inka2001

- Świetny pomysł. - Powiedziałam i wstałam.

- Longie! - Krzyknęła do niej.

- Do zobaczenia. - Powiedziałam i pomachałam mu.

- Jasne. - Odparłam.

- Nie wiem. - Odpowiedziałam i uśmiechnęłam się do niego.

- Dzisiaj o 10. - Powiedziałam.

- Możesz się już pokazać.

- Tak. Niesamowite. - Powiedziałam i wtuliłam się  w niego.

- Co? Jeszcze tam nie poszłam. - Powiedziałam zmieszana.

- Nie, chodzi o to, że jak będziesz biegał, to ci sie to poniszczy i cała praca pójdzie na marne. - Powiedziałam czule. Nie chciałam kłótni.

- Wybacz.-  Powiedziałam smutno i grzebałam kopytem w ziemi.

- Co jest takie niesamowite? - Spytałam i przytuliłam się do niego.

- Co to ma być? - Spytała Ruff.

Podbiegła do worka i próbowała rozwiązać.

- Nie wiem. Sama tego nie rozumiem. - Odpowiedziałam zmieszana.

- Co to było? - Spytała Cadence.

Popatrzyłam na niego i szeroko się uśmiechnęłam. Byłam szczęśliwa, że ktoś taki jak Chuck wieży we mnie. Odzyskałam wiarę w siebie, i pomaszerowałam władczo do drzwi.

- Dzięki. Teraz wierzę,że mi się uda. - Powiedziałam patrząc na niego.

- A ty lepiej się przebierz, bo tak chyba nie będziesz biegał, prawda? - Spytałam i zachichotałam cicho.

Byłam w siódmym niebie. Teraz naprawdę mu uwierzyłam.

- Trochę lepiej. - Odpowiedziałam zmieszana.

- O jasne. - Powiedziałam i ruszyłam do drzwi.

- Nie. - Powiedziała Cadence ze złością.

- To nie zabawa! - Krzyknęła księżniczka.

- Dasz radę wstać? - Spytałam.

- Nie. - Odparłam tylko.

( Dalej idziemy do Changei, jest noc i siedzimy w namiotach.)

Wystraszona Cadence popatrzyła na oczy.

Podeszłam do niej.

- Ruffian?

- Mam taką nadzieję. - Odpowiedziałam odwzajemniając uścisk.