PumpkinWave

Dwie osoby poszły w twoje ślady, byli jednak uzbrojeni w Nagaty wz. 1895. Pozostali osłaniali was, niemalże niemym ostrzałem, pozbywając się coraz większej ilości wartowników. Zauważyłeś, że jeden z nich był uzbrojony w Gewehr 43 (nie określiłeś dokładnej daty, więc daję ten, bo lubię) z celownikiem optycznym ZF 4.

Zbliżał się zachód więc stanęliście, by założyć obóz. Jakiś kuc podszedł do wozu, bez słowa wpatrując się w ciebie. Jego oczy były lekko zielonkawe.

- Jest tam. - wskazał na drugi koniec hangaru. - Jak chcesz, możesz spróbować, ale jak ci się odechce, po prostu rozbierz go na części. Ja się zajmę tym. - powiedział, podchodząc do bliższego scorpiona, po czym rozpoczął wstępne oględziny. - Ta, do wymiany... - zaczął mruczeć pod nosem, jakby w transie.

- I tak dałem ci fory. - uśmiechnął się. - Zresztą, za rok Ci pokażę! - zagroził z przyjacielskim uśmiechem na twarzy.

- Więc może będę mogła Ci pomóc, bo od tego są przyjaciele. - powiedziała Twillight, przygotowując się do wykładu o przyjaźni. - Przyjaźń nie polaga tylko na chwaleniu się swoimi osiągnięciami, lecz także na wzajemnym wspieraniu się w trudnych chwilach i pomaganiu sobie na wzajem, co wymaga ogromnego, wzajemnego zaufania. Właśnie dla tego przyjaźń jest czymś wyjątkowym, jedynym w swoim rodzaju.

Od ostatniej aktualizacji minęło już siedemnaście dni, jeśli się nie mylę, tak...? Nie ważne ile by to nie było... WHERE IS NEXT CHAPTER?! WE WANT IT! WE NEED IT!

Po stwierdzeniu w sygnie (nagroda za najgorsze zakończenie), można wywnioskować dobry gust.

Ruszyliście. Z początku cię wyprzedzał, lecz w około połowie toru zaczął lekko zwalniać. Natychmiast to wykorzystałaś, przyspieszając. Po kilku chwilach stałaś jako pierwsza na linii mety. - Brawo, brawo, jeszcze żeby ci się udało to zrobić na zawodach. Ja w tym roku odpuszczam - powiedział twój znajomy, z lekkim smutkiem w ostatnim zdaniu. - Niestety, mam ważny wyjazd do Manehattanu i nie mogę go przełożyć.

- Jasne, choć za mną, mam dwa Scorpiony, które ucierpiały podczas bitwy na północnej rubieży. - powiedział mechanik, po czym ruszyliście w stronę sporego hangaru - Z mojej wstępnej analizy wynika że jeden nadaje się teraz tylko na złom, natomiast drugi ma porządnie zdewastowany silnik. Wyobrażasz sobie że Convenanci niemal całkowicie okrążyli nasz obóz? Znaczy ruszyli na nas z niemal wszystkich kierunków. Masz szczęście, że wysłali cię na mniejszy oddział, bo byłoby kiepsko. W każdym razie na północy z tego co słyszałem, była przynajmniej setka Brute'ów. - mówił z przejęciem mechanik. - Tak przynajmniej mówili Ci, którzy tam walczyli.

- Im więcej powiesz, tym lepiej się zaprzyjaźnimy, poza tym każdy ma jakieś cechy pozytywne i negatywne, nie ma się czego wstydzić, na pewno dasz radę coś wykrzesać. - nadal zachęcała cię Twillight, mająca ciepły uśmiech na twarzy.

- Cóż, trochę się powykrzywiał, ale powinieneś go naprawić. A jeśli nie, zawsze można dostarczyć materiały na nowy. - powiedział jakiś jednorożec, lewitując w twoją stronę niemal złamany karabin. - Jakiś Changeling próbował go całkiem rozwalić, lecz nie zdążył.

Doszliście na skraj polany w lesie, nie dając się jednak spostrzec. Zauważyłeś że kilka osób przymocowuje tłumiki do swoich karabinów. Jako że było wcześnie, większość obozu spała, tylko wartownicy przechadzali się po obozie, nie do końca przytomnym krokiem. - Heh, mamy tu wojnę, a ci se do późna śpią... - powiedział Grigori, po czym splunął. - I właśnie przez taki nagminny brak dyscypliny w zwykłej piechocie przegrają. Powiem ci, że dla nas jedynym zagrożeniem są ich elitarne jednostki i kuce. A ich zbyt wiele nie mają. - dodał, po czym wycelował i nacisnął spust. Dzięki tłumikowi rozległo się jedynie dosyć ciche pyknięcie, natomiast wartownik stojący najdalej od obozu upadł bez życia.

Gdy rano się obudziłeś, Growla nie było już w pokoju, znalazłeś za to kartkę adresowaną do ciebie. Była na niej tylko instrukcja, jak najszybciej dostać się do Attavy.

Zacząłem przechadzać się po obozie, szukając czegoś do roboty. Powoli zastanawiałem się nad możliwością zostania wolnym strzelcem i samotnemu eksplorowaniu pustkowi, lecz obraz Szpona Śmierci rozszarpującego mnie na kawałki wybił mi to z głowy. Zawsze mogłem dołączyć do Uczniów Apokalipsy, przydałby im się ktoś z moim doświadczeniem.

Siedziałem nie zwracając na to uwagi, zamiast tego rozmyślałem o monotonii życia.

Lekko znudzony, poszedłem do swojego pokoju, czekając na rozwój wydarzeń.

- Sporo osób rannych, ale tylko ty i Big Mac wylądowaliście na wozach. Jak zobaczył że ciebie zaatakowały, tak zaszarżował, że ziemia się trzęsła. Stratował chyba pięciu z nich. Niestety, oberwał zaklęciem, ale żyje. - powiedział jakiś kucyk, którym wyraźnie targały emocje, gdy opowiadał o epickim starciu Maca z kilkoma Changelingami na raz, które to starcie nastąpiło tuż przed jego szarżą.

- Spokojnie, wrócimy i się zobaczy, może jakiegoś wykombinujemy w trakcie misji... mamy tu niedaleko dosyć mały obóz niemieckich partyzantów, na rozgrzewkę się nada. - powiedział człowiek, wskazując kierunek południowo-zachodni. - Przy okazji, jestem Grigorii.

- Po prostu o sobie opowiedz. CZym się zajmujesz, co lubisz i tak dalej. - Powiedziała Twillight ciepłym, zachęcającym głosem.

Otworzyłem drzwi i poszedłem w stronę sali tronowej. Byłem dosyć niecierpliwy w sprawie przejęcia Equestrii.

Przeciągnąłem się i wstałem. - No, tak to mógłbym spać co noc. - powiedziałem, po czym podszedłem do drzwi, chcąc sprawdzić, czy są otwarte.

Machnąłem na to ręką, po czym położyłem się dalej spać.

- Oberwałeś... po tym jak rozwaliłeś przynajmniej ćwierć ich sił. Nie myślałem, że ta twoja rureczka ma aż taką moc. - powiedział jeden z kucy.

"Hmm, ciekawie się robi..." Pomyślałem, po czym wypowiedziałem na głos, tak aby byś pewnym że usłyszą mnie za drzwiami. - Proszę państwa, radziłbym ustronniejsze miejsce na tajne narady, albo pogrubić ściany, bo tak się państwo naradzacie, że goście spać nie mogą.

-Kapsel zawsze się przyda... kto wie, może kiedyś zabraknie mi jednego kapsla żeby kupić działko gatlinga? No powiedz, nie chciałbyś, żeby ktoś, kto cię osłania miał działko gatlinga? - powiedziałem.