D.E.F.S

Krąg jest tu tylko i wyłącznie za sprawą konkursu. Miałem zupełnie inny koncept na przeszłość Zecory, którą z resztą kiedyś pokażę.

Ta seria miała być tylko trylogią, a jest osiem części...

i oto stało się. Kolejna część obecności została dodana. Zapraszam do lektury

I oto jest. Pierwszy z obiecanych spinofów. Opowiadanie zajęło drugie miejsce w konkursie "Czarna Śmierć". Postanowiłem nie publikować wersji konkursowej, za to publikuję dziś wersję rozszerzoną.

Czerwona Wstęga: Writer's Cut

Zapraszam do lektury i życzę miło spędzonego czasu.

I w końcu nadszedł ten dzień. Postanowiłem kontynuować losy Azumi, dając jej drugą szansę.

Drugą serię rozpoczynamy od historii nastoletniej Zecory.

Kroniki Azumi 2: Wężowe Ziele. Zapraszam do lektury

A teraz bardzo chiałbym podziękować @Hoffman za tak obszerny komentarz całej serii. Dało mi to naprawdę porządnego kopa i wręcz ruszyło niebo i ziemię. fakt, iż cały czas powielam te same błędy jest dla mnie mocno zastanawiający. Muszę nad tym poważnie podumać, jeśli chcę kontynuować drugą (A może nawet trzecią i czwartą) serię. Gdy znajdę odrobinę wolnego czasu, postaram się przeanalizować wszelakie komentarze i dać szczegółowy komentarz w tej sprawie. Na chwilę obecną mogę potwierdzić dwa nadciągające spinoffy dla pierwszej serii i jeden spinoff niespodziankę. W każdym bądź razie bardzo ci dziękuję. To dla mnie wiele, wiele znaczy. Pozdrawiam serdecznie. - Darth Evill

Dobry. Dwa pytania na szybko.

1. Czy Zebroid (krzyżówka zebry i kuca) liczy jako kucykowe czy niekucykowe stworzenie? 

2. Jaki poziom inteligencji jest wymagany? Delfiny, naczelne i krukowate też mają pewien poziom inteligencji, zdolność do abstrakcyjnego myślenia i rozwiązywania problemów.

Miałem napisać epicką przygodę o czternastym odcinku sezonu trzeciego

 okoliczności i sytuacja prywatna mi  na to nie pozwoliły. Ale...

Obiecałem, że wezmę udział w konkursie. 

Zapraszam was na podróż...

Za Ostatni Grosz...

[SoL][SciFi][HiE]

26 września 2018 roku rozpoczął się Event Samhain 2018

Dziś, równo dwa lata później, prezentuję wam ostatni odcinek serii opartej na w/w evencie.

Kroniki Azumi: Apogeum

Życzę przyjemnej lektury.

Nie ukrywam, że inspiracją dla poniższego fanfika był inny konkurs w dziale Pasiastej Szamanki.

To tyle tytułem wstępu.

Czerwona  Wstęga 

Spin Off, Dark, Mystery

3899 Słów

Jest więc czas by dopracować moje niemal (95%) ukończone  "dzieło". Mój udział w konkursie potwierdzam i czekam na oponentów.  

To, co DEFS lubi najbardziej

Autor: SenRobotPony

Właśnie dziś zdecydowałem, że jednak wezmę udział w konkursie. Kroniki Azumi VI mogą poczekac, a ja zabieram się za pisanie konkursowego fika Trzy tygodnie? Chyba starczy...

Witaj o Wielka Zecoro. I ja pytanie wnoszę. Jakie jest twoje najmilsze wspomnienie z czasów dzieciństwa/młodości w Zebrice?

13 Marca Piątek

Dla wielu piątek trzynastego jest niebywale pechowym dniem. Nie jestem przesądna, lecz tego dnia zdarzyło się coś bardzo nieprzyjemnego. Jest to początek problemów jakie nas spotkały. Zacznijmy może od początku.

Byłam bardzo podekscytowana wyjazdem do Polski. Chciałam zwiedzić ten kraj wzdłuż i wszerz. Szykowałam się bardzo długo. Wujek Dartha zawiózł nas na lotnisko w Londynie. Nie, nie żadne z tych największych. Wybraliśmy mniejsze lotnisko w Luton. Lotnisko było pełne ludzi. Część z nich nosiła maseczki i rękawiczki. Z megafonów co chwile leciały komunikaty o zakażeniu wirusem i środkach ostrożności. Ani ja, ani Darth nie zdawaliśmy sobie sprawy, jak bardzo poważna jest epidemia. Wiele lotów odwołali, ale nasz nie. Przeszliśmy kontrolę bezpieczeństwa i zjedliśmy jeszcze obiad w strefie wolnocłowej. W końcu nadszedł czas wylotu. Lot przebiegał bez przeszkód jednak pod koniec dostaliśmy karty do wypełnienia. Takie podstawowe informacje jak imię, nazwisko, adres domowy i cel podróży.  Napisałam adres w Equestrii i tu sama przybiłam sobie piątkę w twarz. Przecież Equestrii nie ma na ludzkich mapach. Darth uspokoił mnie, że Equestria jest, ale jako dzielnica na południu Afryki. Na lotnisku docelowym sprawdzili nam temperaturę. W końcu udało się. Po dwóch godzinach lotu i godzinie babrania z torbami i kolejkami byliśmy już w Bydgoszczy. I tu zaczęły się schody.

Darth dostał niepokojący telefon. W trakcie, gdy byliśmy w powietrzu, wasz premier wygłosił oświadczenie o zamknięciu granic w niedzielę o godzinie 00:01. Ludzie, z którymi przylecieliśmy, zaczęli panikować i bukować bilety na następny dzień, na powrót do Wielkiej Brytanii. Byliśmy w niemałym szoku. Darth szukał biletów na powrót. Bezskutecznie. Po godzinie jazdy autobusem i tramwajem dojechaliśmy do dziadków Sebastiana. Przywitali nas ciepłą herbatą i kanapkami z pasztetem. Opowiedzieliśmy nasz problem i wspólnie szukaliśmy rozwiązania. Mieliśmy być w Polsce całe dwa tygodnie, lecz mamy tylko dobę, aby się stąd wydostać. Inaczej oboje będziemy mieć problemy. W końcu pojawiła się iskierka nadziei. Darth kupił dwa bilety na autokar do londynu. Mogliśmy odetchnąć spokojnie i ułożyć się do snu.

Darth uważa, że data 14 marca jest wyjątkowa. Jest to święto przypadku i właśnie ten dzień chciał spędzić z Babcią i Dziadkiem. Tak też się stało, lecz nie mieliśmy za dużo czasu. Autokar mieliśmy na trzynastą. Staraliśmy się wykorzystać te parę godzin jak najlepiej w rodzinnej atmosferze. Przyszedł jednak czas na rozstanie. Zabraliśmy nasze tobołki i ruszyliśmy na dworzec.

Przed przyjazdem do Polski widziałam wpis na facebookowej stronie Bronies Bydgoszcz. Post tyczył się przesłodkiej maskotki Rarity dostępnej w jednym z Bydgoskich sklepów (Proszę was kochani potrzebuję namiary na tą maskotkę online!!!) Wiem, że Sebastian kocha AJ i Rarity, a że maskotkę AJ już ma, chciałam mu zrobić prezent i kupić tę Rarity. Niestety wszystkie sklepy były pozamykane.  Tak zarządziły oficjele koniec kropka. Z wielkim zawodem zajęliśmy miejsca. Mieliśmy kulka przystanķów i po sześciu godzinach byliśmy już przy granicy z Niemcami. Tam mieliśmy dłuższy postój. Zjedliśmy obiad w lokalnym fast foodzie, uzupełniliśmy zapasy wody i przekąsek, wydaliśmy ostatnie Złote i o godzinie 21:00 opuściliśmy kraj Słowian. Dało nam to dokładnie 24 godziny pobytu w polsce. Jedna doba, jeden dzień i kuźwa na walizkach. Po drodze nie było co zwiedzać. Jechaliśmy nocą. Większy przystanek mieliśmy na granicy francusko angielskiej. O godzinie trzynastej w niedziele byliśmy już w londynie, a po kolejnych trzech byliśmy już w domu. Wyjazd miał być odpoczynkiem, lecz stał się istnym koszmarem. Gdybyśmy mieli tu choć odrobinę Equestriańskiej magii, może udałoby się zatrzymać chorobę, która teraz trawi cały wasz  świat. Nic, trzeba żyć dalej. Zrobiliśmy sobie kwarantannę, ale wracamy do pracy Buziaczki dla was kochani

Dnia 6.02.2020 o 20:13, misterspauls napisał:

Cześć Sunset!! Co u ciebie moja płomyczku? Dawno do siebie nie pisali. Mam kilka pytań do ciebie.

1. Co sądzisz o technologi ludzi?

2. Co sądzisz o ludziach? ( Tak szczerze )

3. Lubisz prowadzić samochód?

Pozdrawiam serdecznie i miłego wypoczynku.

Oh wItaj mój miły. Wybacz, że ty;e to trwało. Proszę oto twoje odpowiedzi.

1. Cóż, w Equestrii posiadamy technologię, lecz jest ona bardzo ograniczona, porównując do tej, jaką zastałam w świecie ludzi. Jest tu wiele fajnych nowinek, które ułatwiają życie. Dzięki pojazdom mechanicznym możemy dostać się na drugi koniec świata i to bez użycia magii. Internet to istne cudeńko. Można w nim znaleźć każdą potrzebną informację, porozmawiać z ludźmi z całego świata i obejrzeć masę filmów. Zachwyciły mnie też proste urządzenia jak automatyczny odkurzacz czy mikrofala. Uważam, że dzięki technice życie jest prostsze. Aczkolwiek jest kilka rzeczy, które mi się nie podobają. Auta spalinowe generują zbyt wiele zanieczyszczeń. Ludzie stali się leniwi przez maszyny, jakie za nich wykonują pracę, jak zmywanie naczyń, sprzątanie itd. Nawet do liczenia pieniędzy potrzebna jest maszynka. Jak się włączy jeden film na popularnym serwisie, zaraz potem ogląda się jeszcze jeden i kolejny, a potem uświadamiamy sobie ile godzin już minęło. Podobnie z resztą jest z konsolą do gier. Zaczniesz grać i nie możesz przestać, a czas leci.

Ps. Sama gram na PS4 a moją ulubioną grą jest Obcy: Izolacja.

2. Ludzie są zupełnie jak kucyki. Zarówno tu jak i w Equestrii możemy spotkać tych złych i dobrych. Różnimy się tylko anatomią, do której musiałam przywyknąć.

3.Tylko, jeśli zaprosisz mnie na sushi A nie czekaj... Zdawało mi się, że jest tu zupełnie inne pytanie. Hmmm...

Jak już wspomniałam wcześniej, bardzo lubię jazdę samochodem. Z początku nie szło mi najlepiej, ale cóż.. Praktyka czyni mistrza.

Szósta część jest w pierwszej fazie produkcji. Zaś na listę trafia część piąta. Zapraszam

Memy są wśród nas...

Autor: Darth Evill

Nadszedł Ten Dzień! Nad ranem idąc do pracy ujrzałem ognisty księżyc. Tak, to dziś ogień zerwie łańcuchy i uzyska wolność...

Wyznanie: Chciałabym podzielić się z wami wesołą nowiną. W marcu jedziemy z Darthem do Polski. Bardzo chciałabym zobaczyć ten odległy kraj. U nas w UK ciągle tylko wieje lub pada. Oszaleć można. W kwietniu zaś jedziemy jeszcze na jedną wycieczkę. Nie wiem gdzie. Darth mówi, że to tajemnica. Już nie mogę się doczekać. Bardzo lubię podróże, lecz była pewna podróż, którą mogłam przypłacić życiem. Wszystko zaczeło się w Equestrii....

Byłam najlepszym jednorożcem w klasie. Zawsze pilnie się uczyłam. Zdobywałam najlepsze oceny i nagrody. Księżniczka Celestia uczyniła mnie swoją prywatną uczennicą. Rozperala mnie duma i radość. Moja ciężka praca nie poszła na marne. Dostałam bardzo specjalne zadanie. Miałam wyselekcjonować pięć klaczek z miasteczka Ponyville. Owe klaczki miały przysłużyć się nam podczas planowanego wielkiego eventu. Tysięczne Obchody Święta Słońca, to nie przelewki. Tylko najczystsze dusze mogą brać w tym udział. Wielokrotnie odwiedzałam to małe, malownicze miasteczko. Za każdym razem używałam zaklęcia transmutującego, by nie wzbudzać sensacji.  W końcu wybrałam Rainbow Dash, Fluttershy, Pinkie Pie, Applejack i Rarity. Każda z nich otrzymała poszczególne zadanie przygotowania Ponyville do obchodu święta, które odbędzie się już za trzy lata.

Wiedziałam, że dokonałam idealnego wyboru. Przyszedł jednak dzień, w którym straciłam wszystko. Księżniczka wzieła mnie do gabinetu i wyjaśniła po krótce, że przyjmuje pod skrzydła nową uczennicę, która jest odemnie lepsza. Tą uczennicą była dobrze wam znana Twilight Sparkle. Straciłam status protegowanej i kierownictwo nad wydarzeniem. Byłam w totalnej rozsypce. Płakałam całą noc, a gdy wzeszło słońce, stało się coś dziwnego. Do mojej komnaty weszła moja dopelganger. Stałam jak wryta wpatrując się w drugą Sunset Shimmer. Ta wyjaśniła mi, że po drugiej stronie lustra jest świat, gdzie mogę zacząć wszystko od nowa. Bez namysłu odnalazłam zwierciadło i przeszłam przez nie. Poczułam się dziwnie. Moja sierść znikła, moje kopytka zmieniły sie w łapy. Przybrałam dziwaczny, nieznany mi kształt. Byłam pod jakimś zamkiem. Szłam po utwardzonej nawierzchni, próbując zrozumieć całe to absurdalne zajście. W pewnym momencie ujrzałam światła. W moją stronę pędził jakiś pojazd. Próbowałam użyć magii, by uciec. Lecz róg odmówił posłuszeństwa...

Obudziłam się trzy dni później w szpitalu. Wokół mnie chodziły dziwne wyprostowane istoty. Miałam podpięte kroplówki, usztywnioną szyję i gips na kopytku. Nie mogłam mówić, bolała mnie każda pojedyńcza kostka. Zapragnełam wrócić do domu. Modliłam się w duchu, by to był tylko sen. Chciałam obudzić się w mojej komnacie, jednak tak się nie stało. Gdy wieczorem zostałam sama, pojawiła się ona. Sunset. Opowiedziała mi o swoim świecie i o istotach jakie go zamieszkują. Okazalo się, że ta druga Sunset odkryła sposób na podróze między wymiarami i wyrusza w nieznane. Ja miałam zająć jej miejsce. Ustaliłyśmy, że dzięki wypadkowi mogłam tłumaczyć innym moje dziwne zachowania jak problemy z chodzeniem na dwóch nogach i zaniki pamięci. Ona ruszyła w nieznane. Ja zostałam i powoli odsyskiwałam siły witalne. Uczyłam się jak być człowiekiem, choć czasem szło mi opornie. Wróciałam do zdrowia i po dwóch miesiącach rozpoczęłam naukę w Canerlot High. Resztę historii już znacie. Podróż przez taflę lustra mogła skończyć się tragicznie. Miałam więcej szczęścia niż rozumu. Zaczęłam nowe życie, niestety nasączone goryczą i chęcią zemsty na Twilight Sparkle.

Pytania odnośnie blogu proszę zostawiać w temacie zapytajki.Magiczny sklep.

Mówią, że magia nie istnieje poza Equestrią. To nie jest prawdą. Moja przyjaciółka niedawno obchodziła urodziny. Szukając dla niej prezentu, trafiłam na niewielki sklepik o wdzięcznej nazwie "Tajemniczy Księżyc". Gdy tylko tam weszłam, zobaczyłam niezliczone ilości kryształów, kadzidełek i mikstur. Panowała tam taka dziwna atmosfera. Ostatni raz czułam coś takiego kiedy byłam jeszcze uczennicą samej Celestii. Po tych kilku latach nie jestem pewna co mną kierowało. Czyżbym chciała władzy? Wszak talentu magicznego mi nie brakowało, wszystko miałam pod nosem. Nie miałam o co się martwić, ale czy na pewno? Pamiętam jak Księżniczka Celestia wspominała o kimś, kto zajmie moje miejsce u jej boku. Tego najbardziej się wystraszyłam. Bałam się, że czar pryśnie i magia ulotni się w parę chwill Jeśli chcecie, mogę opwiedzieć wam, co stało się, gdy odkryłam podróże między wymiarami.

Gdy przeszłam przez lustro, starałam się robić wszystko co w mojej mocy, by tylko być numerem jeden. To doprowadziło do wielu krętactw i przekrętów. W końcu zrobiłam coś naprawdę głupiego. Ukradłam kryształ harmonii. Chciałam też pogrążyć Twilight Sparkle i zmusić Ją do pozostania w świecie ludzi. Oj mocno złoiła mi skórę. Dostałam wtedy najważniejszą lekcję w życiu. Od tamtej pory studiuję magię przyjaźni. Właśnie dlatego jestem w tym magicznym sklepie.

Sklepik był niewielki, ale przewijalo się tu mnóstwo ludzi. Dojrzałam kolejne półki. Wszelkiego rodzaju zioła, świeczki, książki i asortymenty do odprawiania czaru. Poczułam się jak w Equestrii. W końcu dokonałam zakupu. Kupiłam stożkową świeczkę z wizerunkiem kota, wykonaną z pszczelego wosku. Górski kryształ i białą szałwię. Do prezentu dorzucę jeszcze coś słodkiego i duży kalendarz ze zwierzętami. Mam nadzieję, że spodoba się Fluttershy...

Witajcie kochani. Razem z Darthem życzymy wam szampańskiej zabawy i samych sukcesów w nadchodzącym 2020 roku (psst.. może film w kinach będzie Ale jakby co to nie ja wam mówiłam...) Wraz z nadejściem nowego roku, zaczynam swojego własnego bloga, gdzie będe opisywała moje życie codzienne i przygody jakie mnie napotkają na drodze. Z tego co się orientuję, Darth mówił też o foto blogu z moim udziałem. Jestem ciekawa czy jesteście zainteresowani tego typu przedsięwziem.  Mój Blog powinien rozpocząć się 2-3 stycznia 2020. A co się tyczy Foto Blogu, to zależy już od Was. Zapraszam was do wzięcia udziału w dołączonej Ankiecie. Jeszcze raz Dosiego roku i moc radości życzę. Kocham was misiaczki 

~ Sunset Shimmer

Imię: Azumi 

Płeć: Klacz

Gatunek: Zebra Górska

Wiek: 26 lat

Obecne Miejsce Zamieszkania: Ponyville, Equestria

Miejsce Narodzin: Zebrice

Uroczy Znaczek: Drzewo Życia 

Rodzina:

Aom (Ojciec)

Alkezi (Matka)

Altaria (Starsza siostra)

Dagon (Starszy Brat)

Zecora (Ciotka)

Zawód Wyuczony: Zielarka

Zawód Wykonywany: Pracownica Księgarni

Występuje w Fanfikcji: "Kroniki Azumi" (cała seria), "Kroniki Diany: Smile"

Życiorys:

Azumi urodziła się w Zebrice, w średnio zamożnej rodzinie. Od najmłodszych lat interesowała się ziołami i roślinami. Jej mama była zielarką i to ona zaszczepiła w córce pasję. Kiedy ta skończyła sześć lat, otrzymała od szamanki talizman, kamień z wyrytym gwiazdozbiorem Wężownika. To oznaczało jedno, zebra została wyznaczona na uczennicę szamanki Vangi, by w przyszłości zająć jej miejsce. Ceremonia namaszczenia miała odbyć się dwa dni później, lecz została przesunięta o dwa tygodnie. Wszystko z powodu jej ciotki Zecory, którą znaleziono ledwo żywą na wzgórzach. W końcu nadszedł ten dzień. Zecora wyzdrowiała i to właśnie ona namaściła siostrzenicę, po czym wyruszyła za ocean.

Azumi przychodziła do Vangi każdego dnia, spędzając z nią wiele godzin. Chłonęła wiedzę jak gąbka, lecz różniła się od poprzednich uczniów szamanki. Ciągło ją do zabawy, śmiechu i cywilizacji wschodu, Equestrii. W późniejszych latach była niezdyscyplinowana i nie potrafiła się skupić. Odkryła w sobie nową pasję, rysunek. Z początku szkicowała mieszkańców podczas codziennego życia, z czasem rysowała też rośliny i zwierzęta o których się uczyła. Gdy skończyła szesnaście lat, wybłagała u Vangi możliwość studiowania rysunku w na uniwersytecie w sąsiednim państwie Fearows. Vanga zgodziła się, mimo iż nie była do końca przekonana. W końcu jednak młoda klaczka wyjechała na czteroletnie studia. Zaledwie kilka tygodni po rozpoczęciu nauki, natknęła się na jednorożca z Equestrii o wdzięcznym imieniu Light Wright. Zaprzyjaźniła się z nim i często spędzała z nim czas, słuchając opowieści z dalekiej krainy. Para w końcu zakochała się w sobie. Z początku starali się to ukrywać, by uniknąć nie potrzebnych plotek czy napięć z powodu różnicy gatunkowej. W końcu jednak przestali się przejmować i mieli to głęboko w poważaniu. Tak w szczęściu minęły im cztery lata. Ona skończyła Rysunek i Filologię Equestriańską, on ukończył Historię i Filologię Ferows i Zebrice. Light musiał wracać do Equestrii, lecz obiecał, że po nią wróci. Zebra ruszyła do rodzinnej wioski i opowiedziała o swoim ogierze. Wedle prawa prastarych bogów, następczyni szamanki ani sama szamanka nie mogą mieć małżonków ani dzieci. Azumi jednak nie dała za wygraną i poprosiła Vangę o przerwanie nauki i  powrot do życia codziennego. Zaraz Azumi znalazła się na językach wszystkich zebr. I tu pojawił się problem. Trzeba było znaleźć kogoś na jej miejsce. Tu zgłosiła się Altaria. Była jeszcze nie zamężna i posiadała ogromną wiedzę zielarską. Odprawiono odpowiedni rytuał, gdzie Vanga poprosiła bogów o zamianę uczennicy. Ci zgodzili się pod jednym, jedynym warunkiem, jakim była zmiana imienia. I tak młoda zebra była teraz znana jako Three Weed. Uwolniona spod obowiązku, wyruszyła dziarsko do Equestrii, by tam zamieszkać wraz z ciotką Zecorą. Szybko znalazła pracę w Ponyville w Księgarni pana Shovel Holdera. Zaklimatyzowała się w nowym miejscu i odnalazła Lighta. Od tej pory byli nierozłączni. Nikt z miasteczka nawet słowem nie pisnął na temat ich odmienności. Znaleźli swój raj na ziemi. Ich szczęście trwało kolejne sześć lat. Świat obeszła wesoła nowina. Light i Azumi spodziewają się źrebięcia...

Ciąg Dalszy nastąpi...

Galeria:

@Król Etirenus A więc Celestia użyła księgi Twilight Sparkle, która niegdyś służyła do komunikacji pomiędzy Sunset i Celestią no jak wiemy z drugiego filmu kontakt obu postaci nie został zerwany. Temat samej księgi został poruszony w EqG:Rainbow Rocks

@Król Etirenus Nie narzucam koncepcji dostarczenia listu. Zależy to od  piszącego. Masz wolne kopytko w tej kwesti