Matyas Corra

^ ta książka to właśnie Klucz Salomona

nie jest źle bartis. 

Luny, NLR, albo coś w ten deseń pewnie

To jest żałosne, napisane jak przez pięciolatka z ADHD któremu dano ołówek do ręki i wiadro cukru na dokładkę. Nie powinieneś nigdy więcej wymyślać scenariuszy ani tym bardziej pisać, bo zgwałciłeś tą sztukę gorzej niż 15 murzynów białą kobietę. To jest żałosne, i chwała Dolarowi za to, że nie chciał tego opublikować. Spalić to, i nigdy więcej nie pokazywać. Nigdy, przenigdy więcej nie próbuj publikować czegoś w tym dziale, ani najlepiej w ogóle jeżeli to ma mieć taką samą wartość jak to coś wyżej. Powinieneś dostać bana za działanie na szkodę forum przez to coś. Rzekłem. 

ja proszę tylko o ponowne rozpatrzenie podania 

nie ma mojej walki ;_;

Yrvin, ale trochę się pohamuj.... co do krytyki fotografii samej, no cóż, trochę za mocno przyciemnione jak na mój gust, dodatkowo, tło wygląda strasznie nienaturalnie, ale ujdzie w tłoku 

Glory to Arstotzka

a ja przepraszam fanów kąciku o grach, ale niestety nie ma go w tym numerze z mojej winy (choroby dokładniej), za to na następny numer, będziecie mieli aż 2 artykuły o grach

To...zdjęcie...mnie....śledzi....

Ciemna strona jest jedyną słuszną ścieżką, nie jest tak zniewolona jak jasna strona. Tylko ona jest jedyną ścieżką do prawdziwej potęgi i odkrycia pełnego potencjału mocy.

dla nikerna Nwûl tash.

Dzwol shâsotkun.
Shâsotjontû châtsatul nu tyûk.
Tyûkjontû châtsatul nu midwan.
Midwanjontû châtsatul nu asha.
Ashajontû kotswinot itsu nuyak.
Wonoksh Qyâsik nun.

Do munduru, przynajmniej u nas na poligonie, jest jasno podane, że trzeba nosić desanty. Pewnie za założenie glanów dymalibyśmy całym pluton coś koło 200, ale nie sądzę by ktoś nas wywalił 

To była ta sama aktorka, a w fabule Doktora zrobili tak, by wyszło, że to były 2 różne postaci

No cóż, czekam z niecierpliwością, ulquiorra ić falczyć 

no...aua.....dostałem ładny łomot, brawo dla bartisa i warmena za postaci, moja niestety szybko padła....choć i tak wyglądał bosko

mój koment linds, mój koment...... kolejny fotoszopę masterę 

Panie premierżje, bo te świnie z hameryki powiadają, że jest tam morrrdercą i katem ludzi...........połamać im koljana?

wow, silny jest dziadzio z kfc

Sasuke daje spoko sobie radę jeżeli może wbić kombo, leci poziom trudny :3

Edit: W sumie, Sasuś już dużo walczył, niech sobie odpocznie, może mój ulquiorra w pełnej formie mógłby polecieć co? 

No to też coś opowiem, by zniszczyć nadzieje i marzenia tych, którzy myślą, że ja i matjasek mamy wspólny nick.

Matyas: Zainteresowałem się kiedyś własnym imieniem, pochodzeniem, znaczeniem etc. Wtedy dowiedziałem się, że moje imię pochodzi z hebrajskiego i takie tam, ale ważne było jak to imię zapisywało się w różnych językach. W łacinie i w niemieckim piszę się Matthias, ale spodobała mi się wersja węgierska i tak powstało Matyas. 

Corra: Po już długim czasie w fandomie, postanowiłem dodać sobie drugą nazwę, która rozróżniała by jednego Matyas od drugiego, szukam i szukam, nic ciekawego nie znalazłem, więc znów postanowiłem sięgnąć po imiona i nazwiska, a że jestem dumny z swojego drzewa genealogicznego, wziąłem stare nazwisko Corradini, odciąłem parę liter i tak powstało Corra to tyle z historii  

After rozwalił system, czego nie można powiedzieć o mojej grze w guitar hero ;_; 

było fajnie, that's all

Bobuś, ładnie ci z brodą 

Myślę, że trzeba dać tematowi odejść, było fajnie, ale się skończyło. Można wrócić do pomysłu, ale już w nowym temacie. Jeżeli pozwolicie, napiszę zakończenie naszej historii: 

 Wataha, choć przeżyła wiele trudności, po długim treningu pod okiem Morskiej Watahy, była w stanie wziąć udział w wojnie. Była to jedna z najbardziej krwawych wojen wśród wilków, ofiary liczono w tysiącach. Rada postanowiła wprowadzić jedną wspólną watahę, którą podzielono na wiele mniejszych. Nad wszystkim panowała Rada wybierana raz na 5 lat, składająca się z reprezentantów pomniejszych watach, dzięki temu udało się zaprowadzić tymczasowy pokój. Ale cóż stało się z naszymi bohaterami? Osoby które zaginęły przed treningiem u morskich nie zostały odnalezione. Podejrzewano, że uciekły lub też zginęły, ponieważ wschodni mieli do tej watahy szczególną urazę. Podobno czasem widywano niektórych członków watahy, ale nie zostały te informacje potwierdzone. Animal wraz z siostrą wróciły do skrzydlatych. Rosie stanęła w końcu przed sądem wojennym, ale została uniewinniona, ponieważ wraz z starszą siostrą namówiły wszystkich skrzydlatych by walczyli przeciwko wschodnim. Teraz pozostały tam, by zapanować w pełni nad swoją watahą. Corra mocno wyróżnił się podczas wojny, znany był z tego, że atakował szybko i skutecznie. Dlatego też Rada w nagrodę nadała mu wysoki status wojskowy oraz posłuchali jego prośby. Mimo, iż berserkerzy walczyli po stronie wschodnich, nie zostali wybici. Corra wraz z Sierrą wrócił do nich, i przez zasługi wojenne mógł starać się o przywódco u nich. Po 2 długich latach, udało mu się je zdobyć oraz zupełnie odmienić oblicze watahy, która z zwykłych morderców którzy posiadali dobre geny do walk, stworzył silną watahę honorowych i oddanych żołnierzy, którzy zupełnie zapomnieli o swoich starych nawykach. Wraz z Sierrą mieli 3 dzieci, 2 braci i młodszą siostrę. Bracia wspólnie kontynuowali marzenie ojca, natomiast siostra wyruszyła do watahy szamanów, gdzie mogła zacząć nauki by wprowadzić niektóre zwyczaje szamanów wśród Bersekerów. Mordimer który był już wtedy starym wilkiem i starym przyjacielem jej ojca zezwolił na to. Dzięki temu Berserkerzy mogli wprowadzić powiew świeżości do nauk szamanów. Ale to już inna historia. 

Garrus po wojnie był szczęśliwy, że jego ojcu udało się przeżyć, ale postanowił całkowicie odejść z wojska. Po długich próbach i namowach on i Nasza zostali razem. Wrócili razem do tego co zostało w wschodnich i także chcieli odmienić ich oblicze. Choć była to ciężka walka okupiona nawet krwią, tych którzy w ogóle nie zrozumieli swych błędów, ale w końcu udało im się. Razem doszli do tego i razem już zostali wśród wschodnich. Ich potomkowie do dziś rządzą wschodnimi pilnując ładu i porządku. 

Jacob: Choć wiadomo było, że odszedł przed wojną, nie wiedziano nic więcej. Powiada się, że udało mu się znaleźć niektórych z pozostałych członków Watahy, i razem z nimi odszedł, by spróbować wspólnego życia gdzie indziej. Ludzie także nie nękali już więcej wilków, postanowili iż zostawią cały ten teren w spokoju.   W zamian za pomoc jaką wniosła tak mała wataha, i jednocześnie tak silna, Rada chciała nadać jej oficjalny tytuł i zrobić z nich elitę, ale reszta z członków watahy się nie zgodziła. Uważali oni iż zawsze byli po prostu zbieraniną tych, którzy nie mieli domu. Postanowiono, iż po prostu na zawsze pozostaną po prostu "watahą".    

Takie jest moje zakończenie, jeżeli chcecie je zmienić, proszę bardzo. I przepraszam, że nie pisałem więcej o innych postaciach, ale nie chciałem się komuś wbijać w środek jego własnej postaci i jej charakteru/historii. Dziękuje wam ludzie za wspólnie spędzony czas na pisaniu, było świetnie naprawdę ^^