Krulig

3355.

3340

3325.

3315.

3295

3285

3255.

3245

3235.

3190.

Hidoi Ja też chcę. ._.

Umm... warto spróbować... Imię: Lily Nazwisko: (A co mi tam. Zerżnę z nicku) Vessalius Płeć: Kobieta Charakter: Cicha, spokojna, nieufna, poważna, lojalna. Wygląd: Czerwone oczy, niska, chodzi w luźnych ubraniach, czasem można ją zobaczyć w szkolnym mundurku. Zawsze nosi ciemne ubrania. Czasem jest ubrana tak jak na obrazku w spoilerze. Wiek: 16 lat Rodzaj magii, której używa: Ciemności Specjalna umiejętność: Porusza się szybko i cicho, oraz dobrze się maskuje. Potrafi się teleportować. Jeśli się postara, to może zamienić się w jakieś nocne zwierze lub kojarzone z ciemnością.

Agata szybko przykleiła kilka plakatów na kilku drzewach. Usłyszawszy głos Feliksa ruszyła za nim.

- Tak. - powiedziała Malina stając na baczność. Przez chwilę patrzyła na plakaty, po czym związała swoje włosy.

Agata znów przytaknęła. - Już idę. - powiedziała idąc szybkim krokiem za Feliksem. Odwróciła się. - Chodź, Sznurek.

Malina przytaknęła. Przez cały czas siedziała cicho. Zamyśliła się.

Chyba tak... widywałam dłuższe Masz krótki nick?

Nawet dwie. Nudzi ci się?

Resztkę, ale tak. Nucisz teraz jakąś piosenkę?

Agata szła szybkim krokiem w kierunku ulicy, na której była kamienica. Była ubrana w długie, czarne spodnie i białą bluzkę, którą całkowicie zakrywał długi, czarny płaszcz. Dotarła do kamienicy i weszła na trzecie piętro. Na górze spotkała Kazika, Jankę i Nożyka. - Cześć. Tylko wy jesteście? - spytała.

Agata popatrzyła na wszystkich. - Ja na pewno się nie spóźnię. - oznajmiła. - I przy okazji, mój pseudonim to Malina. - dodała ruszając w kierunky drzwi.

Agata spojrzała na Adele. Domyśliła się, że nie tylko ją dobiło zachowanie Wiktorii. - Nie chcę się czepiać, ale myślisz czasami nad tym co mówisz? - spytała Wiktorie.

- Ja za to jestem. - powiedziała do Dominika, po czym zwróciła się do Antoniny. - Ważne jest też to by nie dowiedzieli się waszego nazwiska. Pseudonimy też są ważne. Np. Jeśli ktoś z nazwiskiem Garnys będzie Garnysem, to od razu się domyślą. - powiedziała Agata. - I to normalne, że na początku nie będziemy strzelać do niemców, tylko na przykład będziemy malować znak Polski Walczącej, zastępować flagi faszywstoskie polskimi lub zagazowywać kina. Nawet od takich błahostek możemy stracić życie.

Agata popatrzyła na Wiktorie. - Niestety nie znam was, ale jestem pewna, że ona nie jest głucha. - powiedziała spokojnie. - Ja nie umiem zbytnio... - dodała.

Agata popatrzyła na chłopaka, a potem na dziewczynę która weszła. Kiwnęła twierdząco głową i dalej stała. - Jestem Agata. - powiedziała.