K. L. pamięci żałobny rapsod

[Youkai20]

Witam serdecznie wszystkie osoby, które zechciały zajrzeć do tego tematu. Pochylcie swe głowy i urońcie wraz ze mną łezkę nad moją stratą. Moja ukochana mnie opuściła; nagle, bez zapowiedzi. Już jej nie ma i czuję pustkę. Napiszę teraz kilka zdań ku jej pamięci, specjalnie dla niej - tak prosto z serca:

Kilkanaście lat. Tak długo byłaś wraz ze mną. Nie wiem jak mam Ci dziękować, za lata wierności, cierpliwości i zrozumienia. Przez te długie lata wciąż byłaś ze mną, zawsze cierpliwie czekałaś na mój powrót, czy to ze szkoły, czy też pracy. Wierność Twa często mnie wzruszała, przecież każdego roku oglądałem się za innymi... większymi, smuklejszymi, piękniejszymi. Ty jednak nie zwracałaś na to uwagi, pokornie milczałaś. Zawsze byłaś niczym Penelopa wyczekująca powrotu swego Odysa. Tak cudownie było codziennie położyć na Tobie palce. Nie powiedziałaś nic, gdy cię zalałem pierwszy, drugi i piąty raz...  nic, ni słowa sprzeciwu. Czy pamiętasz jak strach mnie obleciał, gdy po raz pierwszy aż się z Ciebie wylewało? Prawdziwa trwoga, że już po Tobie i po mnie? Ty jednak zniosłaś to dzielnie, wciąż przy mnie trwałaś. Ba, przetrwałaś nawet pojedynek z kisielem, choć wypływał ze wszystkich Twych szpar, wszystkich zakamarków. Przetrwałaś, wytrzymałaś, choć kisiel był gorący, lepki. Po tamtym wydarzeniu miałem pewność, że Ty przetrwasz wszystko. Że jesteś niczym odporny na promieniowanie karaluch, niezatapialna jak Titanic. A jednak opuściłaś mnie wczoraj... nagle, niespodziewanie. Wyzionęłaś ducha. Nie pozostaje mi nic innego, jak się pożegnać. Cóż, zatem:

Żegnaj, kochana klawiaturo Logitech Internet Pro Keyboard. Choć zostałaś bezceremonialnie pochowana na strychu, Twoja wierność nie zostanie zapomniana. I wiedz, że ta nowa klawiatura, dzięki której właśnie piszę, nie zastąpi mi Ciebie, oj nie...

I to tyle, jeśli chcecie coś dodać, to śmiało - piszcie. Na pewno będzie jej miło... 

[Kruczek]

Dobrze... ja... 
*podchodzi do mikrofonu*
Ja chciałbym coś dodać...

 

Nie znałem Cię zbyt dobrze, Logitech Internet Pro Keyboard, ale jestem pewien, że byłaś wspaniałą towarzyszką Youkaia, którego też nie znam. Czytając, jak wiele znaczyłaś dla tego człowieka, nie mogę powstrzymać łez, które... przepraszam.
Nie mogę sobie nawet wyobrazić, jak specjalna łączyła was więź. Wiem coś o tym. Wiem, że to wasza ceremonia, ale chciałbym dodać coś od siebie. 
Miałem pewną myszkę, nazywała się a4tech i ja... ja byłem z nią od trzeciej klasy podstawówki, od pierwszego komputera. Była ze mną 10 lat. I wciąż spoczywa w moim biurku, spokojnie, śpi sobie, gdyby nie ten odłamany lewy przycisk, wyglądałaby, jakby zaledwie spała. Straciłem ją spory czas temu, ale nigdy nie przywykłem do nowej. Straciłem umiejętności strzeleckie, zapał do jakichkolwiek gier fps, wszystko odeszło wraz z nią. 
Chciałem tylko powiedzieć, że wiem co czujesz. I że kocham moją myszkę, która przeprowadziła mnie przez 10 lat rozkosznego nerdowania, od GTA san andreas po 30 minut dziennie (bo mama wyznaczała) do parogodzinnych maratonów csa. 
Mam nadzieję, że Twoja klawiatura razem z moją myszką skaczą gdzieś razem po polach wiecznego klikania. Dziękuję.

[Syrth]

Również bym chciała dodać parę słów od siebie...

Proszę dla klimatu najpierw włączyć to:

 

 

 

Klawiaturo Logitech Internet Pro Keyboard, co prawda nie znałam Cię osobiście, ale Twój wierny towarzysz Youkai20 opowiadał mi o Tobie. Tak bardzo teraz żałuję, że nie zdążyłam Cię poznać. Naprawdę byłaś świetną i przede wszystkim silną klawiaturą. Zniosłaś tyle stukania, zniosłaś nawet kisiel w Twoich szparkach, tyle różnych płynów spływało po całym Twoim ciele. Byłaś dzielna, ale teraz spoczywaj w spokoju. Zasłużyłaś na najlepsze.

Tobie Youkai20 składam najszczersze kondolencje z powodu utraty tak bliskiej osoby. Nawet jeśli nie zawsze było między wami idealnie nie zarzucaj sobie tego. Ona by tego nie chciała. Ona pamięta te najlepsze, najweselsze chwilę, kiedy pisałeś nowego mema na niej. Wiem, że jest Ci trudno, ale Ona teraz w końcu może odpocząć. Nikt Ci jej nie zastąpi, ale musisz żyć dalej - tego właśnie by chciała Logitech Internet Pro Keyboard. Miej ją zawsze w sercu, pamiętaj, ale nie daj się ponieść smutkowi za bardzo. Wspominaj ją dobrze, kochaj ją dalej. W klawiaturowym edenie jest jej dobrze.