Verlax

Wstaję powoli, wciąż niemożebnie wyczerpany z powodu mojej podróży w nie-świecie. Rozglądam się wokoło, podtrzymując się jednym kopytem o drzewo by nie upaść.

Jest już nieco za późno ( 2:24 ) żeby to przeczytać, ale obiecuję że się za to zabiorę w najbliższym czasie i dam swą szczerą opinię na ten temat.

"To ty to potrafisz?" wyszeptałem "Nawet nie wiedziałem..." wyjąkałem, nagle widząc czarne plamy przed oczyma. Świat wirował a ja nie mogłem się ruszyć z miejsca, nawet poruszanie językiem było dla niego męczące. "To coś jest w zamku... znajdź to... a ja sobie... " wyszeptałem, a następnie nie mogąc utrzymać swojej świadomości odpłynąłem w odmęty snu.

Nie spodziewałem się że o tym zapomnę. Teraz mi się przypomniało, że przecież jak tłumaczyłem 2586 Kroków na angielski musiałem co chwila odwiedzać wikipedią angielską by sprawdzać terminy medyczne. Dodaję do poradnika i bardzo dziękuję za przypomnienie takiej oczywistej kwestii.

Z mojego doświadczenia, to nie jest dokładnie tak. O ile rzeczywiście EQD jest bardzo restrykcyjne, Fimfiction.net, a zwłaszcza pewne części Fimfiction.net są bardzo liberalne. Dobrym przykładem jest bardzo duża tolerancja dla cross-overów z WH40k, dzięki tamtejszej grupie nawet najbardziej kiepski fic ma szansę tam zabłysnąć. Na Fimfiction.net istnieje również bardzo silna społeczność piszącą opowiadania z ludźmi, podobnie stoi sprawa z pozostałymi gatunkami. Jedyny gatunek który jest naprawdę pogardzany to clop fici, ale nawet one mogą zdobyć bardzo dużą popularność. PS. Przy okazji, pamiętacie jak wspominałem o tym projekcie związanym z pisaniem w języku angielskim? Sprawdźcie to : *Click!*

Powiedzmy sobie prosto z mostu, nasze community jest wspaniałe. I mając na myśli “nasze” mam na myśli to polskie, a nie ogólnoświatowe. Biorąc pod uwagę ile mamy polskojęzycznych pisarzy, polskojęzycznych twórców, muzyków i lista idzie kilometrami to naprawdę możemy się czym poszczycić. Niestety, z przykrością muszę stwierdzić, że jednak tego w ogóle nie czuć. Powiedzmy sobie szczerze, to co prezentujemy tutaj jest wspaniałe, ale nasza reprezentacja w brony community nie istnieje. FimFiction.net jest największym serwisem przechowującym fan-fici i jestem porażony jak mało Polaków tam jest. Oczywiście, logicznym jest, że większość osób tam pochodzi z krajów gdzie angielski jest językiem ojczystym... tylko że jakoś to nie przeszkadza Francuzom, Rosjanom, Niemcom czy nawet Finom tam publikować. Co lepsze, posiadają tam bardzo silne reprezentacje, całe grupy im poświęcone. Nawet Finowie mają swoją własną grupę na Fimfiction... Czy tylko mi się wydaję, czy Finowie napisali opowiadanie o Buce? Nie muszę wspominać, że z naszej strony nic takiego nie istnieje. Trzeba przyznać, nas tam właściwie nie ma. Większość najbardziej szanowanych pisarzy z Fimfiction jest anglojęzycznego pochodzenia, ale hej? Dlaczego tak ma być? W tym “talk show” nagranym przez The Equestrian Critics Society jest dwóch Amerykanów, dwóch Brytyjczyków, jeden Kanadyjczyk i ja. Trochę bida ( tak na marginesie, ten Knighty to jest właśnie ten Knighty, czyli założyciel FimFiction. Świetny facet ). Czyli do czego wreszcie dochodzę? Ogłaszam powstanie grupy dedykowanej polskim pisarzom publikującym opowiadania na Fimfiction.net : Podstawowymi celami tej grupy będzie : 1. Wspieranie twórczości polskich pisarzy w serwisie FimFiction.net 2. Dyskusja na wszelkie tematy. 3. Pomoc w tworzeniu dzieł ( pre-reading i proof-reading ). 4. Wspieranie tłumaczeń z angielskiego na polski i na odwrót. 5. Od czasu do czasu, różnego rodzaju eventy. Link do Grupy : *Click!* Od razu wyjaśnię jedną kontrowersyjną sekcję regulaminu : “W regulaminie zawarta jest notka jakoby należy używać j. angielskiego. Jaki jest w tym sens?” Wydaję się to nielogiczne i racja. Chciałbym tylko zwrócić uwagę, że nie jesteśmy sami na Fimfiction, to że jesteśmy w miarę zamkniętym środowisku nie zabrania nam używania języka międzynarodowego. Po drugie, rozmawiając po angielsku zwyczajnie się uczymy go używać, a to pomaga właśnie w tworzeniu naszych dzieł literackich w tym języku. Po trzecie, jest trochę osób z zagranicy, których akurat interesowałoby ta grupa. Np. Tenacious Ventura, który jest z pochodzenia Amerykaninem, ale obecnie pisze fic, który opiera się na sponyfikowanym uniwersum drugiej wojny światowej, a jednym z głównych bohaterów jest Polak ( przy okazji głęboko polecam, jak na Amerykanina zdumiewająca wiedza historyczna ). Oczywiście jednak, można używać języka polskiego całkowicie w dziale komentarzy na stronie głównych oraz wątkach z tagiem [Polish-Only]. Można również używać polskiego wszędzie indziej, ale w takim wypadku proszone jest pozostawianie również angielskiej translacji tego tekstu. Jeśli Państwo mają jakieś pytania, proszę śmiało zadawać. Zachęcam gorąco do dołączenia i życzę wam udanego dnia. Verlax Założyciel The Polish Writers Society

Próbowałem wypluć wlewaną we mnie ciecz ale nie byłem w stanie się w ogóle poruszyć, więc pozwoliłem sobie wlać cały bukłak. Gdy się skończył, zwymiotowałem ponownie. Nie miałem sił się obrócić, więc zrobiłem to prosto na siebie.

@Dolar84, @GamerLuna Gorąco wam dziękuję, cieszy mnie że ten poradnik wam się spodobał. Bardzo mnie cieszy że spodobał Ci się mój poradnik. Natomiast jeśli masz ochotę podzielić się opiniami ds. EQD i FimFiction bardzo chętnie porozmawiam przez PW, by nie zaśmiecać tego tematu. Jestem w gruncie mierze dostępny cały czas. Uzależnienie od książek to jedno z nielicznych pozytywnych uzależnień. Zgadzam się całkowicie. O ile słowniki internetowe które podałeś są całkiem w porządku, o tyle nie zgodzę się z wyszukiwarką google. Nawet nie to że jest nieskuteczna, bo to nieprawda. Problem polega na tym że traci się na to za dużo czasu. Pisanie w języku angielskim jest trudniejsze również pod tym względem że człowiekowi po prostu się nie chce bez przerwy sięgać do słowników czy wypisanych zasad ( jako że nie pamiętam nigdy wszystkich zasad dotyczących "the", zawsze lecę na czuja ). --- Informuję że dodałem update, powiększyłem dział Marketingu oraz dodałem linki do grup jakby komuś nie chciało się szukać. Ogłaszam również że jutro w Piątek siedemnastego ogłoszę projekt dot. właśnie pisania w języku angielskim. Nie mogę nic zdradzić poza tym że to będzie coś naprawdę wspaniałego. Pozdrawiam Verlax

Wchodzę w głąb zamku, próbując w tych ostatnich sekundach spostrzec gdzie to się konkretnie znajdowało. Nie mogłem sobie pozwolić na przebywanie tu ani chwili dłużej, dlatego postanowiłem po przejrzeniu zamku natychmiast wrócić do swego ciała. Nie był pewien już który raz z rzędu zmówił modlitwę, ale wiedział już że długo nie pociągnie.

Ból stawał się absolutnie nie do zniesienia. Szukałem desperacko gdzie znajdowała się ta sama mroczna energia.

Oczy mam zamknięte, lecz widzę jedno wielkie morze czerwoności z pośród których wyławiają się dziwny mrok, cienie dawno zapomnianych istot. Ból nie pozwala myśleć, lecz przy zmysłach utrzymuje mnie modlitwa. "I daj nam siłę byśmy nie przebaczali naszym winowajcom..." wystękałem. Sygnet związany z właścicielem promieniował mrokiem. Uniosłem się w górę, rozpoznając kontury pobliskiego miasteczka. Zbliżyłem się by odkryć gdzie emitowana jest ta sama mroczna energia.

Uklęknąłem na zimnej ziemi, trawa delikatnie łaskotała moje kopyta. Popatrzyłem jeszcze raz na sygnet przed sobą. Z każdą kolejną sekundą zaczynałem się bać tego momentu co raz bardziej, więc uznałem że trzeba to zrobić natychmiast. Położyłem sygnet na ziemi przed sobą, a następnie złączyłem swoje przednie kopyta w geście modlitwy. Zamknąłem oczy. "Pani nasza..." rozpocząłem modlitwę, oczekując bólu jaki miał nadejść już za moment.

Skrzywiłem się delikatnie. "Modlitwa jest drogą do tego, ale racja. Popilnujesz żebym nie wykitował?" zapytałem dowcipnie i ze śmiechem, próbując stłumić narastającą we mnie nerwowość i strach.

Myślał, myślał i nic wymyślił. Zupełna pustka. Koniec drogi. Tylko że on był w stanie stworzyć zupełnie nową, tylko że musiałby zapłacić za to cenę... "Amon, podejdź tu." mówię do przyjaciela. Wychodzę na zewnątrz na malutką polanę przy chatce. Zauważyłem malutkie wzniesienie, ukryte w cieniu sporego drzewa. Siadam wygodnie i jeszcze raz obserwuję sygnet. "Domyślasz się co zamierzam zrobić?" zapytałem Amona.

Taa... wszystko jasne. Przyjrzał się sygnetowi jeszcze raz, zastanawiając się czy zaryzykować czy próbować ścigać go na ślepo.

"Coś innego? Jeśli tu pracował, to może coś co do tej pracy używał..." zasugerowałem.

Obserwuję sygnet bardzo uważnie, obmacuję go ze wszystkich stron, sprawdzając jak bliski był on właścicielowi.

"Cholera!" zakląłem szpetnie w myślach. "Teraz go nie znajdziemy... Chyba że..." Przebiegł przeze mnie dreszcz kiedy pomyślałem co musiałbym zrobić by odkryć gdzie on uciekł. Nie chciał tego robić, ale wygląda na to że został zmuszony. Zawróciłem z powrotem i podszedłem do klaczy w starej chatce. "Masz jakiś przedmiot który jest bardzo bliski Samonowi?" zapytałem.

"Idziemy." powiedziałem znowu do Amona. Wkroczyłem do środka, nie czekając na swego przyjaciela.

"Którędy wyszedł?" zapytałem.

"Amon, pilnuj wyjść." rozkazałem. Zwróciłem się w kierunku klaczy. "Przed chwilą wszedł tutaj kuc. Gdzie on jest?" zapytałem stanowczo.

"Idziemy." powiedziałem Amonowi za moimi plecami i ruszyłem naprzód, przeszukując dom, nie zważając na mamrotanie klaczy.