SunsetPony

Świetnie rysujesz Mogłabym prosić o wykonanie digitala (Szkic Konturowy + Kolor + Cienie jeśli to nie problem) mojej Limonki (imię do poprawy, tłumaczu wzywam Cię): Kucyk jest wysoki, z dziwnym CM, nieśmiały, kocha kucyki (no..w dobrym sęsie) i komiksy. Co do tła, daję Ci wolną rękę.

Błękitnych konwalii

Rzym Pizza Argentyna

Boję się krwi, żył, patrzenia na jakiekolwiek wnętrzności czy operacje. Kiedy w lokalnej telewizji leci reklama akcji ''Oddaj kraw z kablówką'' (Igły, krew, cała maszyneria, do smaku w tle bicie serca ;- natychmiast oddwracam wzrok. Gdy widzę takiego typu rzeczy, nawet o nich pomyślę, od razu czuję jakiś skurcz (?) w nadgarstku lub zgięciu łokcia. Muszę trzeć ręką o rękę lub ruszać nadgarstkiem żeby przestało. Zaczeło to się, gdy miałam 7 lat. Poszłam do badania krwi-bardzo się bałam, w tym wieku nie mogłam znieść szczepienia czy zastrzyku. Od tamtego czasu mineło 6 lat. Kurde, prawie połowa mojego życia (ale pewnie do połowy dociągnie) a ja od początku pierwszej klasy nie miałam pobieranej krwi. Pjona. Ja się boję nawet małych psów na smyczy. (''Marta, spokojnie, ten piesek nic ci nie zrobi.'' A ja czuję, jakby on miał w każdej chwili na mnie naskoczyć i mnie ugryść.'' Piłek. Boję się piłek. Najbardziej od kosza i nogi. Kiedy na jednej stronie boiska grają w nogę a po drugiej w coś innego, kiedy nie daj boże piłka wpadnie mi na stronę z piłką nożną... Rozglądam się piędziesiąt razy, albo czekam, aż ktoś mi ją poda. Kiedy wypadnie mi piłka gdzieś indziej, weźmy , pod grających-zasłaniam sobie głowę rękami. I tak już zbyt wiele razy oberwałam w łeb piłką. Boję się tirów. Pewnego razu, parę lat temu, wracamy sobie całą rodziną do domu, aż tu nagle na drugim pasie (ruch czteropasowy? tak to się nazywa? Dwa pasy w jednym kierunku, dwa w drugim. Więc on był na drugim pasie w naszym kierunku. Ktoś to zrozumiał?) wyjeżdża tir, i zjerzdża na nasz pas, spychając nasz samochód na chodnik. Wylądowaliśmy na znaku drogowym. Całe szczęście, że nie na lampie znajdującej się jakieś 30 metrów dalej... Na początku było tak, że jadąc tą trasą, zawsze patrzyłam do tyłu, czy aby nie jedzie za nami jakaś ciężarówka. Teraz już tak raczej nie robię, jednak zawsze, gdy widzę jakiegoś tira, łapie się siedzenia i bacznie obserwuję jego kierunkowskaz. Boję się również wystąpień publicznych, a najbardziej śpiewania. (I jak mam poważnie myśleć o karierze aktorskiej? ;-; Nie, z moim głosem to i tak się nie uda.) Przyznam, że kiedyś myślałam, że umiem śpiewać. Dostawałam ze śpiewu same szóstki, śpiewałam na różnych koncertach itd. Ale od jakiegoś czasu, każda piosenka śpiewana trochę wyżej jest dla mnie trudnością. Piosenki próbuję więc śpiewać trochę niżej, niestety, na muzyce to nie przejdzie. Z tymi wystąpieniami jest łatwiej, i przy tablicy często pomagam sobie, gestykulując. (Przez co część klasy zaczeła mnie nazywać ''czarodziejką''. ) Nigdy nie jestem jednak zbyt pewna swoich wypowiedzi+strasznie trzęsie mi się głos. I ręcę. I czasami nie wiem co mówię. (-Marta, chwileczkę,12 odjąć 85 to 73? *śmiech na sali* -N-nie, to jest 85 odjąć 12 too jest 73) And more, and more, and more...

Witaj! -Jaki jest Twój ulubiony kolor? -Słuchasz radia? -Którego czerwca urodziny? -Ulubiony przedmiot w szkole? xD Życzę miłego dnia i długiego czasu spędzonego na forum.

Nie żyję ;-; Mój wspaniały pulpit, z niezwykłym porządkiem, cudownymi ''gadżetami'' i wcale nie zamazanymi ikonami od nieciekawych programów i folderów.

Mam na imię Marta, lat dwanaście ( ), mieszkam w Ostrowie Wielkpolskim. W wolnym czasie edytuję grafikę, filmy oraz muzykę. I oczywiście uwielbiam MLP. Mój ulubiony kucyk to.. właściwie nie mam ulubionego. Moja lista mogłaby się ciągnąć w nieskończoność, gdyż w właściwie każdym bohaterze potrafię dorzeć coś, za co można go polubić. XD

No dobrze, tak więc, moja niezwykle skromna kolekcja: Chyba się w końcu wkurze, wezmę pieniądze i w drodze ze szkoły wstąpię do sklepu i kupię Sunset Shimmer, bo stoi już w na wystawie parę dobrych tygodni i żal mi jej nie nabyć.

Kubek Fasola Karmel

No dobrze.. Rodzice: Mama wie, jednak wydaję mi się, że uważa kucyki za nadal takie ''słitaśne'', jak to było w generacji 3. Tata, kiedy zobaczył moją tapetę z Twilight, uznał ją za ''czarownicę''. Rodzeństwo: Mam młodszą o rok siostrę, ogląda kucyki, jednak nie obchodzi ją zbytnio fandom i ogranicza się jedynie do przeglądania kucykowej wikipedii i google grafiki. Znajomi: Mam jakiś znajomych? Chyba mam. Osoby żyjące selfie, facebookiem, śmianiem się ze wszystkiego co głupie i zboczone. Już widzę siebie mówiącą im o moim hobby po usłyszeniu od nich niecały tydzień temu (mieliśmy rozmowę o dojrzewaniu, pani podawała przykłady tego, co nam się podobało ''jeszcze tak niedawno''. Co wśród nich? ''Kucyki pony'' oczywiście) sarkastycznych komentarzy typu ''*śmiech* ale ja oglądam kucyki pony *śmiech*''. Niestety, ale odemnie się tego raczej nie dowiedzą. Przynajmniej na razie.

Zapytaj się księdza. Medyk! Komputer się pali! Ja się palę!

Tak B| Masz ciasteczka?

Nie D: Widziałeś koszulkę z MLP?

Wielkopolskie, Ostrów Wielkopolski