Elizabeth Eden

Twilight kiwnęła głową.

- To co, idziemy?

(Tylko za nic nie próbuj im pomagać w grze na śmierć i życie)

Twilight pokiwała głową i mruczała coś do siebie, jakby nad czymś myślała.

- Jeśli chcesz możemy zejść pod domek, wydaje mi się, że rozwiążę zagadki.

- Twilight Sparkle, a ty? - spytała ochoczo.

- Wiem - odpowiedziała. - Są pod chatką? Stamtąd ich nie wyciągniemy, jeśli sami tam nie wejdziemy. A jeśli są obok linii sztucznej gleby, to łatwo ich stamtąd zabierzemy - lekko się uśmiechnęła - Chcesz jabłko? Miałam w plecaku - wyjęła dwa owoce, jeden ugryzła, a drugi mu rzuciła.

(ne ne ne, to walka na śmierć i życia Lightning. Czekam na długie pościki)

Twilight pokręciła głową.

- Nie jestem pewna, czy to dobry pomysł, pod chatką jest szereg pułapek - spojrzała na niego. - Odkryłam to po tym, że w tamtym miejscu nie żyją zwierzęta. Gleba jest inna. Sztuczna.

- Przyjaciół? - powiedziała cicho. - Też kiedyś miałam przyjaciół - powiedziała cicho i tajemniczo. - Mogę ci pomóc.

Twilight wyprostowała się dumnie.

- Nie boję się. - głos jednak lekko jej drżał. - Ja też nie jestem tu po to, by zabijać. Ale czy to co robisz nie jest podstępem? - spytała mądrze.

Zabawę czas zacząć:

 

Na Irona i  Sunrise    nagle poleciał ogień strzał.

Zobaczyli sojusz. Mały, ale silny.

Shining Armor i Rainbow Dash.

Czy będziecie w stanie zabić ich za swoje życie?

 

___

 

Małe drzwiczki otworzyły się w celi Rapida. Czas iść dalej.

 

 

___

 

Nagle na Black'a wpadła jakaś klacz. Wystraszona odskoczyła do tyłu i zajarzyła róg, chcąc pokazać, że z nią nie ma żartów, choć nie była typową klaczą, która by zabiła. Na imię jej było Twilight Sparkle.

 

 

Podkręcamy zabawę ;D

Domek zyskuje Estelle!

 

A to cudeńko ?

 

Dom 3

(Jutro będę)

Na górze był punkt odpoczynkowy, czyli żelazna prycz i tabliczka z napisem ,,Masz już dość?''

Luna cichutko zaśmiała się.

 

Nagle z góry zaczęły spadać wielkie kamienie, chcące strącić Rapida.

Brawo!

Za tymi drzwiami czekała cię... wspinaczka po lianach w górę.

I lepiej... nie używaj skrzydeł. Dla ich dobra.

Blackiem zakręciło i nagle znalazł się w miejscu, którego nie potrafił zidentyfikować. To chyba było... Jakieś bardzo, bardzo, baaaardzo wysokie drzewo.

Po przejściu przez otwór znalazłeś się w pomieszczeniu z sześcioma drzwiami.

Na każdym było narysowane zwierzę. Borsuk, wąż, mucha, lew, szpak, gepard

 

I zagadka

 

Nie denerwuje,

Oczywiście względnie,

Nie wystraszy, 

Ale tylko dzielnych,

Nie jest słodkie,

Chyba, że dla fanatyków

Nie jest mięciutkie,

Ale można pogłaskać

Po naciśnięciu guzika otwór otwarty był przez 5 sekund.

To dopiero pierwsza pułapeczka...

Później nie będę podpowiadać.

Z otworu wylewała się leniwie ciemna woda.

Nie. Woda znikała nad podłogą, no do jasnej ciasnej macie otwór w suficie...

Nic nie wskazywało na to, że stanie się coś jeszcze. otwór w suficie się zamknął, a kiedy znowu nacisnęło się guzik znów się pojawił.

Pozostawał jeszcze guzik poddania, ale kto wie, gdzie was wyrzuci....

 

(logika ludzie, logika, może trochę kwadratowa.. ale logika)

No... Polała się woda z otworu w suficie. Tyle.

Kiedy doszliście do drzwi i przez nie przeszliście, znaleźliście się w okrągłym, białym pomieszczeniu,a drzwi zniknęły.

Był tu tylko mały guziczek, który po naciśnięciu sprawiał, że z góry wylewał się strumień wody (robił się otwór w suficie).

Był też przycisk z napisem ,,poddaje się''

- Proszę o przejście dalej - z drugiego końca korytarza zaczęła przybliżać się ściana. Daleko na horyzoncie zobaczyliście drzwi.

Łapa wciągnęła też drugiego i razem siedzieli w korytarzu.

 

- Witaj w sieci pułapek. Jeśli przejdziesz, zdobędziesz wyposażenie, jeśli nie, zostaniesz wyrzucony w dowolnej części areny.

Niestety Rapid nie zdążył dobiec.

Wielka metalowa łapa wciągnęła go pod ziemie.

Był teraz w korytarzu, a nagle rozległ się chłodny, elektroniczny głos...

Chatka spokojnie przyjęła kuleczki.

Niewyczuwalna bariera wokół chatki niezauważalnie zeskanowała je.

Nieżywe.

Spokój..

Chatka stała spokojna i cicha.