[ZAKOŃCZONE] W_objęciach_Chrysalis: Ratunek dla Arctic Wind (by Michalinek)

[Nightmare]

Podmieniec wzniósł się w powietrze.

[Michalinek]

Tak się bawisz, huh? Myślałem, że prawdziwy podmieniec będzie walczył a nie uciekał, a jednak spotkał mnie zawód - powiedziałem w stronę podmieńca i splunołem na ziemię. Mój zwykły uśmieszek zmienił się uśmiech szyderczy

[Nightmare]

(ty latasz czy stoisz?)

Podmieniec strzelił w ciebie zielonym promieniem.

[Michalinek]

Spróbowałem uskoczyć przed promieniem i wzieść się w powietrzę próbując odciąć przeciwnikowi skrzydła

[Nightmare]

Podmieniec odleciał i stanął na dywanie. W jego magii uformowało się zielone ostrze.

[Michalinek]

Poleciałem po Wind i spróbowałem zabrać ją z tego pałacu i odlecieć od niego najdalej jak mogę

[Nightmare]

- B-blood? - Arctic wydała cichy jęk. Podmieniec zbliżał się z ostrzem, ale więzy pegazicy były zbyt mocne.

[Michalinek]

-Tak, to ja, a kto inny zawracał by sobie głowę twoim życiem - powiedziałem do Wind próbując przeciąć więzy

[Nightmare]

Sznury wyglądały na magicznie wzmocnione. W takich chwilach można żałować, że się nie jest jednorożcem. Tymczasem Podmieniec podchodził coraz bliżej, wymachując ostrzem.

[Michalinek]

-Wind, przepraszam - mówiąc to zaszarżowałem na podmieńca jedynie z nożem -Przepraszam, kochanie

[Nightmare]

Świat przyspieszył. Po chwili leżałeś na ziemi, a obok ciebie Arctic Wind. Miała rozcięcie skóry biegnące po całym boku, ale nie była już związana. Niedaleko leżało znikające powoli ostrze, a oddalający tętent kopyt informował o ucieczce Podmieńca.

[Michalinek]

Co się do jasnego siana stało? - spytałem Wind

[Nightmare]

- Nie... Nie mam pojęcia - powiedziała, dysząc. W waszą stronę zaczęły zbliżać się odgłosy kopyt.

[Michalinek]

Szybko, wskakuj mi na grzbiet i uciekamy! - krzyknołem do Arctic Wind

[Nightmare]

Pegazica wgramoliła się na ciebie, a zza rogu wybiegło kilkanaście Podmieńców. Wszystkie otoczyły się tarczami i strzelały do was.

[Michalinek]

Skierowałem się w stronę wyjścia próbując by jak najmniej pocisków dosięgneło Arctic Wind.

[Nightmare]

Nagle szmaragdy w dywanie zaczęły drżeć. Te pod twoimi kopytami roztopiły się, unieruchamiając twoje nogi w lepkiej, zielonej mazi.

[Michalinek]

Uciekaj Wind, uciekaj! - krzyczałem do Arctic Wind - Proszę, proszę cię o to kochanie. Uciekaj.

[Nightmare]

- Nie ma mowy! Skrzydła mam obolałe, ale całe! - wrzasnęła i zaczęła latać w kółko przed Podmieńcami, dając ci czas na uwolnienie kopyt.

[Michalinek]

Uciekaj! - krzyczałem do Arctic Wind, jednocześnie próbując uwolnić kopyta - Albo przynajmniej schowaj się za mną!

[Nightmare]

- Ani mi się śni! - wrzasnęła. Ostrza Podmieńców i ich promienie świstały w powietrzu, ale żadne nie trafiało pegazicy.

[Michalinek]

Ty, mała... Znowu będę musiał ci życie ratować! Za mnie, ale już! - krzyczałem i próbowałem się uwolnić

[Nightmare]

Maź się poddała, ale Podmieńce wstrzymały atak. Skupiły się przy ścianach. Szmaragdy drżały coraz mocniej.

[Michalinek]

Niezbyt mi się to podoba... Lepiej opuśćmy to miejsce póki można - powiedziałem do Arctic Wind

[Nightmare]

Zza rogu wyszła znana postać.

- Cóż to? - zapytała Chrysalis, idąc środkiem dywanu.