[Gra][Hetman WK] Gdy zgaśnie ostatni płomyk nadziei...

[Lucjan]

Co do towarzysza to mówiłam o tobie. 

A Dastana poznałam jak miałam misję by zebrać informacje o poczynaniach górali. Był tak schlany że pomylił mnie z dziwką. - powiedziała robiąc smutną minkę..

[Hetman WK]

- Bo wiesz...emm - zrobił chwilową pauzę - Zwykle...panny lekkich obyczajów, są uważane za ładne. Bo gdyby nie uroda, pracy by nie dostały, więc może przez to też.

[Lucjan]

Kate spojrzała na niego krytycznie. Chyba powinien trzymać język za zębami. W tym samym momencie Dastan otworzył oczy. - Gasimy ognisko. Zbliżają się. - powiedział zasypiając ognisko ziemią i zalewając lekko wodą. Kate od razu wskoczyła na drzewo, za nią Dastan który pokazał Eldarionowi żeby zrobił to samo. Po chwili konie jeźdźców odgalopowały z miejsca ukrycia się rycerzy. - Czekamy na ostatniego. Jeśli to będzie goblin, to łapiemy na przesłuchanie. - gdy skończył szeptać instrukcję, zza drzew wysunął się troll jaskiniowy, za nim orkowie na Wargach. Końca nie było widać więc bohaterowie sobie chwilę poczekają.

[Hetman WK]

Na wzrok wojowniczki Rohanu, przeszedł go dreszcz. Chciał coś powiedzieć, ale Dastan go uprzedził. Ukrył się za jednym z większych drzew, chwytając za rękojeść miecza. Na widok trola oraz orków, powróciły do niego wspomnienia. Kiedy walczył w północnym Arnorze.Tam gdzie pełno było Rhundur, oraz jego lud. Dziki, nieokiełznany. Prawie tak jak orkowie. Ale dużo bardziej, rozmyślał o innych ludziach, dużo jeszcze bardziej bliżej gór. Przy samych. Zwani przez trole śnieżne i górskie, ludźmi z żelaznymi twarzami. Ten wielkolud, którzy maszerował w pierwszym szeregu, spowodował u rycerza uśmiech politowania. Tam, jego pobratymcy pracowali jako niewolnicy. Zresztą, tak jak orkowie. No ale, wspomnienia później. Trzeba skoncentrować się na zadaniu.

[Lucjan]

A Dastan upomniał. Wejdź na drzewo. Gdy mijał ich ostatni ork na Wargu, pies zaczął wciągać powietrze. To znaczyło tylko jedno. Albo zwietrzył zwierzynę, albo Eldariona. Warg zaczął podchodzić powoli w stronę drzewa za którym skrył się Eldarion, przez co został mocno w tyle. Dastan pokazał mężczyźnie, żeby chwilę poczekał i się nie ruszał. Musieli wyczuć moment na atak.

[Hetman WK]

No w końcu. Choć choć. Nie bój się. Jeszcze krok a wam łby poprzebijam. Bliżej bliżej. Mocniej chwycił swój miecz i tarczę, którą przybliżył do ciała.

[Lucjan]

Gdy Warg wsunął łeb w las Dastan pokazał Eldarionowi by ten ciął. Gdy ten zrobił co mu mężczyzna przykazał, Kate zeskoczyła z drzewa, prosto na łeb orka. W momencie gdy miecz Eldariona opadał na łeb Warga, ork już dawno siedział bez głowy która leżała obok nóg Kate. Dopiero teraz mężczyzna mógł poznać prawdziwą siłą kobiety Rohanu.

[Hetman WK]

No. Nieźle.

Kiedy w przerośnięty pies padł martwy na ziemię, zbliżył miecz do siebie. Rozejrzał się w poszukiwaniu jakiegoś mniejszego goblina, którego ponoć mieli schwytać.

[Lucjan]

Znad wzgórza wyszedł mały oddział orków. Było ich mniej więcej 10. Dastan spojrzał na swoich znajomych. - Atakujemy z zaskoczenia. Potem oszczędzamy jednego orka. Gdy już go unieruchomimy to Kate zacznie przesłuchanie. - poinstruował grupę Dastan i schował się w krzakach obok drogi, Kate zrobiła to samo. Teraz zostało tylko czekać.  

[Hetman WK]

Ile to kółko potrwa? Ech. A kiedyś było łatwiej.

Przewrócił oczyma i zrobił to samo co współtowarzysze.

[Lucjan]

Oddział który się zbliżył nie był tym co poprzednio. To byli inni orkowie. Pierwszy wyskoczył Dastan atakują pierwszego orka mieczem w żebra, Kate wyskoczyła druga i ucięła drugiemu łeb. Lecz w tym samym momencie z lasu wyskoczyły trzy samotne Wargi. Nie ma czasu do stracenia. Trzeba walczyć.

[Hetman WK]

No. W końcu.

Wyszedł szybko z zarośli i skierował tarczę w stronę wargów. Akurat ten, który na niego wpadł, uderzył o metal łbem, przez co padł ogłuszony. Eldarion korzystając z okazji, przebił czaszkę mieczem. Wyciągnął i wykonał cios na kolejnego, przecinając mu pysk, tworząc dużą szramę. Odskoczył, kiedy łapa starał się go uderzyć. W odpowiedzi, przeciął psu gardło, od boku.

[Lucjan]

Po dłuższej chwili walki ze stworami, Dastan upadł raniony mieczem w ramię. W tym samym momencie Kate zabiła ostatniego Warga i złapała orka który próbował uciec. Spojrzała na Dastana. - Wszystko ok? - zapytała niepewnie. - Ta. Zaraz się pozbieram. - odpowiedział opatrując ranę. - Przystrzymasz naszego nowego kolegę?  - zapytała Kate Eldariona wskazując podbródkiem na orka który choć słaby nadal się rzucał.

[Hetman WK]

- Jasne - Oni by pewnie nie utrzymali.

Zbliżył się do delikwenta, uderzył go w łeb rękojeścią miecza i przyłożył ostrze do jego szyi. Zobaczymy czy bardziej niewolnik czy prawdziwy uruk.

[Lucjan]

Po godzinie przesłuchań, ork został pozbawiony przez Kate palców u rąk, stóp i uszu ale dalej nic nie powiedział. Dastan był w czasie przesłuchania tłumaczem i też już miał tego dość. Dziewczyna spojrzała na Eldariona. - Masz pomysł jak z niego wydusić jakieś informacje?  - zapytała niepewnie. 

[Hetman WK]

- No cóż. Możliwe.

Moje doświadczenie powinno się do czegoś przydać.

- Ogólnie to źle zaczęliście. Orki są mocno niewrażliwe na ból. Szczególnie te z północy. Takimi sposobami to możecie równie dobrze uderzać głową w mur. Hmm...

Zbliżył się do orka, kucnął i spojrzał w plugawe ślepia, po czym zaczął mówić mową orkową.

- Jako jeden z doborowych wojowników czarnego władcy, zapewne cenisz sobie honorową walkę. Powiedz mi, kto jest twoim kapitanem lub wodzem. Wskaż jego miejsce, a mogę ci zaproponować ostatnią walkę na miarę uruka. Lub... - uśmiechnął się i ostatnie słowa wyszeptał tak, aby jego towarzysze nie usłyszeli - Słyszałem że łowcy niewolników, Czarnych Numenorejczyków nie pogardzą kimś kolejnymi żołnierzami czy pracownikami w kopalniach.

[Lucjan]

Ork tylko popatrzył na mężczyznę i splunął mu w twarz. - Nic nie wiecie. Nasz władca Sauron wróci i zmienię was z powierzchni ziemi. Nic was nie uratuje. A moja śmierć i tak nie pójdzie na marne. Już zaczęło się zbieranie armii w Dol Guldur. Tam zostanie wskrzeszony i znowu wróci era orków. - powiedział i wyszczerzył się w obrzydliwy uśmiechu.

[Hetman WK]

- No - wstał przecierając twarz - To wiemy że wojska orków Saurona mają siedzibę w Dol Guldur. Zawsze coś.