Magus

Ja się z tym spotkałem już dwa razy. Gdy pokazuje mi się ten komunikat. Nie naciskam na restart. Minimalizuje grę a następnie wyłączam tableta. Potem go włączam i grę i wszystko działa normalnie.

Stałem pod swoją dawną kryjówką. Obok mnie stał mój informator. Poza moim samochodem były tu jeszcze trzy inne. Patrzyłem jak z kryjówki są wynoszone duże skrzynie. -Nie rozumiem Thomas. Najpierw każesz mi zbierać dla ciebie broń i znaleźć kryjówkę. A teraz każesz to zabierać. Dlaczego? Zmarszczyłem brwi widząc jak ludzie wynoszą rzeczy -Chyba coś ci się pomyliło. Zapominasz, że ja się nie muszę nikomu z niczego tłumaczyć. A zwłaszcza tobie. Ale powiem ci tyle ta kryjówka jest spalona. Ma znikną a broń przechowaj na razie u siebie -Mógłbyś być, choć trochę milszy. Wiesz przecież ile dla ciebie robie -To ty chyba zapominasz, że żyjesz tylko, dlatego że czasem zdarza mi się mieć dobre serce. Mogłem cię wtedy zabić bez najmniejszego problemu. Oszczędziłem cię tylko, dlatego że uznałem, że możesz mi się przydać. Pamiętaj taka jest twoja rola. Nie obchodzi mnie, jakie masz układy i nie obchodzi mnie, że jesteś grubą szychą w rządzie dla mnie takie rzeczy nie mają znaczenia. Dla mnie każdy człowiek jest równy. I pamiętaj zawiedź mnie jeszcze raz. A cała twoja ochrona ci nie pomoże. Nie jestem twoim przyjacielem i nigdy nie będę. Jest ze mnie kawał drania Gość zmrużył wrogo oczy -A może byś już sobie odpuścił. Nie sądzisz, że już wystarczy? Sam mówiłeś, że będziesz ojcem. Nie myślisz trochę o swojej przyszłości -Mam jedną zasadę żyj chwilą. Po co planować coś, co będę robił za tydzień skoro mogę zginąć jutro. Nigdy za dużo nie planuje -Ale mógłbyś odpuścić i zostawić te sprawę policji ty nie jesteś stróżem prawa -Fakt nie jestem. Ale już raz się przekonałem jak bezradna jest policja. Wszystko trzeba robić samemu. Taka jest prawda. Kryjówka ma zniknąć rozumiesz? I pamiętaj spróbuj mi coś zrobić. To wszyscy zobaczą jak ty i wielu twoich kolegów fajnie się bawicie za plecami ludzi -Tak wiem nie musisz mi grozić. Jutro budynek będzie zniszczony. Już go przeznaczyłem do rozbiórki -To wspaniale. I muszę grozić. Bo inaczej zapomnisz. Powiedziałem z krzywym uśmiechem. -Dobra na mnie już czas. Popatrzyłem jak z budynku znikają ostanie skrzynie. Po czym spokojnie ruszyłem samochodem słuchając swojej ulubionej muzyki.

Zauważyłem że Elizabeth wyszła. Postanowiłem się dzisiaj nieco zabawiać. Brakowało mi rozrywki w ostatnim czasie. Chwilę myślałem gdzie najlepiej pojechać. Ostatecznie postanowiłem pojeździć po mieście i się nieco rozejrzeć. Poszedłem do samochodu włączyłem muzykę i ruszyłem przed siebie.

Podłączyłem tablet do komputera i użyłem programu Recuva który odzyskał skasowane dane.

Też ostatnio mi się to zdarzyło na szczęście zdołałem odzyskać dane.

Powoli zacząłem się budzić. Zdziwiłem się widząc, że spałem w salonie. Najwyraźniej zasnąłem podczas czytania. Popatrzyłem na książkę na podłodze. Podniosłem ją, po czym włożyłem ją do torby. Najwyraźniej wstałem dziś pierwszy. Cóż trzeb się nieco się ruszyć, aby nie tracić dnia. Wziąłem szybki prysznic. Po czym zjadłem coś na szybko. Następnie zrobiłem sobie kawę. Spokojnie usiadłem w salonie i zacząłem pić kawę. Jak na razie nie było pośpiechu do wyjścia.

Popatrzyłem na wino nigdy nie lubiłem wina. Wylałem zawartość kieliszka. Wziąłem książkę żeby dokończyć czytać kolejny rozdział. Jednak po kilku stronach oczy same mi opadły i zasnąłem na kanapie.

-To fakt. Jednak lekarze nie wymyślili tych zasad bez powodu. W ten sposób możesz zaszkodzić sobie i dziecku. Wiem że nie jestem tak bystry jak ty ale jednak niektóre rzeczy wiem

-Cóż... rozumiem. Jedna wolałbym abyś nie piła alkoholu w twoim stanie. Już to że pracujesz nie jest zdrowe

Chwilę stałe w milczeniu po czym Usiadłem obok Elizabeth -Co to była za operacja? Coś poszło nie tak? Czy może komuś z personelu coś się stało? Ale myślę że jednak z alkoholu powinnaś chwilowo zrezygnować.

-Cóż nie widzę powodów by to robić. Zresztą gdybym coś powiedział i tak byś mnie posłuchała. Jak ci dzisiaj minął dzień?

Powoli zaparkowałem samochód pod domem Elizabeth. Powoli wszedłem do środka. Chyba Elizabeth już była w domu. Popatrzyłem na kieliszek wina. -Witaj Elizabeth. Lekko krzyknąłem. -Nie wiedziałem że zdarza ci się sięgać po alkohol

Mój kontakt obiecał odesłać konia do Kanady. Tak jak rodzinę Aleksandra. Koń, więc niedługo trafi do rodziny. Pewnie się nieco zdziwią widząc go. Przy okazji odebrałem samochód. Musiałem sporo zapłacić za naprawę, ale było warto. Brakowało mi jazdy nim. Cały dzień nic specjalnego się w sumie nie działo. Ostatnio ciężko o ciekawe zajęcie. Powoli wracałem dojeżdżałem do domu Elizabeth słuchając ponownie rytmów Country. Tak brakowało mi tego. Koniem się dobrze podróżowało, ale tak jest znacznie wygodniej.

Powoli się obudziłem. Zauważyłem, że Elizabeth już niema. Jak widać dziś znowu nie jestem do niczego potrzebny w laboratorium. Powoli się ubrałem, zjadłem jakieś śniadanie i wypiłem kawę. Opuściłem dom. Po czym zabrałem konia i ruszyłem do miasta. Miałem kilka spraw na głowie, które trzeba było załatwić. Jadąc do miasta zauważyłem jeżdżące samochody i autobusy. Tak jak mówiła Elizabeth. Samochody znów ruszyły. Muszę koniecznie odebrać swój.

Otworzyłem jedno oko i lekko się uśmiechnąłem -Dobranoc. Po tych słowach zacząłem powoli zasypiać.

Skończyłem czytać po czym wstałem przebrałem się i poszedłem na górę położyłem się obok Elizabeth nie zwracając uwagę na po raz kolejny rozkopaną kołdrę i powoli zasnąłem.

Poszedłem do sypialni. Po czym zabrałem jedną z książek ze swojej torby. Wróciłem do salonu i usiadłem w salonie i zacząłem spokojnie czytać. W każdym razie i tak musiałem niedługo iść spać. Jeśli mam wszystko załatwić. To muszę być wypoczęty. A powrót samochodu daje mi pewne możliwości na które wypoczynek się przyda. Ale póki co mogę trochę poczytać.

Uśmiechnąłem się lekko -Tak dzięki. Ale już ci mówiłem różowy fartuszek do mnie nie pasuje. Jednak od do czasu coś potrafię zrobić w kuchni

Przysunąłem swoją porcje naleśników. Po czym również zacząłem jeść. Jutro będę musiał odebrać mój samochód. Cóż mówiąc szczerze na pewno był wygodniejszy. Trochę brakowało mi jazdy nim. Miałem wiele ograniczeń ostatnio. -A wiesz może kiedy prąd przywrócą u ciebie w domu?

Poszedłem po naleśniki po czym położyłem je na stole. -Cieszę się że je lubisz. Jeśli chodzi o konia to chyba jednak wolę go wysłać do Kanady. Nie ufam Klarze. Wolę nie myśleć co by mu zrobiła. A ja zawsze bardzo lubiłem konie a ten mi się dobrze wysłużył. Zasługuje na dobry odpoczynek

Trochę byłe zdziwiony elektronika działa? Cóż przynajmniej część problemów się rozwiązała -Tak masz racje muszę go odebrać. Tylko, co teraz zrobić z koniem? Chyba odeśle go do Kanady. Dobrze mi się wysłużył. Zgadza się zwykle takie jadam. Jak chcesz to zrobię ci, co innego. Wiesz stare przyzwyczajenia. W rodzinnym domu tylko takie jadłem

-Cóż zrobiłem naleśniki z syropem klonowym. Całkiem szybko dzisiaj wróciłaś. Myślałem że piechotą ci to nieco dłużej zajmie