Mephisto The Undying

- Prędzej mnie zabiją niż mi pomogą... - powiedział pod nosem. - Pewnie że się zgodzę. - powiedział Markus z uśmiechem.

- Po co się wysilać... na mówienie prawdy skoro... skoro w ustach psychopaty jest ona... odbierana jako kłamstwo? - zapytał wciąż ciężko oddychając. - Ta, mam. - powiedział uśmiechając się.

- Po... poślizgnąłem się. - skłamał.

((Siedzi i mówi do Elulululu... ,,Żyje?'' dobre pytanie. Ja stwierdzam zgon ))

- Wiem... - wymamrotał. - Ale mogli by... mogli by zauważyć... - powiedział ciężko oddychając.

- Z chęcią. - powiedział uśmiechając się. Add podniósł się do siadu. - Czekaj... nie... nie idź. - powiedział ciężko oddychając. Krew wciąż wypływała z rany.

Add co prawda oddychał, ale był raczej nie przytomny. Co do pulsu, cóż był. Ale nie wiadomo jaki. Mark przybrał pogodny wyraz twarzy, podszedł do Yuki. - Cześć Kotku. - przywitał się cicho.

Add przed zajęciami poszedł jeszcze do łazienki na drugim piętrze. Zaczął myć ręce, ale po chwili usłyszał że ktoś wchodzi. Jak się okazało był to Mark. Add odwrócił się. - Wiesz, jesteś przeszkodą w moim planie. - oznajmił Mark. - I co? Pozbędziesz się mnie? - zapytał uśmiechając się ironicznie Add. - Chcesz użyć tu magii? Każdy zauważy. - dodał. - Nie, jesteś Lordem Protektorem, twoja moc jest czasowo wyłączona z powodu przybycia do świata. Nie muszę się jakoś wysilać. - stwierdził. - I nikt mnie nie będzie podejrzewać, zwyczajnie się pośliznąłeś. - Mark uśmiechnął się maniakalnie. Podszedł do Adda i kopnął go kolanem w brzuch, gdy Add się pochylił złapał jego głowę i uderzył nią o umywalkę która zwyczajnie pękła, Add padł na ziemię z raną na głowie, Mark zaś wyszedł z łazienki. Nikt go nie widział. Woda wymieszana z krwią wylała się z umywalki i tworzyła sporą kałuże na ziemi. Mikstura zaczęła wypływać przez szparę pod drzwiami na korytarz.

Add, podobnie jak wczoraj, był już wykąpany. Wyszedł z pokoju, po drodze spotkał jakiegoś z blondyna z którym zderzył się barkami. - No cześć, Lordzie Protektorze. - powiedział Mark stojąc do Add'a plecami. Add nie odwrócił się. - Witaj bracie. - powiedział typowym dla siebie, oschłym, tonem. - Mam nadzieje że nie jesteś tu tylko aby mieszać. - powiedział uśmiechając się dziwacznie. - To się okaże. - powiedział Mark, - Ale na razie zostańmy przyjaciółmi. - powiedział ciepło. Add nie odpowiedział tylko ruszył dalej, Mark uśmiechnął się ponuro i ruszył w przeciwnym kierunku.

((Zabawa już umarła? Bo nikt nic nie pisze.))

Gdzieś było mówione że bohaterki to młode dorosłe zatem od około 20 do 24 tak sądzę.

Add położył się na łóżku, nie miał nic do roboty więc kontynuował czytanie.

- To do jutra, Kotku. - pocałował dziewczynę. - A właśnie, - dał jej notatnik. - To moje wiersze. - dodał, uśmiechnął się i wyszedł.

- Jesteś urocza. - powiedział uśmiechając się. - Mogę nazywać cię Kotkiem? - zapytał.

- Po prostu się ciekawiłem. - powiedział. - W sumie, jeśli podrapie cię za uchem to zamruczysz? - zapytał i zaczął drapać Yuki za uchem.

- Jestem pół-demonem... wielu korzyści z tego nie mam ale jestem nieco silniejszy. - stwierdził. - Może to dziwne pytanie ale, masz też ogon? - zapytał.

- Cóż, wiem że istniejecie. Widziałem kilka kotołaków, a w tym budynku nie można mieć zwierząt. I zawsze chodzisz w kapturze. - powiedział wstając. - Chociaż, podobają mi się twoje uszy, są urocze. - powiedział.

Mark uśmiechnął się. - Nie wiedziałem że można tu trzymać zwierzęta... chyba że jesteś kotołakiem... - powiedział. - Jesteś? - zapytał.

Mark wyszedł z pokoju, nie wiedział czy Lord Protektor już go zauważył ale nie przejmował się tym. Przybrał pogodny wyraz twarzy i zapukał do pokoju numer pięć, nie usłyszawszy odpowiedzi uchylił lekko drzwi. - Przepraszam że przeszkadzam ale... - popatrzył na kota. Uwielbiał je. Podszedł do Yuki i zaczął się jej przyglądać, nie wiedział jeszcze że to ona. - Śliczny. - powiedział i zaczął głaskać kota po głowię.

- To czemu mówisz jakby to był problem? - zapytał.

- A weź mi powiedz, w czym przeszkadza ci to że jestem introwertykiem, pesymistą i psychopatą? - zapytał.

- Jak tam sobie chcesz. - mruknął pod nosem.

- Hmpf. - mruknął tylko pod nosem.

- Tylko mnie nie kopnij jak się będziesz wywracać. - powiedział.

- Mhm. - mruknął kręcąc przecząco głową.