"W dziesiątkę" Camed

[Camed]

Tak, trzeba coś z tym zrobić. Najlepiej pójdę do niego, i spytam o co mu chodzi - Pomyślałem i zacząłem wprowadzać plan w życie.

[Omega]

Ruszyłeś w jego stronę układajac w głowie plan działania. Bow stał teraz zamyślony przed tarczą w której tkwiły dwa bełty. Pewnie miał je właśnie wyjąć ale zaczął się nad tym zastanawiać.

[Camed]

Widząc to dziwne, po dotąd niespotykane zawahanie Bow'a, sam wyjąłem te strzały. Następnie poprosiłem go, by powiedział o co tak naprawdę chodzi. Obiecałem też, że nikomu innemu nie powiem.

[Omega]

- Zdaje mi się, że wiem dlaczego tutaj przyszła - stwierdził Bowe - prawdopodobnie chciała podejrzeć nasz trening a teraz będzie nas sabotować. Robiła to już wcześniej, dlatego odszedłem z jej drużyny. Teraz pewnie będzie chciała się za to zemścić, i pogrzebie nasze szanse na turnieju...

[Camed]

Ale dlaczego? Przecież nic jej nie zrobiliśmy... Jeżeli to prawda, trzeba odpowiedzieć tym samym. Może wybierzemy się, i tym razem MY podejrzymy jej trening? - spytałem z dziwną nutą w oczach.

[Omega]

- Nie trzeba, trenowałem z nimi sporo czasu - odparł spokojnie Bowe - teraz trzeba tylko uważać na nasze treningi. Lepiej mieć oczy z tyłu głowy.

[Camed]

((Przepraszam, że tak długo mnie nie było...))

Tak, lepiej nie zwracać na nią uwagi i trenować jeszcze więcej, ciężej. Tylko mam prośbę... JESTEŚ NASZYM CZOŁOWYM ZAWODNIKIEM! Musisz dać radę. Nie ma innej opcji - powiedziałem.

[Omega]

(nie ma za co. Ostatnio ciężko mi się pisze)

- Dam - powiedział po chwili milczenia - nie martw się stary, poradzę sobie - uśmiechnął się - damy im popalić na zawodach - i zaczął zajadle strzelać do tarczy.

[Camed]

I o to chodziło! - powiedziałem - Więc dobrze. Trenuj, a ja pójdę zobaczyć co tam u reszty.

[Omega]

Uspokojony ruszyłeś przyjrzeć się wynikom reszty zespołu. Osiągali oni średnie wyniki, nie wybitne, ale wystarczające. Mogłeś spokojnie powiedzieć, że macie szanse na zawodach.

[Camed]

Cóż... Już jutro zawody - pomyślałem - aczkolwiek trening już się kończy, więc pora wracać do domu... - Jak pomyślałem, tak zrobiłem. Ogłosiłem koniec treningu, i zacząłem zmierzać w kierunku wyjścia. Mimo, że było już po treningu, wciąż nerwowo się rozglądałem. Właśnie w obawie, że ujrzy mnie Nina.

[Omega]

Rozejrzałeś się dookoła, ale Niny nie zauważyłeś. Wzruszyłeś ramionami i postanowiłeś ruszyć do domu, pomimo że to sprawa ze szpiegowaniem nie dawała ci spokoju.

[Camed]

Zacząłem pogrążać się w myślach. Przecież nie mogłem się tak łatwo nabrać! Wkońcu zesmucony usiadłem na ławce w parku. Zrobiło się ciemno. Postanowiłem szybko pobiec do domu. Kondycję miałem przecież dosyć wysoką. Lecz tym razem w połowie drogi już ledwo zipałem. Ledwo doczłapałem się do domu. Postanowiłem zrobić sobie kolację, jak codziennie. Siano, woda, sok, kilka marchwii do tego pomidor i trochę białka z soi. Opowiednia dieta to klucz do sukcesu...

[Omega]

Zajadałeś się właśnie sianem, kiedy usłyszałeś ciche pukanie do drzwi. Zdziwiłeś się, że ktoś mógłby chcieć cię odwiedzić o tak późnej porze, ale ruszyłeś w kierunku drzwi.

[Camed]

Zdenerwowany, lecz wciąż zamyślony dzisiejszym dniem miałem ochotę otworzyć i wywrzeszcześ się na kuca stojącego przed drzwiami. Jednak tuż przed tym, wpadłem na pomysł. Wyjrzałem przez lufcik w drzwiach...

[Omega]

Przed drzwiami stała niewielka klacz o pomarańczowej sierści i czerwonej grzywie. Wygladała na nieco zestresowaną i niepewną.

[Camed]

Otworzyłem nieco zdenerwowany, aczkolwiek spokojnie i grzecznie spytałem klacz, w jakiej sprawię przybyła. Widziałem, że była zdenerwowana i niepewna, dlatego przyjąłem ją najlepiej jak mogłem. Zaproponowałem też owsianą herbatkę...

[Omega]

- Nie dziękuję - odparła speszona - przyszłam tutaj w pewnej sprawie i zaraz znikam...

[Camed]

Rozumiem... Ale i tak może pani skorzystać z propozycji. Przyjemnośc po mojej stronie. A może nawet będzie łatwiej porozmawiać nam przy herbatce - Odpowiedziem

[Omega]

- Cóż.... jeśli to nie problem - wahała się klacz.

[Camed]

Nie, nie! W żadnym wypadku proszę Pani. Proszę wejść - Odpowiedziałem z uśmiechem, lecz wciąż myślałem co chce mi powiedzieć ta klacz o tej godzinie. Z pewnością coś ważnego...

[Omega]

Klacz weszła do środka i rozglądała się po twoim domu. Najwyraźniej bardzo jej się tu spodobało, ale zaraz spoważniała.

- Gdzie mogę usiąść? - zapytała się znowu lekko spięta.

[Camed]

Gdziekolwiek, proszę pani - powiedziałem - a najlepiej, przy tamtym stoliku. Czy do herbaty chce pani jeszcze coś? Na przykład herbatniki?

[Omega]

- tylko herbatę, dziękuję - odparła nieśmiało.

[Camed]

No dobrze... Herbatka podana! - Poostawiłem 2 filiżanki. Usiadłem, wypiłem mały łyk swego gorącego jeszcze trunku i spytałem - A więc możemy przejść do rozmowy. Co cię sprowadza do mnie o takiej porze?