszenie eksperta do studia. Tak szczerze, jego poziom pasuje mi do współczesnych mediów. Więc ogólnie, jest ok. Nie ma tu żadnych zwrotów akcji, czy coś, ale bądźmy szczerzy, po czymś takim nie można się ich spodziewać.
Na sam koniec nawiązania. Nie wspomnę tylko o jednym, wymienionym przez autora. Jest ich tu znacznie więcej. Pewnie więcej niż sam wyłapałem. Ale był i Full metal jacket i przemówienie jaruzelskiego. Osobiście, dałbym za to plus.
Podsumowując, gdyby autor nie usiłował robić z tego komedii, tylko miejscami zostawił kilka lepszych zartów (bueblooda z WRAKiem, ostrzeliwywanie się korkami i może tego apokaliptologa (ale bez wolno leżących żarówek)) to mielibyśmy spoko slice of life audycję z aspektami humorystycznymi. A tak, mało śmieszna komedia.