Aretra

Czy tylko ja podczas całego odcinka strzelałam facepalm'y? 

Dlaczego nie widzę rozmów innych graczy? Piszę na wykrzykniku na chacie i nikt nie odpowiada (a jest jakieś 7 osób) i nie działają mi żadne komendy (spawn, tpa itd.).

(chodzi tu o wersje windows) Jak klikam pierwszy link - "połączenie zostało zresetowane", drugi - error 404, heh...

Spears ucieszyła się na samą myśl, że czas na trening - wręcz uwielbiała wykańczające treningi, a na końcu relaksowała się na puszystej, mięciutkiej chmurce. Zdała sobie sprawę, że tutaj tak nie będzie. Trudno się mówi, tu wygód nie ma. Westchnęła, po czym podleciała i stanęła przed akademią ustawiając się obok Shine i Speeding. Przybrała poważny i zdeterminowany wyraz twarzy wyczekując na zadania.

Spears tylko przytaknęła i na jej twarzy rozbłysł uśmiech, a cała powaga zniknęła. 

- To co, myślę, że możemy się jeszcze przelecieć nad akademią skoro już tu jesteśmy? - zwróciła się do Shine, kiedy Soarin odszedł. 

No to mamy zwiedzanie - pomysłała Spears. Energicznie wyleciała okrążając całą akademię, szybując na wietrze. Jak skończyła, dotarła i wylądowała z gracją zaraz po Shine. 

- Obiecujemy, że to już nigdy się nie powtórzy - zwróciła się do Wicekapitana z powagą w głosie. Za chwilę jej uwagę zwróciło jednak niebo; obłoki, pegazy szybujące na wietrze.. Ten widok zawsze był w stanie wytrącić ją z równowagi. 

Spears usłyszała niezadowolony głos.. Był to Wicekapitan Soarin, nakazał im zlot. Ale dlaczego? - pomyślała. Pośpiesznie spojrzała na swoje koleżanki i po chwili zaczęła zlatywać ku ziemi. W normalnych okolicznościach zapewnie by dyskutowała - no niestety.. Jednakże w tym wypadku stawianie i dyskusja nie wchodzi w grę. Wylądowała i stanowczo stanęła.

Spears Power również wyleciała przymykając za sobą okno. 

- Ok. - westchnęła zamyślona - a co wy na to, by na końcu poszybować sobie wysoko nad akademią? - spytała z lekkim entuzjazmem, delikatnie wylatując na przód. Uwielbiała szybować i robić szybkie skręty. Jej ulubionym miejscem był wielki wąwóz nieopodal Cloudsdale - często tam trenowała, robiła nagłe skręty, zwroty, wlatywała wysoko w górę i szybując w dół rozpędzała się by móc pokonać wąwóz na nowo.

Myślę, że raczej będę na rozpoczęciu.. Coś czuję, że świetnie się zapowiada :\/

- Wiesz co.. - odparła Spee, delikatnie podlatując do góry - Chętnie przelecę się z Tobą.. Ostatnio jakoś nie miałam okazji bliżej rozglądnąć się po akademii - westchnęła, ale za chwilę dodała - Speedy, może poleciałabyś z nami? - po czym rzuciła jej przyjazne spojrzenie.

((Aretra weź post wcześniej, moja postać miała łóżko pod oknem ;D))

((ale przecie mogą być dwa okna (a nawet trzy, też możliwe.. Zależy jaki pokój)? Że jedno okno? Bieda w takim razie.. xD))

Cieszyła się, że mogła mieć pokój z Shine i Speeding - będzie miała dzięki temu okazję, by lepiej je poznać. Po chwili wleciały do pokoju, były tam trzy łóżka, a przy każdym mała szafeczka nocna.. Czyli zresztą norma. Wybrała sobie łóżko przy oknie. Po co komu drzwi, myślała Spears, przecież zawsze można wlatywać przez okno?, i uśmiechnęła się w duchu. Zrobiła mały rozpęd i aerodynamicznie wylądowała na dość twardym łóżku.

- Noo.. Ehh.. Za miękkie to to nie są. - powiedziała luzacko, po czym usiadła na dużym parapecie i zaczęła wpatrywać się w okno swoimi dużymi, zielonymi oczami. Były tam grupki kucyków, co chwilę ktoś przelatywał nad różnymi budynkami Akademii, słychać było trzepot skrzydeł i dźwięk gwizdka.

- Oczywiście - skierowała się do Speeding, po czym spojrzała również na Shine i uśmiechnęła się. 

Podczas gdy weszły do biura, Shine odezwała się pierwsza prosząc o klucze. Jednak Spee była myślami kompletnie gdzie indziej - myślała wręcz o wyglądzie pokoi, o tym jak są urządzone itd. Zresztą, myślała, nie miało sensu, pewnie są zwykłe i przeciętnie umeblowane. Po chwili wyszły z gabinetu i pokierowały się w stronę pokoi..

Zagram i mam nadzieję, że i zostanę na nim na długie godziny..

Spears energicznie wylądowała zaraz po Speeding, po czym pewnie uśmiechnęła się do niej.
- Jestem Spears, ale możecie na mnie mówić Spee. - podeszła do dwóch klaczy i podała im swe skrzydło jako, że jest okazja by móc się poznać. Nie mogła się doczekać zadania w którym będzie przeważać zwinność, ale oprócz tego też prędkość - czuła, że to będzie coś dla niej.

Rex wydawał się naprawdę dobrym lotnikiem! Nie dał się zwieść. Spears postanowiła, że nie będzie zwracać uwagi na miejsce - po prostu poleci najsprawniej jak potrafi. Po krótkiej chwili niespodziewanie zrównała z nią jedna klacz - Speeding. Szara klacz wiedziała, że Speeding próbuje ją wyprzedzić, więc z dobrą wolą dała jej drogę wolną. Może sobie wyprzedzać - to przecież połowa rozgrzewki! - pomyślała i z optymizmem ruszyła nie przejmując się niczym, położyła uszy po sobie i skupiła się na grzywie szalejącej na wietrze. To było coś! Zawsze to kochała, ten wiatr, ta aerodynamika. To było naprawdę coś! Czuła jak jej skrzydła coraz to mocniej przecinają powietrze. Leciała ostrożnie, ale szybko by przypadkiem się nie zagalopować, przez co nie zaliczyć kraksy. Było to wręcz możliwe na tych zakrętach, na których mógł się zwieść nawet najlepszy lotnik.. Brała to pod uwagę i przy każdym ostrym zakręcie minimalnie zwalniała dzięki czemu sprawnie i bezszelestnie go pokonywała. Pełnymi energii ruchami skrzydeł Spears Power kończyła kolejne kółka..

Większość już wystartowała, więc Spears nie czekała też długo. Co prawda, spodziewała się stu kółek, albo dwustu, ale to widocznie ćwiczenie dla krótkodystansowców takich jak ona. Przybyła tu by porządnie potrenować, chociaż też i po to aby pokazać reszcie na co ją stać. Zwinnie pokonywała kolejne kółka, nie zwracając uwagi która już jest. Po jakimś czasie ujrzała lecącego przed nią jednego pegaza - Rexa. Przyśpieszyła trochę i po chwili z nim zrównała. 

- Dawaj! - powiedziała, po czym szturchnęła go kopytkiem przyjacielsko i smagnęła ogonem po twarzy przyśpieszając. Ciekawe, jak zareaguje na to Rex.. "No goń mnie, pokaż co potrafisz!" pomyślała i przyśpieszyła, lecąc w stronę Shine, Hurricane i Alyss. Teraz już skupiła się tylko na ćwiczeniu..

- Obecna! - powiedziała zawzięcie szara klacz.

Ja się doczepie pod względem tego jak to wygląda.. Stopy trochę nie wyszły i jakby tak staranniej to pokolorować to byłoby to o wiele ładniejsze! Ale i tak muszę przyznać, że jak na początek, to te rysunki mogą być. Ręce też by się dłuższe przydały.. Trochę treningu, poprawa stylu i od razu by to lepiej wyglądało!

Od razu się przyznam, że nie czytałam poprzednich wypowiedzi. A więc wypowiem się wprost - w odpowiedzi na główny temat. Zanim zacznę argumentować moją opinie, muszę powiedzieć, że druga część sławnego "Equestria Girls" wyszła nawet pokaźnie. I na pewno wiele lepiej od poprzednika..

Fabuła była nawet ciekawa, ale niestety dość przewidywalna.. Chociaż jakby nie patrzeć końcówka mnie zaskoczyła. Ale najpierw skupmy się na naszych głównych bohaterkach, bo to wokół nich kręciła się cała akcja. Nie jestem fanką takich produkcji, więc na temat postaci nie mam dobrego zdania. Te modele ludzi w tym całym spin-offie są moim zdaniem obleśne. Jakbym pierwszy raz to zobaczyła na oczy, powiedziałabym, że to coś typu Monster High. W końcu, nikt by mi się raczej nie dziwił.. I kolory skóry w każdym kolorze tęczy, co to, planeta ufo (no dobra, to jeszcze da się przetrwać)? A już nie wypowiem się o Celestii i Lunie.. O mój Boże!

A co do samego "Rainbow Rocks" nie wypadło aż tak źle. Chociaż zastanawiam się dlaczego np. Spike, który przekroczył granicę pomiędzy Equestrią i "ludzkością" został psem, a syreny (które wyglądały jak smoki, ale dobra nie znam się) zamieniły się w ludzi? A nie np. w latające lamy? I od czego to zależy? Wypowiem się również na temat naszej starej antagonistki.. Sunset początkowo chciała podbić całą ziemię, wysadzić mane6 i mieć armię zombie-nastolatków, a teraz sama z siebie się zmieniła i jest wielką przyjaciółką świata?

Oczywiście musieli wcisnąć na siłę kolorowe grzywy i ogony, bo przecież hajs z figurek się nie zgadza?

Szósta!

Powrót do zwyczajnej, lotniczej sesji RPG.. No jasne, że się zgłoszę! Kiedyś już miałam zaszczyt jako Spitfire prowadzić Akademię, a teraz skosztuję jej jako kadet, uczestnik. Supcio.

Zazwyczaj lubię się rozpisywać, więc, droga Timber, miłego czytania..   (to był żart, kiedyś byłam bardziej kreatywniejsza..cóż..)

 

 

Jam miszcz painta

Imię: Spears Power (przydomek: Spee)

Wiek: 20 (a co tam, moja będzie młodasem)

Płeć: Klacz

Talent: Latanie na krótkie dystansy (CM: granatowy piorun, takpoprostu)

Wygląd: Szara klacz, poszarpana niebieska grzywa. 

Charakter: Aerodynamiczna, energiczna, czasem bywa arogancka, szybka i zwinna. Lubi zwracać na siebie uwagę.

Historia: Oho ho! Huragan błędów i nieścisłości znajdziesz w poniższym spoilerze. Enjoy!

 

Mała klacz - Spears wychowywała się po części w rodzinie, jednak później - w pegazim przedszkolu, który znajdował się na skraju Cloudsdale, w małym, niewysokim budynku. Tam mały pegaz spędził swoje najurokliwsze dzieciństwo. Przejdźmy do rzeczy.. W owym miejscu, było dużo młodych pegazów i niestety panie przedszkolanki nie były w stanie poświęcić wystarczającej uwagi każdemu ze źrebiąt. Młoda Spears za każdym razem próbowała zwrócić na siebie uwagę. Co by nie robiła - nawet wzlatywała na 5s, mimo, że żaden inny kucyk w jej grupie tego nie umiał.. Lubiła być w centrum uwagi, więc często wykorzystując nieuwagę przedszkolanek wylatywała przez otwarte okno w poszukiwaniu przygód! Oczywiście za każdym razem ją znajdywano, ale cieszyło ją, że jest w centrum uwagi - a to przecież jest najważniejsze! Pewnego razu spróbowała zrobić to kolejny raz i udało się! Wyleciała i zaczęła biec tym razem w inną stronę niż zawsze. Po chwili dostrzegła jakiś tłum zgromadzonych kucyków przed wejściem do jakiejś wielkiej hali. Była to duża kolejka.. O rajciu, coś tam się na pewno musi dziać! - pomyślała, po czym dojrzała uchylone okienko. No przecież była w tym dobra! Energicznie zamachnęła swoimi małymi skrzydełkami w mig znalazła się przy oknie. Sprawnym ruchem pokonała małą szparę i po chwili była już w hali. Usiadła na parapecie i to co dostrzegła, zmieniło ją raz na zawsze.. Dojrzała wirujące kucyki w powietrzu, robiące synchronicznie różne kombinacje, obroty, spirale.. To było coś niesamowitego! Jej oczy zrobiły się wielkości pomarańczy, była tak podniecona, że miała ochotę latać tak teraz z nimi.. Hmm. Czemu nie? Po chwili skończyli i zlecieli z gracją na ziemię, a tłum wiwatował. Teraz szansa dla niej! Machnęła skrzydełkami i zrobiła popisowy lot nad ich głowami i wylądowała na ziemi. Wszyscy byli zdziwieni, a Spears zdobyła nawet autograf od Soarina. Wreszcie udało jej się! Była w centrum uwagi i to - nie byle jakim. 

 

Kilka lat później, trafiła do szkółki lotniczej. Niektóre kucyki, miały już tam swoje znaczki, a nie które dalej do nich dążyły.. W sumie, jaki źrebak o tym nie marzy? Mieć własny znaczek.. Cudeńko! Spee nie miała jeszcze znaczka, ale nie obchodziło ją tak naprawdę, kiedy go zdobędzie. Zapowiedziała sobie, że i tak przyjdzie w swoim czasie, a ona nic nie zmieni. Przed nią stał jednak wielki test - jej pierwszy prestiżowy wyścig! Przygotowania przebiegały bardzo pracowicie, każdy kucyk, który został wybrany przez trenera (W tym Spears) do wzięcia udziału w zawodach był bardzo zainspirowany i miał zamiar pracować jeszcze ciężej.. Kogo zresztą nie motywuje dobra opinia trenera?

 

W końcu nadszedł ten dzień - dzień zawodów. Kucyki schodziły się już na metę. Był to wyścig na krótki dystans - jak to mówią, dla tych "lotniczych krótkodystansowców". Speears Power bardzo się denerwowała.. A co, jak ją rozboli skrzydło, a co jak ktoś w nią wleci? Trudno. Pomyślała, że może podejść do tego jak zawsze podchodziła do wszystkiego - Energicznie, sprawnie, optymistycznie! Musi się udać. Musi. Rozległo się polecenie "na miejsca" gdzie wszystkie pegazy rozłożyły skrzydła. i START! Szybki start, niemal niczym z prędkością światła. Dystans był krótki, więc pegazy leciały całą parą. Spears leciała tak szybko jak mogła. Nie patrzyła, czy jest pierwsza, czy ostatnia. Położyła swe małe, źrebięce uszy po sobie by zachować aerodynamikę. Machała skrzydłami ile sił. Ten wiatr we włosach, ten pełny luz! Leciała niczym wiatr i już niczym się nie przejmowała. Po chwili, jej oczom ukazał się znak mety. Na ten widok przyśpieszyła obroty i z prędkością wiatru dotarła. Chwila co? Wygrała to! Nie sądziła, że to się stanie. Zaraz po niej dolatywały kolejne pegazy. Nie było tak trudno! - pomyślała. Po chwili dostrzegła swój bok - tak, był tam Cutie Mark! Niebieski piorun..No, to teraz może stać na najwyższym podium prezentując swój bok.. Jaka wręcz idealna kompozycja!

Duh. Najlepsze podanie ze wszystkich.
Wchodzisz, kobito~!
 

W końcu tworzony serwer dla bronies typowo survivalowy.. Może i zagram. Mam tylko pytanie, trzeba będzie paczkę modów pobrać (jeżeli oczywiście takowe mody są)? Ja z góry mówię, że na tych "technicznych" sprawach się nie znam, ale mogę pomóc przy budowaniu spawnu, jak coś.

Będzie plugin na kuce?! 

Ok, koniec, ale muszę jeszcze wtrącić, że nie napisałam ani słowa o tym, żeby każda z nich miała być sławna. Czytanie ze zrozumieniem się kłania. Aby się rozwinąć nie trzeba być sławnym. 

Czytam ze zrozumieniem, po prostu użyłam złego słowa. Chodziło mi tu bardziej, że nie każda z mane6 ma potencjał do "większego" rozwoju.