Mordoklapow

Egoistyczne pragnienie może być dobre, bo szczęście może pochodzić od Boga, więc pragnąc takiego szczęścia pragniemy Boga - i w ten sposób dążymy do Niego. Oczywiście naturalnie można to próbować wiązać z pragnieniem szczęścia dla innych itp. ale nie wydaje mi się to zbyt oczywiste.

Zakładając jednak że Boga nie ma, uznałbym że szczęście jest dobrym celem życia.

Ach, i zbadano, że wykres dążenie do przyjemności i szczęścia jest odwróconą U-krzywą (U-curve, nie wiem jak to inaczej przetłumaczyć). Więc trochę pobawić się można, ale bez przesady.

Poza tym większość ludzi dążąc do przyjemności cofa się w rozwoju, zarówno emocjonalnym jak i intelektualnym. To jest żałosne przeciwieństwo szczęścia.

Kiedy człowiek poznaje Chrystusa i chce uczynić go swoim Panem, to nie dlatego, że umarł i zmartwychwstał, ale dlatego iż obiecał nam życie wieczne i radość, oraz uwalnia od grzechów.

Osobiście jestem w stanie znaleźć bardzo wiele powodów by zbliżać się do Boga. Od braku innego sensownego celu życia, poprzez chęć osiągnięcia szczęścia czy życia wiecznego, aż po miłość do Niego.