Equestria: Przyjaciel do grobowej deski (by peros81)

[Nightmare]

Niepewnie ale kiwnęła głową. Kły cię swędzą z głodu.

[KougatKnave3]

Więc idziemy do niej... i się "pożywiam". Musze coś zjeść, inaczej wyjdę na miasto i sam se poszukam. Tak czy siak... jeśli życie mnie nienawidzi... to coś z tego wyjdzie. Przed ślubem.

[Nightmare]

Po jedzonku leżeliście u niej w łóżku. Ty najedzony i naładowany jak nigdy, a ona zmęczona i już śpi. Czujesz się lepiej niż kiedykolwiek.

[KougatKnave3]

Więc wstaję delikatnie i całuje ją lekko. Następnie idę pełnić dalej służbę. Po śniadanku starczy mi na trochę taka miłość. Idę szukać Twi i jej towarzyszę w każdej czynności.

[Nightmare]

Już czyta. Od nowa daje w Błękit piór. Nieźle ją wciąga.

[KougatKnave3]

- Polubiłaś tą książkę. Nawet bardzo - powiedziałem z uśmiechem, siadając nieopodal jej. Ach... widać, że prezent trafiony. NAWET KURWA JEBANIE BARDZO!

[Nightmare]

Kiwa łebkiem. Przygląda się uważnie szkicom. Przewróciła stronę. Zauważyłeś szkic Silka.

[KougatKnave3]

Kładę się koło niej... jeśli pozwoli. - To Silk... sam mi to nawet potwierdził - powiedziałem spoglądając na nią i pokazując jej rysunek. Szkoda małego.

[Nightmare]

- Czyli już długo jest martwy - powiedziała. Może tak buziak? Tylko jeden... Nie z głodu, ale to może być pretekstem.

[KougatKnave3]

Zara... - Biedak... z tego co zrozumiałem... łagodnie to go nie potraktowali. Współczuje mu. Ciekawe czy jeszcze jego pobratymcy żyją - powiedziałem, BARDZO leciutko i niezauważalnie przybliżając się do niej.

[Nightmare]

Nie zauważyła.

- Jeśli wilki żyją tysiące lat... - powiedziała z nutą ironii. No fakt...

[KougatKnave3]

TO samo z przybliżaniem się - Więc raczej marnie. Szkoda mi go. Uwięziony w bibliotece i nie ma komu się wyżalić. Ma mnie jedynie, chodzę do niego kiedy tylko mogę.

[Nightmare]

Kiwnęła. Jesteś blisko niej. Przewróciła stronę.

[KougatKnave3]

To tak się przybliżam by jak by lekko ruszyła kopytem to mnie poczuła. - Dowiedziałaś się dokładniej gdzie jutro jedziemy? - spytałem się wpatrując w nią.

[Nightmare]

- Najprawdopodobniej do gryfów - powiedziała. Będzie ciekawie. Na razie się nie rusza.

[KougatKnave3]

Więc tak leżę jak leżę. Jak ktoś teraz wejdzie i nas zobaczy to będzie kurwa epicko. - Więc nie będzie Blueblooda... no chyba, że ktoś mu powie, że jedziesz tam. To wtedy, znając życie, ZNAJDZIE też jakiś powód.

[Nightmare]

Poruszyła kopytkiem by zamknąć książkę. Zarumieniła się, gdy zauważyła jak jesteś blisko.

[KougatKnave3]

- Coś się stało? - spytałem się tak niewinnie. Ciii... niech nie wie o tym, że specjalnie się zbliżam. Wciąż patrzę na nią, oczekując odpowiedzi.

[Nightmare]

- Nic, nic - powiedziała. Ca-łus, ca-łus...

[KougatKnave3]

Daje jakoś widocznie znak, że głodny... bo nie mogę poprosić w prost... wstydzę się. Wpierw... - O której... jutro... wyjazd? - spytałem się. To, że głodny będę mówić lekko słabnącym głosem.

[Nightmare]

Tak na serio, to nie jesteś głodny. Twilight niepewnie cię przytuliła.

- O siódmej.

[KougatKnave3]

Spoglądam na zegarek, odwzajemniając skoro chce. - Wybacz, jeśli czujesz się niezręcznie - powiedziałem wyraźnie zaczerwieniony. Jeśli teraz nie widzi... to ja kurwa odpadam.

[Nightmare]

Widzi, że ty niby głodny. Dała ci małego buziaka. Jest po trzeciej.

[KougatKnave3]

Małego... tak... mała przystawka raczej... - Już... zaraz... obiad będzie - powiedziałem wstając. Podaje jej kopyto by pomóc jej wstać. Niczym jakiś Gentlecolt.

[Nightmare]

Dała ci troszkę większego. A na deser do łóżka...