"W poszukiwaniu zguby" Wilk11

[KougatKnave3]

- Popieram - powiedział po czym obaj zasnęliście.

Budzisz się dwie godziny później.

[Wilk11]

Złapałem coś do ręki, po czym przewróciłem się na plecy i żułem to w nieokreślonym kierunku. Przetarłem oczy po czym podniosłem głowę w poszukiwaniu wody.

- Ee... Gdzie woda! Pić! Pić! - krzyczałem zwlekając się z łóżka.

[KougatKnave3]

Na twoim łóżku wylądowała zakorkowana butelka wody.

- Pij i daj spać - słyszałeś głos Ekbiriusza.

[Wilk11]

Sięgnąłem po butelkę, ponownie wdrapując się na łóżko z poziomu podłogi, wziąłem kilka dużych łyków po czym rozejrzałem się po pokoju nieprzytomnym wzrokiem, spostrzegłem krasnoluda.

- Idziesz coś zjeść?

[KougatKnave3]

- Lepiej będzie jak pójdę spać - powiedział kładąc na głowie poduszkę.

[Wilk11]

- Masz godzinę. - powiedziałem po czym wyszedłem z pokoju. Miałem zamiar przejść do jadalni.

[KougatKnave3]

Dotarłeś do jadalni, widziałeś że była tam leśna elfka która się czymś martwiła. Nie opodal był kelner.

[Wilk11]

Siadłem zaraz przy wyjściu.

- Barman! Daj coś do jedzenia! - krzyknąłem, podnosząc przy tym rękę.

[KougatKnave3]

Barman po chwili przyniósł jajecznice z bekonem.

- Pięć sześćdziesiąt - powiedział

[Wilk11]

- Daj jeszcze jakąś popitkę, dla dwóch mój przyjaciel zaraz powinien zejść. Tylko błagam coś mocniejszego co postawi mnie na nogi!

[KougatKnave3]

- Może coś znajdę po tym waszym konkursie - powiedział kelner, po czym udał się na zaplecze.

[Wilk11]

- Konkursie? - powiedziałem nie mając pojęcia o tym o jaki konkurs chodzi.

[KougatKnave3]

Kelner po chwili wrócił.

- Po waszym wyjściu ogłoszono konkurs kto was pobije w piciu. I szczerze mówiąc nikomu się to nie udało.

[Wilk11]

- O bogowie... - powiedziałem do siebie waląc się dłonią w twarz - To jak by nie było, to herbatę poproszę, dwie herbaty. - sprostowałem.

[KougatKnave3]

- Klient nasz pan - powiedział, po czym poszedł zrobić ci dwie herbaty. Po paru minutach wrócił z herbatami.

[Wilk11]

Mijały minuty, a krasnal nie wracał, rozejrzałem się po pomieszczeniu czy ta elfka wciąż tam siedzi.

[KougatKnave3]

Siedzi tam ciągle.

[Wilk11]

Ruszyłem się niespokojnie, tak jakby startując by podejść do elfki. Po chwili stwierdziłem jednak że nie mam po co do niej podchodzić, więc poprawiłem się tylko siedząc.

[KougatKnave3]

Ona nagle zaczeła płakać.

[Wilk11]

- Cholera. - wymamrotałem - Gdzie ten grubas!? - wrzasnąłem w myślach - Niech cie tato, zbyt dobrze mnie wychowałeś. - wstałem, zabierając oba kubki, ciepłej herbaty, nerwowo rozejrzałem się, po czym poszedłem w stronę stolika - Przepraszam. - powiedziałem nieśmiało - Można siąść? - ręce zaczęły mi się trząść, powoli, ale nieubłaganie rozlewając krople gorącego napoju.

[KougatKnave3]

- Tak... oczywiście...

[Wilk11]

Usiadłem niepewnie kładąc kubki po obu stronach stołu.

- Cholera... jak zacząć!? - pomyślałem - Yy... Widziałem że płakałaś... i... yy... - jąkałem się - Chciałem się... yy... spytać czy wszystko w... porządku?

[KougatKnave3]

- Mój brat został zamordowany.

[Wilk11]

- A ja ci cholera mówiłem "nie zagaduj". - powtarzał głos w mojej głowie.

- Yy... To przykre... Mogę ci jakoś... yy... pomóc?

[KougatKnave3]

- Tak... Szukam zemsty na oprawcach.