cAnon

Rozpoczęcie roku szkolnego (chyba jestem nienormalny)

W marcu koncert w Warszawie. Ktoś się wybiera? Byłem w Łodzi w 2011 i gdyby nie akustyka nie miałbym nic kompletnie do zarzucenia.

Ostatni rysunek to najlepszy rysunek. Z moją prędkością to w czasie 2 lekcji narysowałbym prawdopodobnie jednego, niecałego kuca.

Angel

O, nice. Robisz normalne głowy w przeciwieństwie do mnie. Przyjaciółka czepia się wszystkich moich prac o jajowate głowy. Jedynie shading wyjęty trochę znikąd.

Oto, mój drogi, gotowa praca w hołdzie Twojemu ołówkowi! Pierwszy pomysł był taki, by jej zbroja nie była z metalu, lecz ze skóry, ale coś wyglądało nie halo, więc zaniechałem. Wynik końcowy znajdziesz na szczycie threadu moich bazgrołów.

Jak to się stało że wcześniej nawet nie słyszałem o tym zespole... Wokal za cicho, chociaż facet ma naprawdę genialny głos, zwłaszcza w wyższych partiach. Gitara za głośno, na dodatek za bardzo przesterowana i gdy gra powerchordami ciężko rozróżnić dźwięki. Basu nie słyszałem, ale słuchałem tylko raz. Mogli by w nim podbić wysokie. Perkusja może odrobinę za głośno. Utwór sprawia wrażenie jakby wszystkie instrumenty chciały być na pierwszym planie, według mnie tak być nie powinno i wokal powinien był panować nad resztą. Ale jako że większość roboty schrzanił im akustyk studyjny (współczuję), to za sam pomysł 8/10 i na dodatek do ulubionych. Teraz ode mnie coś, co, jeżeli ktokolwiek będzie znał, przysięgam, dam mu repkę! Amerykański zespół alternatywno-rockowy i pop punkowy, mnie się wydaje że z deczka podobny stylistycznie do Offspringa. Enjoy!

warzywko

Pfff... Deal with it: technik informatyk, kocha rysować i siedzi dniami i nocami przy gitarze zamiast się uczyć... Chociaż jak mniemam na moim hipotetycznym cutie marku widniała by gitara. Nothing's impossible!

Aaa, szkoda. Było By ciekawie zobaczyć Cię w digicie, bo myszką, cóż, raczej nie jest to sprzęt stworzony ro rysowania. Całkiem niczego sobie tablety, np. Bamboo, potrafią kosztować od 150 zł, więc jeżeli to lubisz, myślę, że były by to dobrze wydane pieniądze.

Masz sporo naprawdę ładnych prac! Ogólnie rozrzut jakościowy, przynajmniej według mojej opinii, masz bardzo szeroki. Nawiązując do rysunków na PC, używasz tabletu? I jakiego programu?

Przed sprawdzianem z przedsiębiorczości: -Wiesz, że prezes NBP jest wybierany na dwie Kadencje? -Pewnie. -Dwie Kadencje to dwa razy lepiej niż jedna! -Tak, to dwanaście lat. -Niemożliwe. -Ale prawdziwe, dwa razy po sześć daje dwanaście... -Nie niszcz mi dzieciństwa. [...] W wieku dwunastu lat nie można wstąpić w związek małżeński. -Nie mo... co? -A Cadence wstąpiła. - ... *program Mózg przestał odpowiadać* Wiem, słabe, ale ani nie jestem profesjonalnym trollem ani na miano takiego nie pretenduję.

Mam zaszczyt zaanonsować, że Twoja praca jest w trybie wektoryzacji! Mam na myśli Lunę w zbroi.

Hmm... słyszałem już kiedyś o tym zespole, aczkolwiek nie pamiętam przy jakiej okazji. Fajny sprzęg na początku. Też tak lubię robić. Po intrze spodziewałem się trochę innego rodzaju. Muszę przyznać że naprawdę dobrze zmiksowane. Wokalista jest naprawdę niezły, mógłby śpiewać ze swoim głosem więcej niż tylko heavy metal. Gitara wydawała się łatwa do mniej-więcej połowy solówki, przyznam szczerze, że takie momenty mnie wkurzają, wsłuchuję się w melodię solo, a tu nagle zaczyna sweepować, tapować, squealować i Celestia z Luną wiedzą co jeszcze. Dynamika niespecjalnie rzuciła mi się w uszy, oprócz podwójnej stopy. Myślę że ten utwór za 6,5/10 nie powinien się obrazić. Czułem presję, nikt długo nie odpowiadał, więc pomyślałem sobie... Że widocznie tak mi jest pisane, eh. :cGfSS: http-~~-//youtu.be/AJ0sW7KOFhU Przenieśmy się teraz za ocean, do miejsca, skąd kuce do nas przywędrowały, do Ameryki - stąd pochodzi power metalowy zespół Manowar. Przed wrzuceniem utworu tutaj przesłuchałem go jeszcze raz, i... może to tylko moja spaczona psychika, ale nie wydaje Wam się, że temat bardzo pasuje do bronies?... Wsłuchajcie się w tekst... dokładnie... taaaak... Taka ciekawostka - Ich były, nieżyjący już perkusista, Scott Columbus, grał na tzw. Drums of Doom - zestawie perkusyjnym z nierdzewnej stali, gdyż za mocno nap******ał w kotły, a te się łamały.

Ach, przypomina się, jak w te wakacje oglądałem film o tym wielkim muzyku. O jego przejściach, twórczości i oddaniu. Film zwie się Cadillac Records, zdecydowanie polecam. A teraz a propos utworu: Mało spotykany w dzisiejszej muzyce sposób zabawy dynamiką, wiele instrumentów, a przez w. w. film bardzo mi się rzuca w ucho harmonijka. Oprócz tego dla mnie osobiście dziwny, nieskładny melodycznie wokal (ale to w końcu blues, ten gatunek rządzi się własnymi zasadami ;P), brak wyraźnego podziału na części, a jednak nie jest nudne... Mimo że nie jest to mój ulubiony gatunek, przyjemnie się słucha. 7/10. Coś ode mnie, pisząc to zauważyłem, że nie wiem co mógłbym tutaj dać, więc daję randomowego Claptona.

To może... 1.Iron Maiden - Wasted Years / Iron Maiden - The Evil That Men Do 2.Manowar - Warriors of the World United / MandoPony - Back to Boston / Aviators - Love is in Bloom 3.Turquoise Splash - Hay Miss Derpy / Nightwish - Over the Hills and Far Away / Replacer - Let Your Mane Down 4.The Living Tombstone - Octavia's Overture / Prince Whateverer - CMC punk theme / Icky - Here We Go 5.Nightwish - Last of the Wilds / MandoPony - Student of Celestia / Sim Gretina - BBBFF --- Nigdy nie byłem dobry w przyznawaniu miejsc czemukolwiek... A tak na serio, to wszystko jest zależne od sytuacji. Co innego wolę jak jestem smutny/wesoły, na koncercie, gram na gitarce, potrzebuję energii... Ale przynajmniej na żadnym miejscu nie ma więcej niż 3 pretendentów.

Nie mam pojęcia, co konkretnie to sprawiło. Nie ma w moim rankingu czegoś takiego jak 'najlepszy' kucyk, jednak jeżeli ma to być ulubiony, RD wybija się lekko ponad inne, razem z Daring Do. Dlaczego? Prawdopodobnie przyczyna leży w zbieżności charakterów mojego i Dashie. Pewność siebie, rywalizacja, chęć przywództwa, bardzo łatwo odnaleźć mi w niej swoją część. Jestem pewien, że gdybym miał szansę się z nią spotkać, dogadali byśmy się. Jestem też pewien, że na dłuższą metę mogła by wydać się irytująca. Oprócz tego dziwnym trafem najbardziej podobają mi się jej emotki... dziwne.

Stefan Batory

Lord Venoxis

Dobra rytmika, z chęcią bym poszedł na ich koncert pomashować do takich kawałków jak ten! Dobrze zmiksowane, nienudny riff w intrze, wyraźne klawiszki, fajnie bawią się dynamiką. Osobiście za death metalem nie przepadam, o wiele bardziej cenię sobie progresję i, ku mojemu zaskoczeniu, tutaj coś iskrzy! Melodyjny utwór, stopa perkusji nie zlewa się w jedną wielką wibrację subwoofera, czego nie lubię ani ja, ani sąsiedzi... Zacne wstawki gitarowe. Zaryzykuję stwierdzenie, że zawiera to domieszkę epic metalu. 8/10, dzięki za pomoc w zapoznaniu z utworami gatunku! Teraz coś ode mnie. Hmmm... może to. zluzuję z growlu na operę, aż do symfonicznego metalu z Finlandii. Miłego słuchania!

Na szczycie wieży Eiffla stoi czterech mężczyzn: Amerykanin, Francuz, Anglik i Polak. Każdy z dumą patrzy w dół. Amerykanin rzuca pieniądze, po banknocie a potem garściami. -Nie szkoda Ci? -Żartujesz? U nas tyle tego mamy że nic się nie stanie! Francuz zamachuje się i rzuca po kolei wszystkie butelki najlepszych win. -Zdrowy na umyśle jesteś?? -U nas dużo Ci tego cuda! Przyszła kolej na Anglika. Spoglądają na siebie nawzajem. Polak mówi: -Nawet mi tu nie próbuj!! Po czym poznać zakonnicę? -Po łupieżu na butach.

Undefined

Ich troje.

Ma dobry gust do avatarów!

Książki (w ilości dużej!)