[Grimdark]Equestria_Battlefield3: Co się stało? (by peros81)

[KougatKnave3]

- Więc... co będziemy robić w Changei? Jeśli mogę się spytać?

[Nightmare]

 - Musimy się znowu dostać do kryształu Papillon, a następnie użyjemy tam Elementów Harmonii. To powinno zadziałać - powiedziała alicorn.

[KougatKnave3]

- Mam nadzieje. Nie chce dużego przelewu krwi by się tam dostać - powiedziałem po czym zamyśliłem się. Jeśli znów będzie od chuja straży, to tym razem ja ich odciągam. Powierniczki są potrzebne do Elementów, więc teraz moja kolej na ściągniecie uwagi.

[Nightmare]

 - Póki mamy czas, lepiej starajmy się odstresować. Wtedy będziemy bardziej skupieni - powiedziała Twi.

[KougatKnave3]

- Ja się nie stresuje. Swoje emocje trzymam na wodzy.

[Nightmare]

 - Może ty tak, ale inni raczej nie bardz - powiedziała klacz.

[KougatKnave3]

- Jak co to Ghost pomoże im się wyluzować. On w Armii nie miał sobie równego w tej dziedzinie. Więc dlatego wojsko zbyt nas nie lubiło, Capo robił swoje, Ghost się luzował, a ja siedziałem nad książkami.

[Nightmare]

Wszyscy rozeszli się do różnych przedziałów, aby odpocząć. W tym zostałeś tylko ty i Twi.

[KougatKnave3]

Jesteśmy sami. Spoglądam na Twilight z uśmiechem. Już dawno nie byłem tak szczęśliwy, ale wciąż nie zapomniałem o rzeczach też ważnych. Załatwienie Chrysalis, niekoniecznie po dobroci. Znalezienie swojemu ludowi Azyl w tym świecie byśmy mogli zbudować prosperujące państwo, byśmy nie musieli chować się po tunelach, jak jakieś szkodniki. Choć mam złe przeczucia co do tego, jeśli ludzie tutaj zbudują państwo to kuce będą się czuły nie swojo, nawet jeśli ci walczyli po ich stronie. Albo Celestia może ich sponyfikowac już w trakcie przechodzenia, co było by dla nich ciosem prosto w serce. Każdy z PRL, zemną włącznie, kocha swój naród i jest gotowy go bronić, ale dzisiejszy Iran, jest pod kontrolą USA więc dlatego chowamy się po tunelach, by przeżyć. Po wszystkim będę musiał zamienić słówko z Celestią na temat moich ludzi.

[Nightmare]

Twi nic nie wiedziała o twoich rozmyślaniach, tylko mocno cię przytuliła.

[KougatKnave3]

A jeśli Celestia się nie zgodzi... to pieprzyć ją. Poświęcę nawet życie by sprowadzić tutaj swój lud, nawet jeśli miał by od razu rozpętać konflikt z Equestrią. Dla mojego ludu poświęcę nawet życie by zapewnić im bezpieczeństwo, z dala od krajów które są podległe USA i jego samemu. Kto wie, jak mi się uda, to może znajdę jakiś opuszczony archipelag gdzie stworzymy państwo ludzi, gdzie będą rodzić się przyszłe pokolenia Irańczyków, i wciąż będziemy pamiętać o ludziach z PRL który zginęli za państwo które nie jest nikomu podległe. Za państwo które rządzi tylko Irańczyk. Za Państwo o nazwie Nowy Iran.

[Nightmare]

 - O czym tak myślisz? - zapytała Twilight z uśmiechem.

[KougatKnave3]

- O paru sprawach związanymi z moim ludem. Od kiedy jestem z tobą, mniej się nimi przejmuje, ale wciąż chce by zaznali spokoju i nie musieliby więcej walczyć w tamtym świecie.

[Nightmare]

 - Nie będą musieli. Coś wymyślimy. Na pewno - powiedziała klacz.

[KougatKnave3]

Przytuliłem się do niej. Ciesze się że ona też chce dobrze dla mojego ludu. Na lepszą dziewczynę nie mogłem trafić.

[Nightmare]

Tak siedzieliście przytuleni, a jedynym dźwiękiem, jaki słyszeliście był odgłos pociągu jadącego po szynach.

[KougatKnave3]

Nie pozostaje mi nic innego jak czekać aż dojedziemy na miejsce.

[Nightmare]

Dosyć szybko stałeś się senny. Na zewnątrz zajaśniał księżyc.

[KougatKnave3]

Zmrużam lekko oczy i zaczynam ziewać. Powoli zamykam oczy.

[Nightmare]

Kiedy otworzyłeś oczy, był ranek. Staliście na stacji opatrzonej tabliczką "Królestwo Gryfów". Twilight spała obok ciebie.

[KougatKnave3]

Całuje ją na dzień dobry i pobudkę.

- Kochanie, jest ranek.

[Nightmare]

Twilight ziewnęła i wstała.

 - Dzień dobry - powiedziała, całując cię.

[KougatKnave3]

Odwzajemniam pocałunek.

- dzień dobry. Jesteśmy w królestwie gryfów.

[Nightmare]

 - To idziemy - powiedziała Twi, otwierając drzwi przedziału.

[KougatKnave3]

Posłusznie za nią idę, gdzie by nie poszła.