Depresja i sposoby jej leczenia

[Lemuur]

Czytałem ostatnio książkę o tego typu tematyce i bardzo mi się podobała, uważam też, że napisana była z sensem . Tak więc zakładam wątek, który z jednej strony może być ciekawą dyskusją, z drugiej pomóc komuś ;3!

Tak więc proste pytanie... Jak Wy byście sobie poradzili z depresją lub pomogli komuś, kto jej doznał? A może znacie jakieś fachowe porady?

[Wilk11]

Moim sposobem na leczenie tego typu ... hmm ... stanu psychicznego jest to co najprostsze czyli radość. Pacjentowi - bo tak go nazwę - potrzebne są trzy rzeczy : 1 - Muzyka , najlepiej jeśli rodzaj utworów odpowiada słuchającemu i rytm był radosny . 2 - (oczywiście) przyjaciele , każdemu człowiekowi potrzeba podpory w trudnych chwilach . 3 - Rozrywka , basen , gokarty , paintball ogólnie wszystko co sprawia "pacjentowi" radość i taka mała uwaga , gry czy to na konsole czy na PC są "mieczem obusiecznym" i raczej nie polecałbym ich komuś z depresją ... W każdym razie mi pomogło ...

[Lemuur]

Jest to temat, w którym mam jak zabrać sensowny głos więc... czemu nie?

Muzyka? Muzyka zawsze pomaga. Czy to nerwy, czy to smutek, myślę, że nawet w przypadku depresji podniesie trochę na duchu. Oczywiście musi to być odpowiednia muzyka, najczęściej powiązana z gustem rzekomego "pacjenta".

Przyjaciele? No oczywiście, że tak! Jest jednak haczyk. Depresja jest bardzo silnym stanem emocjonalnym i naprawdę ciężko sensownie pomóc takiemu przyjacielowi. Teksty w stylu " Ogarnij się!" na nic się tu zdadzą. Najważniejsze jest wsparcie i przekonanie takiej osoby, że jest wartościowa i ma wystarczająco siły, by sobie z tym poradzić.

Rozrywka. Tutaj pojawia się pewien problem, gdyż osoba pogrążona w depresji rzadko ma ochotę na rozrywki, jednak gdy już dojdzie do skutku istnieje spora szansa wsparcia psychicznego, chociaż na jakiś czas.

Swoje posty będę pisał głównie w odniesieniu do Waszych wypowiedzi, bo ciężko mi poskładać myśli, zwłaszcza o 1 rano xD.

[Wilk11]

No tylko nie wyraziłem się zbyt jasno , " pacjent " nie musi chcieć on musi iść ( trzeba takiego pomęczyć aż ulegnie ) , jak ja miałem depreche to nie miałem ochoty iść na balkon zobaczyć jaka jest pogoda ... Na szczęście moi koledzy to "męczy pupy" nigdy nie dają mi spokoju ... EDIT : Chce tylko podkreślić że ta metoda odnosi się tylko do nielicznych , mi pomogła bo mam ( tak myślę ) wole walki i wielokrotnie się zdarzało że robiłem coś czego później tak żałowałem że miałem stan przed depresyjny , o dziwo zdarza mi się to dość często ... anyway ... tu człowiek musi po prostu być przyzwyczajony do porażki a takie "męczenie pupy" umacnia go w wierze że jest komuś potrzebny !

[Arjen]

Leki. To w stylu Pinkameny Silne antydesperanty od których łatwo się uzależnić. A tak wgl proponuje leczenie naturalnymi środkami roślinnymi jak np. Marihuana. Nawet o Polsce stosowana jako lekarstwo

[Lemuur]

Akurat wszystkie antydepresanty i podobne środki uważam za zUo. Wiem, że czasem mogą okazać się bardzo pomocne i wgl, ale jednak mam do nich jakąś niechęć. Wydaje mi się, że emocje powinny przechodzić naturalnie, nie powinno się ich zmieniać jakimiś substancjami.

[HoryPl]

Czy ja wiem czy muzyka jest dobra? Weźmy naprzykład utwór "I stand alone" czy takie coś pomaga? a "Lost forever"? wątpie... najlepszy uniwersalny sposób... no zgadnijcie... kto powiedział alkohol? z resztą nvm... najlepsza na depresje jest czekolada... czekolada i kucyki... tylko nie kucyki z czekolady bo można sie bardziej zakopać xD A co do marysi poprawcie mnie jeśli się mylę ale to chyba pod paragraf podpada...

[Michael89pl]

Czy ja wiem czy muzyka jest dobra? Weźmy naprzykład utwór "I stand alone" czy takie coś pomaga? a "Lost forever"? wątpie... najlepszy uniwersalny sposób... no zgadnijcie... kto powiedział alkohol? z resztą nvm... najlepsza na depresje jest czekolada... czekolada i kucyki... tylko nie kucyki z czekolady bo można sie bardziej zakopać xD A co do marysi poprawcie mnie jeśli się mylę ale to chyba pod paragraf podpada...

Czekolada i kucyki - jak najbardziej!

Mi akurat nie pomoże nic - permanentny dół od jakichś 4 lat. Poza tym sprawy nie ułatwia moje myślenie typu "to że w danej chwili nie myślisz o problemach, nie znaczy że ich nie ma". A dla mnie najlepszym lekarstwem byłby pocisk 9 mm Parabellum zaaplikowany doskroniowo. W lutym już niewiele brakowało, ale fatalny stan finansów przeszkodził w wyprawie na strzelnicę.

[Arjen]

Wszystko co ma w sobie endorfinę... mówiąc o antydepresantach miałem na myśli coś w stylu Pinkameny.

Czy ja wiem czy muzyka jest dobra?

Słuchaj sobie w kółko kawałków o pewności siebie, o tym co możesz, że nie warto się poddawać... zadziała.

"Jestem Bogiem"

[pannamigotka]

Są chyba różne etapy i rodzaje depresji, i chyba na każdy etap i rodzaj jest inne lekarstwo. Najważniejsze to mieć wsparcie drugiej osoby. Ale czasami pomoże tylko pokój bez klamek (żeby nie zrobić sobie samemu krzywdy)

[Losse]

Taak, tez kiedyś miałam depresje.A jeszcze jak ktoś o mi mówił ze jestem głupia to po prostu przyznawałam mu racje.Nie raz ryczałam jak głupia. Myślałam nawet o samobójstwie.O dziwo ..samo mi jakoś przeszło.

[Magenta Marvelous]

O, Doctor Lemuhr znów porusza ciekawe wątki ludzkiej natury. Hmm... osobiście uważam, że nie ma jednego dobrego sposobu. Każdy z nas lubi coś innego, więc i potencjalne terapie będą się od siebie różnić. Najgorsze jednak w depresji jest świadomość przemijania i bezsensowności działań, gdyż one i tak pójdą na marne, domek z kart się rozpadnie, a Słońce i tak zajdzie. Uważam, że używki zdecydowanie nie wyjdą nikomu na dobre, a przedawkowanie niektórych może skończyć się tragicznie. Muzyka?... Muzyka też nie zawsze jest dobrym wyjściem- człowiek nie ma uciec w krainę dźwięków- musi otworzyć się na bodźce ze środowiska. Co poleciłabym osobie chorej? Przede wszystkim zaleciła solidną dawkę wsparcia od najbliższych i zaufanych osób, a także terapię u dobrego specjalisty, który pomoże spojrzeć z innej perspektywy na gnębiące problemy. Lekom także przyznaję wotum nieufności. Przynoszą ulgę, ale źle dobrane mogą przynieść otępienie, a wieloletnia wegetacja jest w moim mniemaniu pozbawiona sensu. A wszystko to przez okrucieństwo świata i "wyścig szczurów", w którym świadomie-lub też i nieświadomie- bierzemy udział.

[Sabina]

Depresja to poważna choroba, i co gorsza - nie ma jednego sprawdzonego "leku", by z niej wyjść, bo każdy przeżywa na swój sposób. Myślę, że dobór sposobów jej leczenia zależy od człowieka i od jego indywidualnych zainteresowań/upodobań. Niektórym pomoże przyjaciel, który przytuli i powie, że wszystko będzie dobrze, a innym pomoże muzyka, jeszcze innym pomogą antydepresanty. Tylko, że prawda jest taka, że te leki może brać każdy i nie zawsze przynoszą oczekiwane rezultaty, bo mają dużo skutków ubocznych. Lepiej jest chyba zapobiegać niż leczyć. Najważniejsze, by nie tracić wiary w siebie i swoje możliwości. Gdy ja się źle czuję zawsze sobie powtarzam, że po burzy wzejdzie Słońce. Nie może być cały czas źle, kiedyś przyjdzie dobry czas.

[Magenta Marvelous]

źle czuję zawsze sobie powtarzam, że po burzy wzejdzie Słońce. Nie może być cały czas źle, kiedyś przyjdzie dobry czas.

to mi coś przypomniało:

http-~~-//www.youtube.com/watch?v=wT_ObQMSs3U&feature=related

[KorQ]

moje 4 sposoby na depresje (zalecane tylko dla niektórych ) 1:porządne pieprzniecie głową w ścianę lub coś twardego (czasem u niektórych pomaga) 2:pooglądanie mlp:fim jeszcze raz 3:wyżalić się dziewczynie albo normalnym kumplom 4:iść spać może przez noc przejdzie jak nie przejdzie to robić od początku bez punktu 1

[Gość Angel Wing]

Mi tam nic nie pomaga :F Jak chciałem się zabić tak nadal chce. ale cóż... niektórzy po prostu tak mają i tyle

[Poranny Kapitan Scyfer]

Ja (natura wzniosła i romantyczna, dusza poety, melancholia + rozmyślania w rodzaju "vanitas vanitatum et omnia vanitas" na śniadanie, obiad i kolację, takie tam) mam swoje własne, wypraktykowane sposoby. Pierwszy: Weź plecak z wodą i krakersami i idź z nim byle gdzie, jak najdalej od cywilizacji, pogódź się z matką naturą, zapuść białą brodę, zrób sobie kostur z drzewa dębowego i zostań druidem na jeden dzień. Drugi, prostszy: pójdź w miejsce pozornie pełne ludzi, a jednak puste (przykład: most nad autostradą) i powiedz, nawet tylko w duchu: mam was wszystkich w [wiadomo, gdzie]!

[Losse]

Ja (natura wzniosła i romantyczna, dusza poety, melancholia + rozmyślania w rodzaju "vanitas vanitatum et omnia vanitas" na śniadanie, obiad i kolację, takie tam) mam swoje własne, wypraktykowane sposoby. Pierwszy: Weź plecak z wodą i krakersami i idź z nim byle gdzie, jak najdalej od cywilizacji, pogódź się z matką naturą, zapuść białą brodę, zrób sobie kostur z drzewa dębowego i zostań druidem na jeden dzień. Drugi, prostszy: pójdź w miejsce pozornie pełne ludzi, a jednak puste (przykład: most nad autostradą) i powiedz, nawet tylko w duchu: mam was wszystkich w [wiadomo, gdzie]!

Dobry pomysł , muszę raz tak zrobić .

[DeRoki]

Ja (natura wzniosła i romantyczna, dusza poety, melancholia + rozmyślania w rodzaju "vanitas vanitatum et omnia vanitas" na śniadanie, obiad i kolację, takie tam) mam swoje własne, wypraktykowane sposoby. Pierwszy: Weź plecak z wodą i krakersami i idź z nim byle gdzie, jak najdalej od cywilizacji, pogódź się z matką naturą, zapuść białą brodę, zrób sobie kostur z drzewa dębowego i zostań druidem na jeden dzień. Drugi, prostszy: pójdź w miejsce pozornie pełne ludzi, a jednak puste (przykład: most nad autostradą) i powiedz, nawet tylko w duchu: mam was wszystkich w [wiadomo, gdzie]!

Fajny pomysł ten z zostaniem druidem, kiedyś tak zrobię.

A co do drugiego sposobu to nie radze wybierać mostu bo można dojść do wniosku że lepiej jednak z niego skoczyć.

[Tarreth]

To może i ja się wypowiem.

Depresja to choroba... Nieuleczalna. Nie istnieje lek, który ją zniszczy. Nie ma remedium, które zdoła uleczyć psychikę z depresji. Są jedynie środki, zdolne uśpić depresję. Sprawić, że człowiek na nią cierpiący znów może żyć normalnie - patrzy z uśmiechem na kolejne dni.

Takie uśpienie może trwać od kilku dni do nawet kilku lat - lecz nigdy nie jest tak, że depresji się nie ma. Kiedy raz Cię dotknęła, będzie z Tobą całe życie.

I niestety - jest to choroba społeczna. Całe społeczeństwa na nią chorują. Wina... Nas samych. Naszych żywotów i decyzji naszych przodków.

Jak pomagać komuś z depresją? Ostrożnie. Trzeba długo obserwować, jak się zachowuje, trzeba odkryć, czemu jest przybita - a jednocześnie nie naciskać, co czyni pomoc bardzo, bardzo trudną. Potem kolejny trudny etap - dostosować metodę łagodzenia depresji. Zła metoda może ją nawet pogłębić.

I czekać na efekty.

[Mortron102]

Mojej "wtedy" koleżance z klasy (między innymi dzięki niej wstąpiłem do szeregów Bronies) umarła osoba w rodzinie. Jako iż Bronies i Pegasis nie byli w mojej klasie mile widziani to tylko ja z nią rozmawiałem gdy przechodziła te ciężkie chwile. Rozmawialiśmy właśnie wtedy o MLP, o tym co ona lubi, o muzyce, opowiadaliśmy kawały i podczas tych rozmów starałem się unikać rozmów o śmierci of course(tylko Bóg dał na świat idiotów, którzy jej ciągle o śmierci mówili). Chodziło mi o to żeby chociaż na jakiś czas mogła o tym zapomnieć. Po ok. 1 miesiącu takiej "terapii" pomogło jej to i nauczyła się z tym żyć. Nie myślała już o samobójstwie czy innych takich tylko przebiła ten mur i wiedzie normalne życie dalej. Później rozmawialiśmy ze sobą częściej i staliśmy się przyjaciółmi. (Dowód na to, że przyjaźń damsko-męska istnieje:D)

[Lemuur]

Śmierć bliskiej osoby to jedna z najgorszych rzeczy, jakie mogą nas spotkać. Wtedy bez wsparcia kogokolwiek ciężko jest, jednak w większości przypadków ciężko nazwać to depresją, to inny, nawet bardziej bolesny stan.

Jak napisał Tarreth, depresja jest oficjalną chorobą, nie uważam jednak, że jest nieuleczalna. Można wyleczyć się z depresji, a osoby, które ją pokonały stają się potem znacznie silniejszymi i wspanialszymi ludźmi. Wbrew pozorom ta choroba, choć bardzo bolesna przynosi też spore korzyści, zazwyczaj w tym stanie wiele się uczymy ( np. pogłębiamy zainteresowania szukając ucieczki ) i przekonujemy się, na kogo możemy liczyć w trudnych chwilach.

Co do leków... W sumie racja, nie ma lekarstwa uniwersalnego, każdy przechodzi przez depresję na swój sposób i każdy ma na nią inne "leki". Z pewnością jednak każdy człowiek potrzebuje w takim okresie wsparcia. Niestety jednak, zarówno wsparcie, jak i muzyka, natura, wycieczki, sport dają jedynie efekt krótkotrwały. Jedyne prawdziwe lekarstwo na depresję to czas i siła osoby chorej.

... Jak będę miał więcej czasu bardziej się rozpiszę .