Nightmare

Alter-ego zobaczyło strażnika i uznało, że chce uciec. Zwyzywało go od tchórzy i ruszyło za nim, planując lot nad nim, a następnie uderzenie wszystkimi kopytami w łeb i przyciśnięcie go do ziemi. Gdyby się udało, spróbowałoby śmiertelnie uderzyć Podmieńca, a gdyby się nie udało, spróbowałoby złapać i unieruchomić go lewitacją.

- Zabieraj kopyta! - pegazica ponownie odrzuciła go falą elektryczności i przeleciała nad rzeką. Po drodze wyjęła z juków inne urządzenie. Nietoperka. Szybko go włączyła na autopilota.

- Raczej nie - rzucił Shadow, omijając stragan z owocami.

Gwiazd jeszcze nie było, wiec siedziałeś pod jakąś jabłonką na wzgórzu.

- To z tego wyszedł klops. Chodźmy już, bo polecimy na Camino.

- Robi się, księżniczko Felicjo - powiedział Shadow i ruszył galopem do zamku w skale.

Po godzinie byłeś już spokojny. Powoli robiło się ciemno.

- Wolno jej używać, o ile nie nagina zasad. Mogłabyś skoczyć do Ventress po marchewkę?

- Nie, chodzi mi o to, że był pusty, nieużywany, z trupami, więc można pomyśleć, że właściciele nie żyją.

- Dobra, a jakoś ty nam to chcesz szukać.

(tak. jak mogła wyjść, rozejrzeć się, wyjść i szukać jedzenia? do tego w śniegu? -_-)

- Ech, no macie, ghule. - rzuciła niby od niechcenia jakimś urządzeniem. Kiedy pierwszy ghul go dotknął, cała gromada znalazła się w klatce.

- Pewnie już rozebrany na części i sprzedany. E tam, to nic. - wzięła swój miecz i dołożyła do swoich juków.

(mogą zjeść w jaskini wiesz, ze jak dotąd to większość moich postów jest przez ciebie ignorowana?) Okolica była pokryta warstwą śniegu grubszą, niż wczoraj.

- Może do zamku? - zapytał, pokazując gasnący kryształ imitujący słońce.

- Sam se żryj to serum... - szepnęła i wcisnęła przycisk na urządzeniu. Eagle został odrzucony do tyłu falą elektryczności, która natychmiast schowała się do urządzenia.

- Skąd ja mam to do ******* wiedzieć?! -wrzasnęła. Zaczęła przekładać płytki w urządzeniu. - Nie szpiegowałam, tylko to jedyny krzak, a ghule by mnie zobaczyły w Canterlot!

- Jak wszyscy śpią w nocy to się robi nudno, a ty puszczaj! - krzyknęła Pokemona. - Z Gregiem i resztą nie mam kontaktu!

(halo, czy mam ci powtarzać, ze kucyki muszą czasem coś zjeść? -_-) Wilczek przeciągnął się, ziewnął i spojrzał na ciebie z miną zbitego psiaka.

- Już leci do domu. Znaleźli się rodzice.

Kiedy tam dotarłeś, już świtało. Kolejny pech: Brak Zecory w domu.

- Dobrze. - wziął łyk ze swojej butelki. Nagle Galaktyka poczuła, że jest strasznie głodna.

(bo zimno) - Łaaaaaa!* Cio jest? - zapytał. *W skrócie ziew.

(o ognisku zapomniałaś -_-) Kiedy się obudziła, śnieg na zewnątrz ustał, a słońce pokazywało godzinę około południa.

Pomimo, że na zewnątrz szalała śnieżyca w jaskini było cicho. Ale wciąż zimno.