Nightmare

Po kilku minutach ciasto było zjedzone, a napoje wypite. Oboje byliście najedzeni.

- Kilka godzin - rzuciła i podała ci fioletowy owoc, który miała wcześniej pod skrzydłem.

Z tyłu były lekko zwęglone, ale poza tym było ok.

Wygladało to dosyć głupio, ale grunt, że ogień zgasł.

Jedno spojrzenie do wnętrza wystarczyło, by się zorientować, że mięta się skończyła.

(powrót Mewtwo to jak Mewtwo jest na wyspie, na której jest lecznicza woda i znowu go ten człowiek, co chce go złapać namierza. Ash tam się dostał i uratował Mewtwo, na koniec wrzucając go do jeziora ^^ Ulubiony... Tyle ich... Trzy opcje: Pikachu, Serperior i Chomiorun. Niezbyt pokemonowe imię, ale wymyśliłam go, kiedy miałam 8 lat. Gdzieś miałam jego obrazek...) Znowu klops. Szerszenie nie skupiły się na Wietrzyku, tylko na Słonecznych kucykach. Zrzuciły na kucyki kolejną miodową pułapkę, dodatkowo zalewając je tym słodkim 'złotem'. Klaczka przytuliła się do mrocznej damy i spojrzała na Wietrzyka. Jej róg zaświecił się i zanim pegaz się zorientował, leżał na ziemi, wbity w nią jej magią.

- Sprawdzamy, czy nikt inny nie przeniósł się na Ziemię, kryjemy się przed FOL...

Poczułeś nieprzyjemne ciepło z tyłu. Jedyną woda w pobliżu była kałuża.

Znalazłeś w szafce trzy rodzaje herbaty: jaśminowa, lawendowa i miętowa.

- Tyłek ci się fajczy, idioto! - wrzasnął Capo.

Przed oczami migały ci obrazy Aiona i Podmieńców. Każda próba snu dawała koszmar.

Kiedy się obudziłeś, źrebaka nie było w łóżku, a Kate właśnie wchodziła do kabiny.

- Co na mnie?! - wrzasnął Ghost. - Ty chciałeś zrobić mu kawał!

(gorąca się pisze) - PO JAKIEGO MY TAM LEŹLIŚMY?! - wrzasnął Capo.

- Za kilka godzin. Radzę ci się przespać. - po tych słowach położyła się twarzą do ściany.

- Nie mamy pojęcia. Chyba, że dwa bliźniaki-źrebaki siedzące w bazie można uznać za kucyki...

Stwór zionął jeszcze za tobą i wszedł z powrotem do pieczary. Kiedy stanąłeś na skraju lasu, poczułeś zapach palonych spodni. Obok stał Ghost, a Capo siedział oparty o drzewo.

- Wątpię. Najlepiej wróćmy na Pegozję.

Całe Crystal Empire tonęło w mroku, gdzieniegdzie oświetlane lampami.

- Prawie, tylko my tu mieszkamy - szepnęła Eris.

-_- Jesteś w lesie i widzisz nad drzewami czubek pałacu, jeszcze przy nim nim nie jesteś, nawet nie doszłaś do stolicy.

- Stacja Crystal Empire! - krzyknął konduktor.

Pociski odbiły się od twardych, lśniących łusek. Smok otworzył paszczę, aby zionąć ogniem.

- Eee... Dobra? - spojrzał na gada, wziął nieprzytomnego dowódcę i pobiegł najszybciej jak mógł w stronę, z której przyszliście.

- Nie za dużo. Tylko, że trzeba wciąż rozwiązać sprawę niewolników.