Dead Radio Man

Sara nalała sobie herbaty do filiżanki i także ukroiła sobie kawałek śniadania. Usiadła przy stole. - Nie dziwie się, jak się czujesz Samael? - Sara zapytała się chłopaka, wczoraj to ona z Dru przytachały go jakoś do kuchni.

Sara wstała ziewając, wzięła ręcznik i przyrządy do mycie i poszła pod prysznic. Szybko się odświeżyła się, postanowiła że dzisiaj nie będzie kręcić włosów. Ubrała się w mundurek szkolny. Czyli koszula z spódniczką, Sara miała taką dłuższą. Zeszła do cafeterii, po drodze spotkała Antonia. - Witaj, jak się czujesz po wczorajszym teście?

Sara popatrzyła się tylko po reszcie, wszystko było dobrze. Postanowiła wracać do pokoju. - Dobranoc wszystkim. - Powiedziała wychodząć z kuchni. Po drodze zabrała miecz z parapetu i ruszyła na 2 piętro do swojego pokoju żeby położyć się spać.

- Rozumiem, chodź zobaczymy co z Antonio, dobrze? - Sara chciała także wrócić po swój miecz. Rozejrzała się po kuchni.

Po chwili Sara i jej towarzyszka donieśli do kuchni Samaela. Sara spojrzała na chłopaka. - Niewiele tu zdziałam, nie znam się na leczeniu z demonicznych ran. A ty? - Sara spojrzała na dziewczynę. - A i co z Antonio?

Sara podniosła go za ramiona, trochę ją to zmęczyło ale dała radę. - To teraz do kuchni. To był raczej test, ta szkoła a raczej całe miasto Akademii Prawdziwego Krzyża ma nałożone na siebie tyle barier że raczej jest to nie możliwe żeby demony na tyle słabe że pokonać je mogą zaledwie uczniowie, same mogły się tu dostać. A przynajmniej to moja hipoteza.

- U mnie tak, a u was. - Spojrzała się po scenerii, jakby było tu coś wielkiego. Samaell leżący na ziemi. - Chodź może mu jakoś pomożemy, przenieśmy go do jadalni żeby gdzieś go położyć. - Sara zeszła niżej i stanęła nad chłopakiem.

Sara nie czekając na wyjaśnienia zbiegła na dół, jej proste teraz włosy zafalowały gdy zbiegała ze schodów. Dobiegła do reszty. - Czy mogę jakoś pomóc? - Zapytała podchodząc. Odłożyła miecz na parapet i podeszłą do Dru.

- Nie ważne tak czy inaczej sprawdźmy co u innych, ja idę na dół. - Sara powiedziała i już jej nie było. Gdy wbiegła na schody zobaczyła kolejnego chłopaka. - Wszystko w porządku na niższych piętrach? - Miecz trzymała wzdłuż swojego ciała.

- 6 Forma Ofensywna "Krwawnica" - Sara znowu podbiegła do gnijącej masy i zaczęła atakować, raz po raz przebijała się przez pierwszą warstwę skóry potwora. Gdy wykonała jakieś dwadzieścia parę ciosów przestała. Przebiegła na stronę po której znajdował się chłopak. - Czy wszystko porządku? Nie zranił cię? - Sara zapytała się dosyć ciepłym tonem głosu. Patrzyła się na demona i nadal trzymała miecz w powietrzu celując w potwora.

Sara obudziła się, czuła obecność demonów. Coś jej nie grało ale podniosła się z łóżka i sięgnęła po miecz, była w białej koszuli zapiętej na przedostatni guzik na dole miała krótkie spodenki do spania. Otworzyła drzwi i zobaczyła jako coś przypominającego worek ze skóry z wszytymi rękami walczy z tym chłopakiem któremu dała dzisiaj zeszyt. Demon odwrócony był do niej plecami co dało jej dużą przewagę. Wyjęła miecz i postanowiła użyć stylu który tworzyła od 5 lat. - 10 forma ofensywna " Żmijowiec" - Błyskawicznie i unikając ciosów doskoczyła do demona i wbiła miecz w sam środek potwora, po czym wyjęła miecz i ponownie go wbiła, wyjęła miecz i odskoczyła na bezpieczną odległość.

Sara ćwiczyła na bieżni, na największej z możliwych szybkości i przy okazji podnosiła małe ciężarek w ręce. Za kilka godzin chciała jeszcze poprawić swój fechtunek.Gdy jej kolega z klasy wszedł odmachała mu wolną ręką.

Sara po jakimś czasie przestała czytać. Wstała, otrzepała spodnie po czym ruszyła do akademika. Gdy weszła do budynku usłyszała jak jej szkolni koledzy się zaprzyjaźniają. Wzruszyła jedynie ramionami i poszła do swojego pokoju, przebrała się w getry i bluzkę po czym zeszła do siłowni. Pomimo drobnego ciała była dosyć dobrze umięśniona, ostatnio nie miała okazji poćwiczyć więc teraz mogła sobie to odbić. Tym bardziej że niedługo zacznie szkolenie na egzorcystę, musiała być w formie.

Sara czytała książkę w parku gdy naszła ją ochota na posłuchanie jakiejś muzyki. Wyjęła mp3 które kupiła sobie trzy tygodnie temu zaraz przed wyjazdem do Japonii i włączyła ją. Wepchnęła sobie do ucha słuchawkę. Grało właśnie Johann Sebastian Bach - Violin Concert. Dzień był dosyć przyjemny, w sam raz na czytanie na świeżym powietrzu.

Sara wróciła do pokoju wyjęła książkę z torby i wyszła poza akademik. Ruszyła do parku by gdzieś pod jakimś drzewem poczytać sobie to co zabrała ze sobą. Po jakimś czasie doszła do parku i zaczęła czytać.

Gdy Sara skończyła jeść wytarła usta serwetką. - Dziękuje za posiłek. - Wstała od stołu i ruszyła do swojego pokoju.

Sara usiadła i spróbowała jego dania. Było całkiem niezłe. - Dobrze ci wyszło - Pochwaliła chłopaka. - Jak ją przyrządzałeś?

Sara była zaskoczona dobrymi manierami tego młodzieńca. - Brzmi dosyć ciekawie. Jak długo gotujesz ? - Sara zapytała się i oparła się o ścianę.

Sara weszła do łazienki, wywiesiła tabliczkę że zajęte. Weszła pod prysznic i szybko się odświeżyła. Wysuszyła się ręcznikiem i ubrała. Usłyszała jak ten chłopak kucharz wołał wszystkich na obiad. Może to nie będzie coś nadzwyczajnego ale zawsze warto spróbować i ocenić. Weszła do kuchni. - Jeśli pozwolisz to spróbuje - Uśmiechnęła się do niego. - A co nam dzisiaj serwujesz? - Zapytała się Samaela.

Po jakimś czasie pokój lśnił czystością. Sara przetarła czoło i spojrzała na swoje dzieło. Mogło być, przynajmniej na razie. Jeśli czegoś chcesz musisz to zrobić sama - zahuczały jej słowa ojca w uchu. Uśmiechnęła się kpiąco, nawet teraz jej ojciec musiał się przypomnieć po głupim sprzątaniu pokoju. Zauważyła że trochę się spociła, postanowiła iść pod prysznic. Zabrała przyrządy do mycia i wyszła z pokoju. Ruszyła do łazienki.

Sprawy obróciły się w niekorzystny obrót spraw. Widocznie będę miała pokój dla siebie. - Dziękuje za propozycje, ale będę musiała odmówić. - Powiedziała to spokojnie i z uśmiechem na twarzy. Podeszła do recepcji i wyjęła jeden kluczyk, po czym ruszyła pod pokój który był oznaczony na kluczyku. Ciekawa Sara była jak by zareagował Antonio gdyby się dowiedział że Sara jest z kościoła Protestanckiego. Otworzyła drzwi i weszła do środka. Pierwsze słowo jakie jej przyszło na myśl gdy zobaczyła pokój, "masakra". Cały pokój był brudny i do tego śmierdziało. Sara położyła teczkę na łóżku i otworzyła wszystkie okna jakie się tu znajdowały. Przebrała się w "normalne ubranie", jakieś Jeansy i bluzkę, po czym zabrała się za dokładne czyszczenie tego pokoiku.

((Edytowałem, chciałem wyjaśnić poza tym Lucjanowi że nie ma racji))

(( Tak i do tego takie mięso nie będzie miało smaku + będzie suche. Uwierz mi znam się na tym , normalnie coś takiego się robi przynajmniej 1.5 godziny z czego mięso trzeba usmażyć z boków, poza tym co ja będę się męczył masz tu link : coś takiego zajęło mu normalnie godzinę )) - Mi nie będzie przeszkadzało dzielenie pokoju, dopóki będzie to kobieta. - Powiedziała to z gracją i spokojnie. Nie chciała być w pokoju z jakimś zboczeńcem, tym bardziej że mogła by w geście obrony go pobić.

- Kiedy będziemy mieli pierwsze zajęcia z udziałem demonów? - Sarze chodziło o to kiedy będą mogli zacząć walczyć z nimi.