Szeregowa WW

- Może... Po prostu poczekajmy chwilę. Tam jest Accelerator, więc myślę że wszystko pójdzie dobrze. - powiedziała dziewczynka wesoło. Accelerator spojrzał na demona i przyjrzał mu się uważnie. - Widzę... Że nie będę miał z tobą większych problemów... - mruknął i zaśmiał się.

Dziewczyna chwyciła Dave'a za rękę i zaczęła go prowadzić w odpowiednim kierunku. - Meh, kościoły... Nie lubie tych miejsc... Są takie strasznie ponure i wieje od nich chłodem. Nic tam ciekawego nie ma... - mruknęła Emi.

Accelerator słysząc hałas wzdrygnął się i podniósł z miejsca. Chwycił laskę do ręki. - Widocznie nie można liczyć na dzień spokoju... - mruknął i powlókł się w stronę źródła dźwięku. Misaka popatrzyła na budynek szkoły. - Ej... co się dzieje? - mruknęła.

- Dooobra, to idziemy~ - powiedziała i wyszła z mieszkania razem z Davem.

(( Rób co masz robić pls x"D )) - Wyglądasz uroczo i kropka~ A wiesz co? Lubię króliczki, bardzo fajnie się je mizia~ - powiedziała wesoło i pogłaskała go po głowie.

- Martwić się będę tak czy siak. Przecież nie chcę by coś ci się stało za nic w świecie. - powiedziała.

- Dooobra~ To chodźmy - powiedziała wesoło wstając z jego kolan. Pobiegła jeszcze do swojego pokoju i wyciągnęła z torby cukierki i wsypała je do kieszeni. Ubrała trampki i wróciła do Dave'a. - Dobra, możemy iść~

Lorence pogłaskała Jonathana po policzku. - Dziękuję. - powiedziała z uśmiechem.

- Obiecujesz? - zapytała patrząc mu w oczy. Naprawdę nie chciała by coś mu się stało.

- Ja ciebie też... - powiedziała głaskając Dave'a po policzku i pocałowała go delikatnie. - Idziemy już? - zapytała po chwili.

- Zagramy w całym domu. Calutkim. Warunek jest taki, że nie wychodzimy na zewnątrz. A kto szuka to zaraz się kogoś wybierze. No i ze względu na to że mało znamy to miejsce osoba która szuka może poprosić o dwa sygnały od chowających się na przykład zagwizdanie albo klaśnięcie i tym podobne. - wyjaśniła Anabelle. Bardzo cieszyła się że jej koleżanki są chętne do zabawy z nią. Emma przytaknęła i sięgnęła do kieszeni bluzy w której po chwili zabrzęczały jakieś drobne pieniądze. Po chwyceniu kilku monet do ręki stwierdziła że nie musi iść na górę po więcej pieniędzy. - Dobra, możemy iść. - powiedziała dziewczyna kierując się do drzwi.

- Gdyby mi przyszło znów cię stracić... Chyba bym się zabiła... - powiedziała przytulając go jeszcze mocniej.

Lorence patrzyła przez chwilę Jonathanowi w oczy i przytuliła go bardzo mocno. - Po prostu chciałam tak tylko... - mruknęła.

Emi ubrała się w krótkie spodenki, koszulkę, trochę na nią za dużą z Gumballem i pomarańczową bluzę z lisimi uszkami i ogonem. Poszła do salonu i podeszła do Dave'a. Usiadła chłopakowi na kolanach i przytuliła się do niego.

Emi spojrzała w stronę kuchni. - Tutaj, w moim pokoju! - zawołała.

Lorence popatrzyła na Jonathana i usiadła na parapecie jednego z okien. - Kochanieee~ Chodź tutaj na chwilkę. - powiedziała do Jonathana proszącym głosem.

Anabelle poszła za Catariną na korytarz. Rozejrzała się w około. - W sumie racja. - powiedziała z uśmiechem, rzuciła jeszcze okiem na jedne z drzwi w korytarzu i zbiegła na dół po schodach. Zobaczyła Devi i podeszła do niej. - Chciałabyś się z nami pobawić w chowanego? - zapytała wesoło miała nadzieję że jej koleżanka będzie chętna do tej zabawy.

Emi lekko się zaczerwieniła. - Dzięki... - powiedziała z lekkim uśmiechem i zaczęła jeść. Po śniadaniu odłożyła talerze do zlewu i wytarła stół. - Pójdę się przebrać~ - powiedziała wesoło i poszła do pokoju. Drzwi zostawiła otwarte w dodatku zupełnie na oścież. W końcu jak się mieszka z niewidomą osobą to można nawet nago po całym domu chodzić. Zaczęła się przebierać.

Emma chwyciła Lucasa za rękę i poszła razem z nim w stronę budynku. Gdy weszli do środka zaczęła się rozglądać za opiekunką. Jak się okazało siedziała w salonie i rozmawiała z jakimś pracownikiem. Dziewczyna podeszła do niej a ta natychmiast obróciła się w jej kierunku. - Coś się stało kochanie? - zapytała swoim miłym głosem. - Nie, nie skąd. Po prostu chciałam zapytać czy mogłabym z Lucasem iść do tego sklepu na końcu drogi? Przy okazji przejdziemy się i poznamy okolicę i w ogóle. - odpowiedziała Emma. Opiekunka przez chwilę się zastanowiła po czym przytaknęła. - W porządku, możecie iść. To nawet nie jest tak daleko, a poza tym ufam wam dzieci. Proszę tylko, żebyście uważali idąc przez las bo nigdy nie wiadomo co się może stać. I pamiętaj Emmo że odpowiadasz za waszą dwójkę ze względu na to że i tak jesteś starsza. - powiedziała kobieta po czym uśmiechnęła się przyjaźnie do niej i do Lucasa. - Aha, i jeszcze nie wracajcie późno. Mamy godzinę 16... Wróćcie proszę przed kolacją, która jest o 18.30. - dodała. Anabelle przytaknęła po raz kolejny i po chwili zastanowienia powiedziała: - Poszukajmy jeszcze kogoś kto by się chciał z nami pobawić w chowanego, im więcej osób tym większa zabawa. - powiedziała wesoło po czym podniosła się z miejsca.

Emma pomyślała że w sumie dobrze by było się gdzieś przejść i przy okazji rozejrzeć się po okolicy. Przy okazji mogłaby kupić sobie też jakieś słodycze. - Oczywiście, chętnie bym z tobą poszła. - powiedziała wesoło i wstała z huśtawki przeciągając się. - To teraz chodź, pójdziemy się zapytać czy możemy iść.

Emma przekręciła głowę na bok i zastanowiła się chwilę. - Sklep jest... Chyba jest kawałek dalej stąd jak się idzie prosto tą drogą. - powiedziała wskazując na jedyną drogę biegnącą do tego miejsca przez las. Była dość szeroka żeby bez problemu przejeżdżały tędy różne samochody i autobusy. - A o to czy można tam iść, lepiej spytać opiekunki żeby nie było.

Oczywiście, serdecznie zapraszam do udziału w konkursie :3

- Mówiłam że będziesz wyglądać uroczo, no i proszę~ - zaśmiała się dziewczynka.

Anabelle przytaknęła wciąż uśmiechając się szeroko. - A co to za zabawa? Fajna jakaś? - zapytała z zaciekawieniem patrząc na koleżankę. Ciekawiło ją w co chciała się pobawić. Emma usiadła z powrotem na huśtawce i popatrzyła na pochmurne niebo. Pomyślała nad czymś chwilę. - Cieszę się, bardzo. Teraz wiem że potrafisz mi ufać i czuję że nasza przyjaźń przetrwa bardzo długo. - powiedziała wesoło patrząc chłopakowi w oczy.

- Dobra~ Będziesz wyglądał jeszcze bardziej uroczo niż teraz~ - zaśmiała się.