Cava Herondale

Ja dopiero zaczęłam od niedawna grać i jak na razie mi się podoba. Jednak odkryłam, że nie warto grać łucznikiem, jeśli nie ma się łuku napakowanego urokami.

N: Zmienny jak pogoda wiosną. Od nieznanego artysty do zwarnowanego kruka.

A: Ciekawy. Trochę taki malutki...

S: Zawsze chciałam pisać po książkach jakieś cytaty. Np. "co nie wolno wojewodzie, to nie tobie smrodzie".

U: Uwielbiam tego Kruczka. Miły, zabawny. Warny lgną do niego jak elfki do Legolasa.

N: Z magiem?

A: mHroczny

S: Zamazana i rozpikselowana. ;c

U: Kojarzę głównie z quizów.

Udało jej się dogonić tego dziwnego człowieka. Złapała go za ramię i odwróciła.

- Dobra, przyznaję! - poddała się już - Coś jest nie tak z moją nogą i kompletnie nie wiem, gdzie się znajduję.

Usiadła na zimnej posadzce kompletnie rozbita.

Jedyny słuszny alicorn wśród OC. 

Z Selune z Nw.

zaczołem 

wciągnołem 

 

spojżenie 

 

 

Tutaj wyłapałam błędy, ale skoro masz problemy to nikt Cię nie zje. 

Witamy na forum!

Z brakiem imienia.

Śmiertelniku, przywitaj się z moją bronią. Chętnie ukołysze Cię do snu.

N: Krummi? To jakiś Buka?

A: Nie mój gust.

S: Przez moment myślałam, że wkłada sobie te palce do ust. ;w;

U: Widziałam 2-3 razy na SB. Nic poza tym.

Zarumieniła się, dlatego pozostała odwrócona.

- Wiem. - warknęła i zacisnęła pięści. - Szłam zwiedzać... 

I poszła dalej. Już nie miała zamiaru się odwracać, czy zatrzymywać.

Nie wiedziała, czy ma się roześmiać. Nikt jej nie nazywa "lady". Nie jest wysoko postawioną elfką. 

- Nie, nie zgubiłam. Wiem, gdzie mam iść. - kłamała, ale nie dawała tego po sobie poznać. Uniosła dumnie głowę, wypięła pierś i ruszyła, gdzie ją nogi poniosą. 

Odwróciła się do niego z uniesionymi brwiami.

- Już mi się przedstawiłeś... - powiedziała - Jestem Anatith, a moja kostka jest cała i zdrowa. 

Zarzuciła swoje kruczoczarne włosy do tyłu. Jej wzrok mówił, że nie warto z nią zadzierać.

Kompletnie oszołomiło ją zachowanie tego człowieka. 

- Ee... Dam sobie radę, naprawdę. - zapewniła i zgrabnie zeskoczyła na ziemię. Noga wciąż ją bolała, jednak ruszyła przed siebie. - Ból minie. 

Można na jakiś czas zmienić CMC w ludzi, czy muszą pozostać kucykami?

Nie zdążyła odpowiedzieć Edwarowi, ponieważ przerwał jej ten cały dyrektor.Wysłuchała jego przemowy i w ciszy ruszyła do swojego pokoju. Zastanawiała się, co ich niedługo czeka. Czy da sobie radę i zdobędzie skrzydła? Czas odpowie... Westchnęła ciężko. Nie miała zamiaru nigdzie się rozlągać, jednak szybko odryła, że się zgubiła. 

- A niech to! - wrzasnęła i kopnęła w ścianę. Niestety elfickie buty są lekkie, więc ból był niewyobrażalny. Zaczęła skakać na jednej nodze. Co za wstyd!

Anatith ubrana w czarną długą suknię stała spokojnie, obserwując uważnie resztę. Nie spotkała ich nigdzie wcześniej. A może jednak? Co jeżeli ich po prostu nie pamięta? W sumie to czym się w ogóle przejmuje? Skrzyżowała ramiona i stanęła obok assasyna. Nigdy nie ufała takim ludziom, więc powinna mieć się na baczności. Przynajmniej dopóki będzie miała pewność, że komukolwiek można ufać. Chociaż w małym stopniu. Babka zawsze mówiła "ufaj tylko sobie".

Kraniec Oazy Tezeusza

ELFKA

Sos Łaknie Ostrogi I Karmelu.

CELA

Ja od zawsze ich lubiłam. Po prostu miałam długą przerwę od Władcy Pierścieni, a teraz sobie obejrzałam Hobbita kolejny raz (no i LOTR) i lubię ich jeszcze bardziej. ;D

N: Pierwsze co się kojarzy z nickiem to "Selune" bogini księżyca. Dobrze trafiłam?

A: Ładny rysunek, jednak nie mój gust.

S: Oczywiście nie mogło zabraknąć Golda w sygnaturze. +1000 do fejmu.

U: Parę razy widziałam w moim dziale. Tak to nie znam.

N: Aman idealnie pasuje do tego nicku. Chociaż szczerze wolę Śródziemie, ale "Elfka z Śródziemia" brzmi okropnie. 

A: Uwielbiam Legolasa, więc oczywiście mi się podoba. Do tego całkiem zabawny.

S: Thranduil zawsze na propsie. :3

U: Pisałam czasami z nią na SB i jak dla mnie jest osobą wartą zwrócenia na nią uwagi.

Ma być napisane w jakim uniwersum będzie się to toczyło... A może to być osadzone w "Władcy Pierścieni"?

Advilion! Jeśli ktoś ma być moim bratem, to tylko on. 

A siostrą? 

Żebrak

Imię: Anatith

Nazwisko: Dallas
Wiek: 17 lat
Wygląd: 

Jak każda elfka Anatith jest kobietą o smutkłej budowie ciała. Jej kruczoczarne włosy sięgają jej do ramion. Bardzo często nosi je rozpuszczone. Niekiedy plącze małe warkoczyki dla odmiany. Oczy w zależności od światła są jasnozielone, szare, bądź bladoniebieskie, które przysłaniają jej długie rzęsy. Ma bladą cerę i cokolwiek by nie zrobiła, aby się opalić, kończy się to brakami w skutkach. Ubiera się na zielono, czarno, bądź też brązowo. Spośród rówieśników wyróżniają ją spiczaste uszy. Uwielbia od czasu do czasu założyć jakąś biżuterię.

Cechy charakteru: Wydaje się być wyniosła i arogancka, lecz w rzeczywistości są to środki ostrożności. Musi kogoś poznać, by ujawnić swoje oblicze. Oziębła dla obcych, miła i pomocna dla swoich towarzyszy. Mogłaby pójść za bliskimi w ogień, gdyż rodzina jest dla niej najwyższą wartością. Niezwykle ambitna i wytrwała w swoich działaniach. Zdolna bronić swego zdania, gdy wie, że ma rację. Niezwykle opanowana i spokojna.
Krótka historia: Dosłownie każdy w jej rodzinie jest elfem. Wszyscy dbają, aby zachować w niej czystość krwi. Anatith od młodego była uczona, aby ewentualnego partnera życiowego wybrać mądrze. Jej rodzina nie jest najbogatsza, jednak nikt nie mógłby zaliczyć ich do grupy biedaków. Szkoliła się w wielu sztukach walki. Jednak odkąd była mała wykazywała zdolność do panowania nad żywiołami. Na samym początku nie kontrolowała tego. Potrafiła nieoczekiwanie zdmuchnąć coś poprzez kichnięcie, bądź niechcący podpalić. Dlatego rodzice włożyli duży trud, aby znaleźć kogoś, kto pomoże jej w opanowaniu swojej sztuki. Teraz jej jedynym wrogiem są emocje. Jedna iskra gniewu może wywołać burzę. Dlatego jej opanowanie gra kluczową rolę w jej życiu. Z biegiem lat stawała się lepsza w tym, co robi. Jednak wie, iż do mistrzostwa czeka ją długa droga, którą musi pokonać sama.
Klasa: Elf zaklinacz