Dead Radio Man

- Co to? - Zainteresował się ojciec chłopaka. Hide szybko podniósł i schował do kieszeni. - Nic po prostu coś mi wypadło. - Aha, no dobrze jak tak mają się sprawy to zmniejszę ci tą karę do miesiąca z kieszonkowym a szlabanu nie masz. Tylko masz być skupiony na nauce, rozumiemy się? - Tak jest. - Hide odetchnął z ulgą, odwrócił się do dziewczyny. - Chodźmy na dach. - Mieli swoje miejsce, wychodzili przez okno w pokoju Hideakiego i zazwyczaj patrzyli się w gwiazdy albo przytulali się.

John nadal stał i przyglądał się próbom wszystkich tych ludzi, korciło go żeby skoczyć i pomóc dziewczynie ale postanowił jeszcze chwilę poczekać i pośmiać się z sytuacji.

Hide zszedł do swoich rodziców. - Tato, ja i Madoka chodzimy ze sobą. Wtedy gdy złamałem rękę przedstawiałem wam ją. Trochę się spóźniłem ale przepraszam. Jego ojciec wyglądał na zdziwionego a matka lekko się uśmiechnęła.

- Powiem, ale stój za mną okej. - Powiedział błagalnie, chciał wsparcia. Usiadł na nogach.

John postanowił się przyjrzeć całej akcji, na szczęścia miał kilka noży za pasem i coś żeby zakryć twarz też. Uśmiechnął się kpiąco. Cóż to zoo w mieście? Myślałem że już dawno zakazali takich rzeczy.

Hiedeaki trochę zadrżał, nie wiedział co ma jej powiedzieć. Kocha ją, chce dla niej dobrze. Może powiedzieć rodzicom że oni są parą, trochę by to im rozwiązało problemów. Ale wiedział jak zareagują, powiedzą mu że musi się skupić na nauce. - Mam odłożone 29 tyś jenów, ale to nie starczy nam na długo. - Odpowiedział jej.

Gdy weszli do pokoju, uklęknął przed nią i złożył ręce przed sobą. - Przepraszam że cię napastowałem. - Nie podnosił na razie czoła, wiedział że jego rodzice słuchają.

Hideaki wyszedł i zobaczył Madokę z nożem w dłoni. Wystraszył się. - Madoka mogła byś ze mną pójść do mojego pokoju? Muszę cię przeprosić.

- Chłopcze co sobie wyobrażasz. Ona tu mieszka żeby odpocząć od swojego ojca a ty tutaj ją gwałcisz. Nie tak cię z matką wychowywaliśmy. Masz szlaban oraz nie dostaniesz kieszonkowego przez 2 miesiące. A teraz wracaj do pokoju, dzisiaj twoja matka zrobi kolacje. - Widać był zły. Hide powlókł się do drzwi. - A i masz ją przeprosić na kolanach. - Powiedział ojciec Hideakiego gdy ten miał wyjść z piwnicy.

Nagle weszli rodzice Hideakiego. Chłopak spłonął rumieńcem jak ich zobaczył. Jego ojciec był czerwony na twarzy. - Hide proszę z nami. Zachciało ci się napastować Madokę, wstydź się. - Rodzice chłopaka wyciągnęli go z pokoju wprost do piwnicy.

- Hej to boli. - Powiedział uśmiechnięty ale głos miał trochę obrażony, pachnęło udawaniem na kilometr. Pocałował ją namiętnie z językiem.

Po jakimś czasie doszli do domu, rodziców nie było. Hide uśmiechnął się podstępnie i wszedł do salonu. Położył Madokę na sofie i znowu przywodził ją. - Kocham cię wiesz. - Powiedział i po miział ją nosem po policzku.

- No wiesz musiał bym ci jeszcze więcej o sobie opowiedzieć. - Uśmiechnął się i podniósł ją na ręce jak księżniczkę. - I chyba bym cię tym wszystkim zanudził. - Uśmiechnął się do Madoki.

- Mam podzielność uwagi. Wiesz chyba powinnaś wiedzieć o tym. - Pocałował ją w policzek.

- Co? Ja ? - Udał głupiego i uśmiechnął się do niej. Przytulił ją do siebie. - Jakże bym mógł?

Gdy winda stanęła i otworzyły się drzwi Hideaki znowu był sobą. Wyszedł z windy nie patrząc na Madokę, uśmiechał się. Bawiła go reakcja Madoki na jego małe zboczenie.

Jeste konie xD

Creepy place.

Można jeszcze jeśli tak to ja chętnie: Imię: Damien Nazwisko: Britel Ksywa: Desperado Specjalizacja: Fugitiwe Ekwipunek: <MG>

- Tak, ruszajmy. - Powiedziała Sara i powoli zaczęła iść uważając na swoją ranę. - Całkiem sprawnie mi opatrunek założyłeś, dziękuję. - Powiedziała uśmiechając się do niego.

- Hmm - Spojrzała na ranę, co prawda nic nie czuła ale mogła to być sprawka adrenaliny. - Cóż nigdy nie uczyłam się bycia doktorem a pierwsza pomoc u mnie leży. Nie znam się na tym. - Pomyślała chwilę. - A może ty umiesz co? - Zapytała.

- Musimy przeskoczyć to, dobrze że jestem do tego przyzwyczajona. - Rozpędziła się i zaczęła skakać z jednej wysepki na drugą. Po jakiejś chwili była po drugiej stronie, spojrzała się na Maxson'a.

- A lubisz gdy tak robię - Tym razem ją polizał po szyj. Winda zaraz miała stanąć.

- Madoka co do mnie czujesz? - Zapytał i pocałował ją w szyje zostawiając znaczek.

(( Podaj ich klasy, to jaki mają rangę egzorcystów)) Sara z gracją przeszła przez pułapkę stąpając po tych samych kafelkach co Maxson. - Hmm to teraz dalej. Ciekawe co nas jeszcze czeka w tej jaskini.