D.E.F.S

Do kolekcji dołącza nowe opowiadanie o wdzięcznym tytule Przebudzenie. Zapraszam do lektury.

Rozdział ósmy za mną, znaczy że Tom Pierwszy zaliczony. Cóż mogę rzec, rozdział jest krótki i treściwy. Przyniósł mi pewne refleksje na temat mojej własnej twórczości, w której też miałem zamki, intrygi i moc magicznych elementów jak 'Element Szaleństwa" czy 'Ostrze Wieczności". Powinienem wrócić do poprzednich mrocznych fików typu fantasy. Wracając do fika, to zaczyna tracić elementy komediowe i pojawia się więcej powagi i mroku. Podczas sceny pogrzebu dowiadujemy się, że wszystkie te dziwne imiona to tylko pseudonimy, pozwalające jeszcze skuteczniej kamuflować się i wypełniać zlecenia. Night Shadow także przybrała fałszywe imię, choć w jej wypadku nie jest to konieczne skoro prędzej czy później ktoś może donieść królowi nocy, o jej lokalizacji (na przykład Orange). Uśmiechnąłem się zaś z tego, iż Night potrafiła streścić całe siedem rozdziałów w jednym zdaniu. Wyobraziłem sobie zaś kombinację kolorów Orange. Pomarańczowa sierść i grzywą, czerwone oczy i żółte ubranko. Too much orange! Troszku przerysowane... choć sam mam takie postacie u siebie. Druga część rozdziału. Mamy kanoniczny Amulet Alicorna i próbę odnalezienia jak najstarszych dzieł z czasów gdy Alicorngard tętnił życiem. Zostały wspomiane siostry z Equestrii i jeśli się nie mylę Sombra? Coś mi tu nie pasuje. Chronologia, Cień Nocy zdaje się przedstawiać czasy sprzed tysięcy lat względem wydarzeń kanonicznych, a sam Sombra działał sobie tysiąc lat przed serialem. Chyba, że to nie był on, a ktoś zupełnie inny. W sumie nie był wymieniony z imienia. Podoba mi się motyw, iż na podstawie magicznych artefaktów próbowano stworzyć użyteczne bronie, mogące pomóc w obronie kraju. Strażnik Dark Side"a był niespełna rozumu, szczerze wierny królowi lub miał jaja ze stali, a może i wszystko razem, że śmiał zaatakować Moonnshine Axa. Król nie przyjął do wiadomości wieści o śmierci córki i nakazał jej dalsze poszukiwania. Ale czy chodzi mu o Księżniczkę, czy biznesy z Solarnymi? Mam nadzieję, że dowiemy się o tym w drugim tomie. Cały pierwszy tom otrzymuje odemnie ocenę 9,5 na 10. Czas miło spędzony, dusza natchniona do dalszego pisania i przedewszystkim chęć powrotu po wincyj. Złoto!

Długo wyczekiwany rozdział czwarty jest już dostępny. Zapraszam do lektury

Owy komentarz tyczy się się tylko i wyłącznie rozdziału siódmego, gdyż od tego momentu rozdziały są obszerniejsze/dłuższe. W poprzednim rozdziale byliśmy światkami, gdzie Czarodziej Gandalf Szary przekonywał grupę krasnali pod dowództwem Thoriana Trzeciego Dębowej Tarczy, że Bilbo Baggins idealnie nada się na wyprawę na Samotną Górę. Krasnale zgadzają się i razem ruszają do obfitego w złoto Królestwa Ereboru by odnaleźć skarb, Arcyklejnot. Rozdział siódmy opowiada właśnie losy tej wędrówki... Chyba coś pomyliłem. Chwila... <<przegląda poprzednie rozdziały>> A nie, wszystko się zgadza. A więc zaczynamy. Podobają mi się relacje pomiędzy postaciami, które sprawiają żywe wrażenie typowej grupy watażków z innych powieści, gier i filmów. Duży plus już za to, a to dopiero początek historii Night w towarzystwie piątki oprychów rusza do wymarłego miasta Alicorngrad. Miasto jest pięknie opisane i sprawia wrażenie żywego, ale jest martwe, okryte klątwą. Ton powieści nabiera mroku i podejrzewam, że z każdym kolejnym rozdziałem będzie mroczniej i mroczniej. Mamy tu do czynienia ze zjawiskami paranormalnymi (Mój Konik) Pojawiają się tu zjawy i byty podążające krok w krok z naszymi bohaterami. Sam opis wędrówki przyprawia o ciarki. Post apokaliptyczne miasto z zamieszkałych czasach to bardzo do bry pomysł. Kolejnym wyśmienitym pomysłem (mam podobny dla Kronik Azumi 3) jest podróż czarnej klaczy do innego świata pełnego mroku gdzie Night jest poddawana iwleu próbom. Widać tu wyraźnie początki religijności, co zapewne rozwinie się później, i widać też, że NS ma w sobie coś specjalnego, co może doprowadzić do kontaktu z najwyżśzą istotą zwaną także Harmonią. Jest mrocznie, jest ciekawie i jest doroślej. Tekst czyta się płynnie i dopiero po lekturze zwróciłem uwagę, że to aż 66 stron. A z tego co mówi sama autorka oznajmiła, że kolejne rozdziały są jeszcze dłuższe. jestem zadowolony z lektury i już wyciągam pewne inspiracje. 10/10 i idziemy doczytywac r8

Wybaczcie proszę moją zwłokę. Na samym początku powiem, że owa historia ma spory potencjał na mocną, mroczną historię po odpowiedniej obróbce termucznej. Podobnie jak Cahan i ja po raz pierwszy czytam fika z G5 i szczerze, pasowało by jako oficjalny odcinek. Sama fabuła i pomysł przywrócenia postaci sprzed tysięcy lat to strzał w dziesiątkę. Sam z chęcią poczytał bym o starożytnym grobowcu Luny, Celesti i wielkiej Szóstki z g4. Język jest prosty, zrozumiały ale akcja idzie trochę za szybko. Tu mamy dwa dni, a jabodniofkem wrażenie, że to dwie godzinki i pstyk. Warto nad tym popracować Styl zaś sreasznie przypomina mi moje wczesne pisanie, można je poprawić, dlatego zachęcam cię do ćwiczeń i dalszego pisania. Zachęcam też do częstego czytania innych twórców, dzięki czemu będziesz mógł się nauczyć jak prowadzić akcję i jak prawidłowo konstruować fiki. Mam nadzieję, że uraczysz nas jeszcze swoją twórczością. Życzę dużo szczęścia i łap odemnie 6/10 Ps. Paczka została dziś wysłana

Właśnie dodałem piąte opowiadanie z serii o wdzięcznym tytule "Encounter". Zapraszam do lektury

Już myślałem, że scenariusz na tego fika utkwiłem w szufladzie. Świetna nowina. Świetny temat pracy. Szansą na sprawdzenie samego siebie

Z racji problemów technicznych forum, czas na oddanie prac konkursowych wydłużam do 10 listopada.

Witajcie moi drodzy. Pięć lat temu zorganizowałem serię konkursów o wdzięcznej nazwie Cztery Pory Roku. Seria kończyła się właśnie Konkursem Koszmarnym. W tym roku chciałbym ponowić serię. Zapraszam was na... Tematem przewodnim są koszmary i zabobony związane z Halloween i Nocą Koszmarnej Luny. Chciałbym, abyście napisali opowiadanie, zawierające straszliwą przygodę waszego ulubionego bohatera. Niech poniesie was wyobraźnia. Jedyne co was powinno ograniczać, to nasz regulamin. Ważne, aby był zachowany straszny klimat. A teraz kilka zasad, które warto przeczytać: 1. Limit słów - minimum 1000 2. Termin oddawania prac - 23:59:59 10.11.2022 3. Opowiadania muszą być w klimacie MLP 4. Formatem obowiązującym jest wysyłanie linków do google docs, w których będą prace. 1 link = 1 fanfik. Przypominam, że po opublikowaniu opowiadania nie można dokonywać w nim żadnych zmian, dlatego proszę o wyłączenie opcji komentowania/edycji aż do ogłoszenia wyników. Jednocześnie prace można publikować w dziale po zakończeniu terminu ich wysyłania, ale nie przed ogłoszeniem wyników. 5. Tagi - dowolne, zarówno w liczbie jak i w rodzaju (z wyłączeniem gore/clop). Przypominam, iż tu w konkursie, nie trzeba umieszczać tagów obowiązkowych - one wchodzą dopiero przy normalnej publikacji. Aczkolwiek jakiekolwiek tagi są wymagane, byśmy mogli na ich podstawie poprawnie ocenić opowiadanie. 6. Możemy oddać jedno opowiadane. 7. Główna bohaterka/bohater musi należeć do kanonu serialowego lub filmowego G4/EqG/G5 . Także multum postaci do wyboru. 8. Prace, które nie przekroczą limitu słów, będą zawierać elementy gore/clop, zostaną poddane korekcie przez osoby trzecie lub zostaną wysłane po terminie podlegają natychmiastowej i nieodwołalnej dyskwalifikacji. 9. Trzy najlepsze opowiadania zostaną nagrodzone upominkami MLP. 10. Skład Sędziowski : Cahan Straszliwa, Upiorna Rarity, Potworny Darth Evill 11. Przystępując do konkursu uczestnicy w całości akceptują powyższe postanowienia. A więc na co czekasz....

Przed wami szyderczy skrót Obsidianowej serii, a właściwie odcinka specjalnego, ale najpierw poznajmy historię kota, co runami miota. Zaczynajmy A tak bardziej poważnie Rozdział 8,5 przypadł mi do gustu bardziej niż osiem pozostałych. Może dlatego, że jest to mała odskocznia od głównej bohaterki jaką jest Obisidian, a może dlatego, że Rarity w końcu pogoniła autora za zbyt wolne tempo akcji. Kto wie? Przejdźmy zatem do super skróconej wersji wydarzeń Pocharatana Applejack przybywa do Twilight I zdaję jej raport z udanego polowania na Kota. Tyle w temacie. Podoba mi się forma, z jaką się tu spotkałem. Mianowicie przeplatanie się rozmowy dwóch alikornic i historia pojmania sługusa Sombry. Jest to bardzo dobre rozwiązanie i hołduje złotej zasadzie "Nie opisuj, pokaż!" To zdecydowanie na plus. Rarity musi dopilnować, aby autor czasem nie popadł w samozachwyt, gdyż to często gęsto kończy się spadkiem jakości w kolejnych odsłonach. Iść w tym kierunku, a grzechy poprzednich rozdziałów będą mniej raziły w oczy. Fabularnie też jest niczego sobie, mamy tu osadę na zmrożonym wypizdowie, która zdaje się być pozbawiona życia, a jednak życie jest w tawernie gdzie Kot przetrzymuje swoich zakładników. Jeśli zaś chodzi o runy to bardziej pasowały by na kulturę nordycką. Tu zaś mamy nawiązanie do bliskiego wchodu, a samo ich użycie przeciwko malamutom przyniosło mi na myśl walkę Oogwaya z Tajlungiem. Malamuty zostały dobrze opisane. Wyobraziłem sobie te wszystkie furry arty krążące po internecie. Autor chyba chciał przedstawić je jako kozaki, ale niestety w forumowym multiversum jest miejsce dla jednego giga chada i myślę, że nawet nie trzeba wymieniać jego imienia. Użycie run jest całkiem spoko, rysujesz runę i umacniasz magią, proste i przejrzyste. Nie pasowało mi zaś to, że ostatniej runy nie napełniono magią zła, bo magia miłości jest silniejsza. Za bardzo harrypotterowe klimaty. Zaraz potem, gdy dochodziłem już do końca rozdziału, do głowy wpadło mi jeszcze jedno pytanie. Co z pazurami? Ucieszyłem się, że za chwilę Twi zadała to samo pytanie, jednak odpowiedź nie usatysfakcjonowała mnie w stu procentach. A I najważniejsze, cieszy mordka, gdy nawiązałeś do Catriny, złodupca z czasów kiedy byłem jeszcze dzieckiem. Taka łezka sentymentu. To był strzał w dziesiątkę. Ghator robi postępy, fik nabiera tempa i robi się ciekawie. Aż chce się czytać Mocne 2/10. Ps. Pisz Gamoniu!

Rozdział Trzeci został dodany. Zapraszam do lektury.

Rozdział drugi dodany. Trwają prace nad rozdziałem trzecim

Pora nasmarować tu komentarz. Skupię się na rozdziałach 1-5 gdyż później fik zmienia kierunek i zasługuje na osobny komentarz 6-8 który pojawi się w niedalekiej przyszłości. A więc zaczynamy. Fik został mi polecony przez samą autorkę i jestem zadowolony z lektury. To klimaty jakie lubię. Mój wcześniejszy head canon opierał się na podobnych schematach, co daje taką nutkę nostalgii. A więc mamy tu opowieść o młodej księżniczcee, która według prawa powinna zostać następcą tronu jako pierworodna. Niestety następcą zostaje jej młodszy brat. Night Shadow zmierza uciec z domu, nim zostanie przedmiotem służącym międzynarodowym interesom. Klaczka jest Alicornem i rozmiarem przypomina klacz pozostałych ras, co jest dla mnie nowością, W fikach jakie czytałem wcześniej młodziutkie alikorny były o wiele mniejsze. Nighty jest też bardziej rozwinięta mentalnie. Podoba mi się jej specjalna moc mirażu. Bardzo przydatne zaklęcie i robi robotę podczas jej podróży. Co się tyczy podróży. Każdy kolejny etap wędrówki to zupełnie inne środowisko. Dzięki czemu czytelnik jest bardziej zainteresowany i ciekawy tego, jaki będzie następny etap i jakie kłody los rzuci pod nogi. Pierwsza próba ucieczki zakończyła się fiaskiem. Shadow uciekła do miasta opodal domu. Dostaliśmy szczegółowy opis i nie, nie było tu cukierkowania a prawdziwy surowy klimat "Jesieni Średniowiecza" Przechadzając się uliczkami miasta można było doświadczyć nieoczekiwanego przysznica z gówna i pomyj. Wszędzie brud, smród i ubóstwo. Mała chciała zarobić trochę pieniędzy, co nie spodobało się lokalnym żebrakom. Całe te tałatajstwo zaatakowały Księżniczkę z zamiarem jej zabicia. Z odsieczą przybywa gwardia z wujkiem "Siekierą" na czele i transportują małą na zamek. Bardzo żywy i bardzo brutalny obraz, który można sobie wyobrazić w postaci filmu. Drugi etap to zamek i relacje z rodziną, a szczególnie z nieogarniętym bratem. Oglądałem ostatnio serial o Obi Wanie Kenobi i występuje tam mała Leia Organa. Zachowanie Lei jest niemal takie same jak Night Shadow. zarówno Leia i Nighty sprawiają wrażenie dorosłych, zamkniętych w ciele dziecka. Shadow musi się wykurować po ostatniej batalii, jednocześnie planując kolejną ucieczkę korzystając z pomocy brata. W końcu udaje się uciec ponownie, lecz tym razem postanawia uciec do innego kraju. Dostajemy zatem opis obszernej wędrówki przez puszcze. Poznajemy uroki i strachy lasu, który przypomina Everfree w każdym calu. Podoba mi się spotkanie z tajemniczą istotą i towarzystwo małej mantykory. Ta ostatnia to istny słodziak. Mam nadzieję, że jeszcze się pojawi. Opisy tego etapu są bardzo bogate i przyjemne w odbiorze. Nie wiem jak wyglądała poprzednia wersja gdyż nie czytałem Cienia Nocy przed poprawkami. Etap piękna przyrody kończy się wraz ze spotkaniem jakiegoś Randoma Kolejne podobieństwo z serialową Leią to szybka reakcja ukrycia swojej tożsamości i ułożeniu fałszywej historii. Uważam, że Nighty jest silną i niezależną postacią kobiecą pokroju Lei Organy czy też Sierżant Ripley. Czuć w niej moc mimo tak młodego wieku Okazuje się, że Random (Podający się za łowcę) zabiera małą do Gildii Najemników i tam ją więzi. Poznajemy kilku typów z pod ciemnej gwiazdy, którzy chętnie oddali by księżniczkę za okup. Tymczasem Merlin z Camelotu jednorożec imieniem Spell poddaje Nighty magicznym próbom i przekonuje pozostałych by przyłączyć więzioną klacz do swojej wesołej komanii co dochodzi do skutku i wkrótce ma odbyć się wyprawa do Kaliningradu przeklętego miasta, kolebki alicornów. Odczucia jak najbardziej pozytywne. Czasem nawet był bardzo szeroki uśmiech z powodu wykreowanych imion kolejnych postaci. Styl jest dobry, tempo odpowiednie i świat przedstawiony jest realny do bólu piękny wizualnie. Aż chciało by się wyjść na spacer po takiej puszczy lub na żywo zobaczyć średniowieczne miasto. Będę czytał dalej i wypatrywał kolejnych update'ów Ocena Końcowa: 2/10 Majstersztyk

Poniższy wielorozdziałowiec jest pełnoprawną częścią większego multiwersum. Razem z serią "Obecność" tworzą jedną spójną całość w świecie znanym jako TCB Bezpośrednia kontynuacja "Powrotu do Equestrii" Poznajcie zatem moje podejście do temattc"Biur Adaptacyjnych" Avatar [TCB][Dark][SciFI][Alternate Universe] Autor: Darth Evill Korekta / Prereading: Cahan Rozdział Pierwszy Rozdział Drugi Rozdział Trzeci Rozdział Czwarty

Brakuje tagu [NZ] jeśli zamierzasz pisać dalej lub tagu [Z] jeśli opowiadanie jest już zakończone. To tagi obowiązkowe. Popraw to proszę, nim zleci się ekipa, aby o tym przypomnieć Tak [NZ] dajemy jako pierwszy zaraz po tytule. Ułatwia to życie czytelnikom.