Po prostu Tomek

~

Marynarka.

Chodź tu, pochucham... Medyk! Nic mi się już nie chce.

Ban, bo to zwykły pech, przyzwyczaj się.

(Będę odgrywał kapłana kultu Amitraju z książki "Pan Lodowego Ogrodu", tylko ów kult trochę pozmieniam. Postać można policzyć jako czarownika, tylko moc daje mu modlitwa a nie magia.) Imię: Udułaj Nazwisko: Kataden Rasa: Człowiek (liczcie jako czarnoksiężnika) Historia: Urodzony i wychowany w osadzie Karahardym w Amitraju spędził dzieciństwo na wsi. Całym sercem kochał życie z dala od gwaru, blisko natury. Niedługo po osiagnięciu pełnoletności udał się na wędrówkę, gdyż odkrył w sobie powołanie. Został świetym mężem, pustelnikiem błądzącym po świecie, by nieść wolę Pramatki innym. Wygląd: Obszarpany bury chałat przewiązany w pasie konopnym sznurem, wypłowiały, aktualnie szary płaszcz podróżny, torba z lnianego płótna na ramieniu, mieszek i 5 medalionów na szyi. Trzy drewniane i dwa metalowe. Pomarszczony, o ciemnej twarzy wychłostanej wichrami. Długa, siwa broda spleciona w kilka warkoczyków, stalowoszare, skośne i jakby nawiedzone oczy. Długie włosy, związane w koński ogon. W torbie ma Kodeks Ziemi, suchy chleb, skórzany bukłak pełen wody i ocet, spory wybór ziół oraz malą fiolke z trucizną. Podpiera się na prawie dwumetrowym, sękatym kosturze. Wiek: 86 lat (Dzięki za pomoc, Ternos.)

Ban, bo Gandzia uwielbia robić sobie ze mnie jaja. Ale to dobrze, bo ja też mam kupę śmiechu.

Nikt nie zauważył w ogólnym chaosie zniknięcia skazańca, ale jego plan udał się tylko połowicznie. Bo faktycznie instalacje naziemnie ucierpiały w skutek ataku NOD, lecz wkrótce reszta okrętów wroga została zwyczajnie odcięta. Flotę rozdzielono na małe, izolowane grupki, które systematycznie rozbijano. Na nieszczęście oponentów walka toczyła się na terenie ZRR, poznanym i dobrze przystosowanym do obrony. Także posiłkom było łatwiej dotrzeć. Transportery zostały rozbite doszczętnie (jesteś w forcie, pamiętaj), myśliwce odleciały jednak bez szwanku. Żołnierze CzK z powodzeniem odparli pierwszy atak NOD, ale ze sporymi stratami. W końcu element zaskoczenia swoje robił. Walka trwała dalej, choc z nikłą przewagą Sowietów. (Arceus, dobrze ci radzę, wykorzystaj moment i nawiej. Bo moja flota pokona NOD bez bycia OP. Wy jej prawie nie ruszaliście przez jakieś 10 stron.)

Tak, zawsze. Ale się wstrzymuję. Masz jakieś dewocjonalia?

Przeczytaj "Manifest Komunistyczny", podstawowe opisy ideologii w wykonaniu Lenina, Trockiego i innych myślicieli (wpisz w wikipedii) oraz skonsultuj się ze mną. Medyk! Wreszcie ktoś mnie poparł.

Hak.

Tak, bardzo. W odległej pustelni... Modlisz się czasem?

Cios.

Grim zareagował natychmiast. Skoro nie trafił za pierwszym razem, ale odbił uderzenie wroga, postanowił wykorzystać jego siłę. Odwinął się i zadał z drugiej strony cios w skroń, samym końcem miecza. Nawet jeśli Podmieniec nie zginie, ale atak się uda, powinien paść z powodu szoku. Dalszym zamiarem ogiera było sprowadzenie walki do zaglębienia, które widział idąc w tę stronę. Nie miał zbyt wiele czasu na myślenie, ale w jakiś dziwny sposób cieszył się z tej potyczki. Pojedynek był co prawda trudny dla niewprawionego w boju kucyka, ale na pewno będzie stanowić cenną lekcję. Starał się zapamiętać ruchy oponenta, jego zachowanie i reakcje.

Przyjąbym cię pod swoje skrzydła, tylko musisz szczerze chcieć wspomagać rewolucję. Co byś zrobił, gdyby ci teraz internet padł?

Zabiorę cię do pasieki, bo mam. Pszczoły są takie milusie... Medyk! Weltschmerz.

Rewolucja.

Wobec mnie? Nobody cares. Medyk! Standardowy zespół niewyspanego Tomka. (Bo życie nie ma sensu.)

Tak. Masz okowitę?

(Loca, pytałem poważnie. No i teraz poważnie odpowiadam.) Jako że wilki to stworzenia raczej agresywne to są dwie możliwości. Ratowanie się ucieczką albo obrona. Co byś zrobił, gdybym zapomniał zadać pytania?

Ban, bo w mojej osobie powrócił tu komunizm.

Skoro przyjechał tak szybko, to mieliśmy wielkie szczęście. Podszedłem do peronu i gdy tylko pociąg zatrzymał się, wsiadłem puszczajac Dusta prodem. Zająłem miejsce pod oknem, odstawiłem bagaże i odprężyłem się. Preciągnąłem się, aż strzeliły kości. - Znowu w drodze. Tym razem jednak dla rekreacji. - wymruczałem do siebie.

Zależność.

Wreszcie straciłbym ostatnie hamulce, które wstrzymują mnie przed zorganizowaniem rewolucji. Co byś zrobił, gdybyś spotkał mnie w prawdziwym życiu?

Umrzyj. Medyk! Jestem cholernym zrzędą.

Niezbyt, jestem zamkniętym czowiekiem. Jesteś za twardym prawem?