Dark Rose

http://www.bronyland.com/pony-personality-test/?q=NTQ1N3w1ODEyMTA dominują Rarity, Rainbow i Twilight, jak widać, w sumie nie jestem specjalnie zaskoczona.

Ulubione postaci, cóż: - Geralt - uwielbiałam jego humorki, dąsanie sięm gadki na temat jego rzekomego wypaczenia emocjonalnego, a przede wszystkim głęboką miłość do Yen i Ciri, altruizm, szlachetność i człowieczeństwo. Jak można nie polubić tego siwka? - Yennefer - wredna zołza, wiedźma z kompleksem brzyduli i niespełnionej matki. Mimo wszystko jest to jedna z najbardziej złożonych psychicznie postaci, żeby ją polubić starczy zrozumieć. - Regis - poczucie humoru i dystans do siebie. Bezapelacyjnie. - Milva - tej hożej panny ciężko nie lubić, gdyż podbija serca... czy raczej klatki piersiowe, czaszki oraz inne części ciała. - Ciri - bo tak. Dziewuszka może i z zadatkami na marysójkę, ale sympatyczna. - Cahir - mam słabość do romantycznych głupków. Reszty nie będę wymieniać, gdyż Sapkowski stworzył tak wiele charyzmatycznych, wiarygodnych i sympatycznych postaci, że musiałabym pisać posta jeszcze z godzinę. Mistrzostwo reinterpretacji baśni, czarnego humoru, kreacji świata przedstawionego i sentymentalizmu.

Cykl jest specyficzny, bo Krzyś, co widać, uczył się pisać w trakcie tworzenia go. Pierwszy tom czuć świeżym pisarczykiem, drugi też. Dopiero od Najstarszego coś zaczęło się zmieniać, a ostatnią książką Paolini wręcz mnie zaskoczył. Brisingr, obie części, to najlepszy moment cyklu, bo autor mocno, od czasu napisania pierwszego, dojrzał, a książka nabrała całkiem znośnego smaku. Szkoda, że Krzyś tak mi obrzydził serię pierwszymi tomami, że za trzeci brałam się od niechcenia, gdyż nie lubię niedokończonych historii... Ogółem: polecam jako lekką lekturę do poduszki. Dla początkujących pożeraczy fantastyki jak najbardziej dobra.

Czemu nie? Nawet jedną wstępnie naszkicowałam: http://fc03.deviantart.net/fs71/i/2012/174/5/5/rarity_becomes_to_human__part_i_by_floratasartir-d54kgyo.jpg

Przede wszystkim: - "Dracula" Brama Stokera - cykl wiedźmiński, REGIS - "Wywiad..." wampajery wykreowane przez Anne Rice też nie są złe Na wspomnienie "Zmierzchu" dostaję torsji. "Pamiętniki..." zbyt, hm, nowoczesne? Zmęczenie materiału? Nie smakują mi.

Zobaczymy czy dołączę do miłośników Śródziemia, Tolkien i jego bajkowy styl dopiero mnie wciągają, wcześniej jakoś zaniedbałam serię. Tedy... rozpoczynam lekturę Trylogii.

Obiecujące. Obejrzałam wszystkie materiały, jakie do tej pory się ukazały, animacja na dobrym poziomie, muzyka świetna, wiodąca melodia idealnie pasuje do charakteru księżniczki. Nic - tylko czekać! Zwróciliście uwagę na źrebiątka? Moja ulubiona Wind Whistler i słodka Moondancer ze starych generacji, czuję się mile zaskoczona.

Trylogia Kusziela, tj. "Strzała Kusziela", "Wybranka Kusziela" oraz "Wcielenie Kusziela" - autorstwa Jacqueline Carey, pre i sequele też polecam. W sumie mam dwie ulubione pozycje, do Trylogii dodać by należało "Katedrę Najświętszej Marii Panny w Paryżu" Wiktora Hugo.

Sądzę, że to przez kompleksy. Usiłuje wszędzie być najpiękniejszą i przykuwającą jak najwięcej spojrzeń ogierów, pragnie widzieć w oczach innych kucyków podziw i zazdrość. Rarity po prostu poprawia sobie samoocenę, szuka potwierdzenia dla własnej urody i talentu. No i nieco, mimo dobrego serduszka, wstydzi się swoich rodziców, którzy, jak na jej standardy, nie są zbyt szykowni.

Przede wszystkim: jest śliczna. W serialu odgrywa indywidualistkę, bardzo wyrazistą postać mimo tych jej napadów egzaltacji, co czyni ją jeszcze bardziej wyjątkową. Uwielbiam dramatyzm tej klaczy, styl, zarozumiałość, charakterek panny z dobrego domu. Doceniam też zdolność manipulowania innymi tej błyskotki. No i, oczywiście, artyzm. Kiedy trzeba, Rarity potrafi okazać skruchę i uległość, co jednak nie łamie jej chartu ducha ani nie ujmuje ani krztyny dumy. Choć ciężko jej się do tego przyznać, to bardzo wrażliwa i emocjonalna jednorożka. Aby to ukryć odgrywa inną niż jest w rzeczywistości, co potrafi zirytować widza. Dodatkowo mogę się z nią identyfikować, co ułatwia mi ją zrozumieć, bo - na to wychodzi - w jedynie niewielkim stopniu się różnimy.

Rzekłabym, że Angel nie jest zły, tylko... nazbyt charakterny. Zachowuje się chwilami skandalicznie wobec Shy, sądzę, że - gdyby pokazała mu, kto tu rządzi, wykrzesała z siebie nieco więcej asertywności - powściągnąłby nieco swoje humorki i fanaberie. Przyznam, jest przesłodki, choć osobiście zrobiłabym z niego elegancką czapkę/mufkę/nakopytniki/cokolwiek na miejscu Fluttershy