Jake

Jacob syknął

- Zabijam tylko dlatego by mieć spokój od wszelkiego zjebanego prawa w tej walonej galaktyce. Właśnie z tego powodu moja rasa wyginęła, a ja chcę zajebać każdego który akurat był przy jej niszczeniu. A poza tym...

Spojrzał się na osobę która przerwała

- Nie jestem kurwa najemnikiem. Nie zabijam dla nikogo. Zabijam dla siebie i po to by przeżyć. Spotykałem się z wieloma potworami które próbowały mnie zabić, ale jak dotąd mnie nie zabiły. Mam w dupię że chcesz się stąd wydostać. Ja przesiedziałem pare lat na pustkowiu i jakoś żyję

Po czym spojrzał się na Zacharego

- A co do narkotyków to nigdy nie zamierzam ich brać. Są zbyt uzależiające i powodują właśnie takie objawy jakie ty masz. A podczas walki to by przeszkadzało.

(xD)

Susan postanowiła schować swą krew w najlepszym miejscu we wszechświecie. W wodzie. Susan zaczęła  biec w stronę jeziora uprzednio przygotowując się do rzucenia  cuboida czaru prywatności.

Jacob prychnął

- A czy załatwiłeś 4654 ludzi i jesteś na liście najbrutalniejszych morderców w tej części jebanej galaktyki? A jakbyś spróbował mnie zabić to czeka cię trwała ślepota lub piękne przypieczenie. Chłopie. Ogarnij swój umysł na kilka dni, aż znajdziemy schronienie, a później baw się. Będziesz miał me błogosławieństwo.

Po czym wyjął elektryczny papieros i go wyrzucił, bo go uwierał

Jacob wstał i podszedł do ciała

- Wypadł ze statku i zjebał się na ziemie trochę nadpalając.

Po czym wsadził ostrza w tylne kabury i do przednich włożył pistolety. Jeszcze raz spojrzał się na ciało i warknął

- Truchło jak truchło. Lepiej teraz obmyślajcie jak się dostać na drugi koniec galaktyki, bez zginięcia

Po czym podszedł do Zacharego

- A ty się ogarnij. Nie chcesz chyba by jakiś granat nagle zgubił zawleczkę i znalazł się w twojej kieszeni, prawda?!

Jacob uśmiechnął się i usiadł na swym głazie

Jacob syknął

- Domyślałem się

Po czym usiadł na pobliskim głazie i czekał

Susan zdziwiła się

- Ale nikogo nawet nie dotknęłam. To jest krew z worka który pękł przy wpadnięciu na stojak z bolcami. Ja ledwo uniknęłam śmierci, a ty na mnie krzyczysz?!

Po czym prychnęła i warknęła

- Cham!

Susan odwróciła się i wyszła z domu.

Susan wróciła z pełną torbą krwi. Widać było po niej że miała lekkie trudności gdyż na całej powierzchi ubrania były dziury i krew, niekoniecznie właścicielki. Rozejrzała się i zaczęła szukać szefa. Po chwili go znalazła stojącego przy łazience (ogólnie której). Podeszła do niego i spytała

- Szefie? Mogę u pana trzymać to?

Po czym potrząsła torbą. Dodała

- Bo niestety nie mogę przy sobie.

[Komu uciąć głowę i spalić? Jak ku...tak można robić 5 lub 6 stron w ciągu jednego dnia! Spam totalny... Tylko 3 czy 2 osoby pisały cały czas. Kogo więc zabić?!]

Susan uśmiechnęła się i przytuliła do Jasona

- Dziękuje panu

Po czym odczepiła się od niego i zabrała parę magazynków i torbę w parę sekund. Powiedziała

- To jakby co wracam za godzinę

I nie dając nic mówić szefowi wybiegła z piwnicy i wyskoczyła na dwór. Zaczęła biec w stronę poblizszego szpitala

Jacob zaczął iść za Trixie rozglądając się ciekawie po pomieszczeniu. Dopiero tera zauważyl jego urok. Mógłby tu jeszcze przebyć parenaście godzin słuchając ciekawostek z prawidzwego świata lecz misja którą dała mu sama Celestia było ważniejsze niż jakieś Morskie Opowieści. Spytał się Trixie

- A może kiedy będziemy tu jeszcze to wstąpimy na obiad? Nawet mi się tu podoba.

Po czym ogier zwrócił wzrok na klacz która nadal pewnie go ciągnęła

Susan wstała i przestała płakać. Spytała

- Naprawdę mi na to pozwalasz?

Po czym jednym ruchem ręki otworzyła drzwi wyrywając je z zawiasów. Dodała

- I sorry za drzwi...chciałam sprawdzić czy trzymają.

Susan usłyszawszy słowo 'zagryzła' powiedziała

- A-ale ja nie...nie nie byłam sobą...

Po czym padła na kolana i zaczęła prosić

- Dla bezpieczeństwa swojego i całego domostwa zabij mnie lepiej lub zostaw mnie tu.

Zaczęła płakać

Susan zdziwiła się

- Ale jak to osuszyć?

Po czym złapała się za szyję która znowu zaczęła boleć

- I dlaczego boli mnie szyja?

Susan zdziwiła się słysząc głos szefa

- To pan szefie? Co się stało i dlaczego tu jestem? I co miał pan na myśli 'uspokoiła'?

Susan naparła lekko na drzwi by lepiejp słyszeć

Susan rozejrzała się po pomieszczeniu i wstała lekko się chwiejąc. Podeszła powoli do drzwi i spytała

- Czy jest tam ktoś?

Po czym leciutko zastukała

Jacob powiedział zdezorientowany zapachem którego nie czuł od 8 lat

- Co to jest do jasnego pioruna?

Jacob podszedł do Kapitan i spytał

- Jak to wszystko się zawali to zajebie wszystkich którzy się spóźnią...

Po czym uśmiechnął się drwiąco i zimno. Mężczyzna oparł się o ścianę i czekał

Susan zaczęła się budzić. Jak można by było zauważyć wyglądała normalnie. Rana się momentalnie zasklepiła. Wampirzyca otworzyła oczy i rozejrzała się. Wokół 3 ściany, sufit i żelazne drzwi. Sus wstała i od razu złapała się za szyję. Syknęła pytająco

- Co się stało?

Wampirzyca pisnęła z bólu gdyż pociski trafiły prosto w szyję. Susan padła obok na ziemię i nadal piszczała jak zraniony pies. Syknęła nieświadomie

- P...przepra...przepraszam...

Po czym znieruchomiała i straciła przytomność.

Susan uśmiechnęła się lekko i powiedziała

- Całe 100 lat kochanie

Po czym walnęła Jasona z barku w podbródek i wyrwała mu nóż. Syknęła

- Daj się troszeczkę napić. Przecież nie ukradnę ci jej całej

Susan pojawiła się za jego plecami i podcięła jego kolana. Kiedy upadł obróciła się i położyła na nim unieruchamiając nogi i ręce. Syknęła

- To nie boli Jason. Poczujesz tylko ukucie

Susan uśmiechnęła się zaczęła zmierzać w kierunku szyi.

//Sorra. Pawlex mnie zahipnotyzował pismem. Ale i tak jest lepiej. Przynajmniej uniknąłeś ataku mej wampirki :-P.

Susan spojrzała się na Jasona i znowu to się powtórzyło. Znowu zachciało jej się krwi. Powiedziała wstając

- Nic słodziaku. Nic...

Po czym jej twarz znowu stała się szkarłatnie biała i straszna, a zęby wydłużyły. Rzuciła się na Jasona z nielada smakiem i zwierzęcą agresją.

Susan syknęła

- A dziwne nie jest to że pan jest sprytniejszy ode mnie?! Ja mam własną krew.

Po czym powoli wyjmuje butelkę by nie denerwować nikogo i wypija 2 spore łyki

- A teraz może szef mnie zabić.

Wampirzyca puściła Jasona i podniosła ręce do góry na których już nie było pazurów, a twarz zmłodniała. Kły zaś zmniejszyły się. Wampirzyca pisnęła

- Poddaje się panie Victorze

Po czym padła na kolana

- Nie wiem co się ze mną dzieje...n..nigdy nikogo nie atakowałam w nocy...p...proszę...niech pan nie wstrzykuje mi t...tego

- Ow...panie Victorze nie uważa pan że nie warto zużywać energii na to?! On jest taki milutki i soczysty. Chyba nie pogniewa się jeśli troszeczkę upije jego krwi.

Po czym położyła głowe na barku Jasona i pocałowała jego szyje. Jej zęby powiększyły się i były gotowe do ugryzienia. Spytała

- Co o tym myślisz kochany?

Susan znalazła się na dachu w 30 sekudn gdyż prędkość jej dana wspaniale się sprawuje. Była tuż za Jasonem. Syknęła przeraźliwie

- Ah...wydajesz się taki soczysty

Po czym wtuliła się w niego i wbiła w jego brzuch pazury.

Biorę kaczke z teledysku i puszczam na ciebie. Ma Góra!