KougatKnave3

- Czyli udajemy się do Canterlotu?

No nic... w takim razie wracam do grupy i informuje o tym zdarzeniu Papillon, może ona będzie coś wiedziała.

Podchodzę na środek sali i szukam czegoś co mogło by wskazywać czego on mógł szukać.

Idę za nią do pokoju sprawdzić co tam będzie robić, moja ciekawość nie zna granic...

- No fajny szef - powiedziałem z ironią w głosie. - Na co zbierasz tą kasę? - spytałem się jej. Muszę zdobyć jej zaufanie i wsparcie jeśli ma sie to wszystko udać. Z tego czo słyszę ona nie przepada za szefem ale boi się tego wyznać z powodu kamer. Chyba że... nie wiem czy Trevor się zgodzi ale moglibyśmy ją przygarnąć.

Kurwa, co to było. Wstaję i zaczynam się patrzeć na tą istotę która najprawdopodobniej mnie rzuciła o ścianę.

To wyjaśnia gasnące pochodnie. Staram się podejść tak by zobaczyć jego twarz.

Idę za tą postacią by sprawdzić kto to jest i czego tam szuka...

- Nie ma jej - powiedziałem po czym staram się znaleźć jakieś wskazówki gdzie mogła się udać.

- Aha. Dobrze chodźmy to zakończyć - powiedziałem po czym idę dalej za Papilon w stronę Chrysalis.

- ten obraz przypomina mi Rzymskie miasto Pompeje. Przez dwa tysiąclecia nie zostało odbudowane, a szkoda, bo według historii to było piękne miasto.

- Urocza fontanna - skomentowałem przechodząc koło niej. Naprawdę urocza, aż mi przypomina pewne rzymskie miasto które też było tak durne by się rozbudować przy wulkanie.

- Najprawdopodobniej są zaszokowani tym że wyszłaś z kryształu... w końcu tysiąc lat cię niewidziano.

- Słabo - powiedział krótko i odszedł dalej. Ale zatrzymał się w połowie korytarza i rzekł. - Przekaż moje kondolencje - i poszedł dalej.

- Trzeba je jakoś ominąć - sprawdzam czy wciąż mamy te kostiumy podmieńców od Rarity.

Sprawdzam czy jest czysto i można się bezpiecznie przemieścić.

- Wyjełaś mi to z ust - powiedziała Dora po czym poszła prosto do swojej kabiny. Po chwili podszedł do ciebie Trash. - Co się stało? Młoda idzie tak jak by miała zostać wydymana przez salarianina - powiedział

mogę wyluzować. Teraz na spokojnie udaje się za Papilon w stronę jej Celu. Mam nadzieje że uda się jej wszystko uspokoić, bo nie mam ochoty zmienić się w żywą pochodnie.

Kiedy otworzyłaś te strony momentalnie uśmiech znikł mu z twarzy. Widziałaś jak smutek zaczął powoli go opanowywać aż w końcu powiedział. - Chce zostać sam...

Idę dalej za nią pewnym krokiem gotowy na zasadzkę. Musze uważać na każdym kroku inaczej dam się zaskoczyć.

Odwrócił się do ciebie. - Czemu? Znów w LA panują wojny gangów? W sumie... wiedziałem że coś spierdolą - powiedział opuszczając głowę. - Nie szkodzi. Może za dwa tygodnie lub miesiąc - powiedziała Dora chcąc go pochwalić.

Siedział tam z Dorą, gadali sobie o różnych rzeczach. Jon rzeczywiście się dziwnie się przy niej zachowywał, niekiedy się jąkał zauważyłaś jak niekiedy się poci. - ... Muszę cię kiedyś zabrać do Los Angeles, zajebiste widoki i aleja gwiazd. Musisz to wszystko zobaczyć - mówił Jon.

W Necie dowiedziałaś się że godzinę temu Ziemia została zaatakowana przez żniwiarzy. Cała flota obrony ziemi przestała istnieć.

No to ruszam za nią by wspomóc jej w tych chwilach... już widzę minę chrysalis na mój widok i na widok Papillon.

Kiedy wyjdą na zewnątrz to przyśpieszam swoje ruchy i przechwytuje książkę raz a dobrze. Jak się uda to lecę w stronę lasu by potem w jakimś krzaku zmienić się w sprowrotem w moje ciało. Jeśli nie to przywołuje Draugi przed bramą by odciągnęły uwagę.