Mephisto The Undying

- Jesteście prostymi istotami. - stwierdził oschle i wrócił na miejsce.

- Ponieważ bo wal się. - odpowiedział oschle.

Add wstał, wyciągnął coś z kieszeni. Podszedł do Emily i ni stąd ni zowąd włożył jej lizaka do ust. - Przestaniesz się teraz na mnie gapić do cholery? - zapytał.

Add prychnął. Ci ludzie chyba nie wiedzą z kim mają do czynienia. Do tego ta dziewczyna gapiła się na niego, fakt, ma dziwaczną bliznę i oko, nie lubił osób które się na niego gapiły z tego powodu.

Add spojrzał na dziewczynę która mu się przyglądała. - Coś nie tak? - zapytał szorstko. - Blizna ci przeszkadza? Hm?! - dodał zirytowany.

- Wychowałaś się w szopie? - zapytał oschle dziewczynę która weszła pierwsza.

Add prychnął widząc wchodzącego chłopaka. Kolejny człowieczek który nie potrafi dostrzec prawdziwej doskonałości. Nie widział potrzeby przedstawienia się.

Add wszedł do pokoju, wyciągnął z walizki całą szachownicę i ustawił ją na szafce nocnej, mimo iż była za duża to stała stabilnie, ułożył wszystkie figury. Wyciągnął też z walizki jakąś dziwną torbę z której brzęczał metal. Walizkę wsunął pod łóżko a torbę pod poduszkę. Usiadł na łóżku i czekał.

- Dziękuje. - odpowiedział, dało się słyszeć że nie było w tym nawet trochę wdzięczności. Sama pogarda. Skierował się do pokoju numer sześć.

- Add Kim. - odpowiedział krótko.

Add szedł w kierunku internatu. Ciągnął za sobą niewielką walizkę w której było więcej dziwacznych posążków i wisiorków niż samych ubrań. Posążki były co prawda figurami szachowymi ze srebra i złota, ale przedstawiały różne bestie, zamiast żołnierzy. Wszedł do środka pewnym krokiem. Zobaczywszy jakąś dziewczynę w kapturze odepchnął ją i zwrócił się do kobiety. - Powiedz mi tylko w którym pokoju mam mieszkać i sobie pójdę. - rozkazał.

Imię i nazwisko: Add ,,Mastermind'' Kim (określa siebie samego mianem Masterminda) Płeć: mężczyzna Rasa: demon. Wiek: 100+ Wygląd: Jest dość wysoki, około 194. Do tego ma dziwaczną bliznę pod lewym okiem, na ogół ubiera się w biały garnitur z płaszczem. Charakter: Chaotycznie neutralny. Na ludzkie standardy ma zaburzenia psychiczne, na standardy demonów jest normalny. Jest też pewny siebie i inteligentny. Genialny wręcz.

Elesis wykompała się. Wyszła ze szkoły i skierowała się w miejsce gdzie byli Rin, Lucas i upadli. Gdy dotarł przyjrzała się im. Podeszła do Rina unikając przy okazji ataków. - Siemka. - powiedziała.

Farkas, już po skończonym posiłku, czekał na jakieś wyjaśnienia od Dumbledora. W końcu jeden z najfajniejszych nauczycieli nie był na uczcie, a jakaś różowa ropucha z ministerstwa ma ,,uczyć". - To będzie ciekawe. - stwierdził. ((Jeśli są jakieś literówki to przepraszam. Telefon trochę szwankuję.))

Farkas przysłuchiwał się kobiecie. Wyglądała co najmniej dziwnie. Nie podobało mu się jej spojrzenie, ani zachowanie. Była złym człowiekiem udającą dobrą kobietę. Po chwili namysłu zrozumiał też że Dante może mieć problemy, przez nią. Jeśli dowie się że jest wilkołakiem będzie źle. - Knot i ta jego paranoja stają się coraz gorsze. - mruknął i pokręcił głową z dezaprobatą.

((Jestem za przeskokiem )) - Pogłaszcz ją po grzbiecie. - powiedział do Petera spokojnie.

Aaron Podniosłem się chwiejnie, trzymając się ręką masztu. Załoga wroga była wręcz dziesiątkowana, spojrzał na kapitana w oczekiwaniu że coś mu powie.

Farkas wszedł na powóz. Zawsze ciekawił go wygląd testrali, mimo iż wiedział jak wygląda z opisu i książek to zobaczenie go i tak było by lepsze. Na szczęście dla niego nie miał zaszczytu odczucia tej wątpliwej przyjemności. Współczuł trochę Dantemu, nie dość że widział śmierć dziadka to jeszcze był wilkołakiem. Pechowy żywot.

((O co ci biega?)) Elesis wciąż strasznie się nudziła. Chociaż czuła się lepiej to wciąż nie chciała wychodzić z domu. Postanowiła iść się wykąpać. Poszła do łazienki. (jest tam wanna czy prysznic bo nie pamiętam?) rozebrała się, ale jako iż zapomniała ręcznika wyszła z łazienki.

((Niby Płonące Serce nie ma konkretnej formy, ale chyba kwalifikuje się jako bestia.)) Elesis westchnęła. Wzięła telefon i słuchawki i puściła sobie muzykę. Miała nadzieje że Rin szybko wróci bo nieco się nudziła.

((Tak z ciekawości, tylko ty możesz mieć Juggernauta? Czy ktoś inny też by mógł?)) Chung, szedł przez miasto w ludzkiej formie. Wszedł do najbliższego sklepu i kupił Elesis czekoladę. Wychodząc poczuł zapach upadłego anioła, Rina i Lucasa. Nie miał najmniejszej ochoty się z nimi bawić więc tylko wrócił do szkoły. Poszedł do Elesis, - Twój chłopak najpewniej walczy z upadły. - powiedział dając jej czekoladę i zmieniając się w wilka, wskoczył na łóżko i położył się w nogach.

Thorvald i Dharia - Zgoda zatem. - powiedział breton, wstając i wychodząc przed gospodę. Czekał na skrytobójczynie. Thormak Mogłeś teraz wyraźnie dostrzec że wampirów było trzy. Ten który rzucił się na ciebie zamachnął się toporem prawie trafiając. Nie wyglądał na silnego, pozostałe dwa zaczęły używać na ciebie wyssania życia. Werika Mężczyzna wymamrotał coś o torbie, faktyczne miał przy boku torbę, przeszukując ją znalazłaś miksturę zdrowia. Podałaś ją mężczyźnie, ten wypił ją. Po chwili wyglądał nieco lepiej. Anriela W książce, znalazłaś informacje o dokładnym położeniu, niezbadanego dotąd grobowca. Podobna była tam ściana ze słowem, może warto to sprawdzić. Ściana znajdowała się w jaskini w pobliżu Helgen Bryan Byłeś właśnie w trakcie podróży do Markathu, był tam dom w którym podobno znajdowali się wyznawcy Daedr, bądź same Daedry. Musiałeś to zbadać. Dotarłeś do miasta i od razu ruszyłeś przepytać ludzi o dom. Arnand Byłeś właśnie w jednych z starych krypt, krypta była pełna trupów, czyli dla nekromanty był to raj. Wchodząc do głównej komnaty znalazłeś księgę z informacjami o kopcu dusz i tym że jeśli uda ci się dokonać handlu z Idealnymi Mistrzami zdobędziesz moc.

Nieżywi są do twej dyspozycji. Używaj ich mądrze.

(( Chamski podryw co? )) Elesis zaczynała się nudzić. Westchnęła pod nosem. Wciąż kiepsko się czuła więc o wyjściu nie było mowy. Chung, po pewnym czasie wszedł do pokoju Rina. - Co choroba? - zapytał. - Iść ci po coś? - zapytał. - Możesz po czekoladę. Najlepiej taką z orzechami. - poprosiła. Chung kiwnął głową i wyszedł.

Farkas po wyjściu z pociągu skierował się w kierunku powozów. Widząc że albinos głaskał testrala zdziwił się. Wiedział co prawda że zwierzęta te istnieją i widzą je tylko ci którzy widzieli czyjąś śmierć. Sam jednak nie widział ich, z czego bardzo się cieszył, nie wiedział jednak jak jest z albinosem. Nie widział innego pustego powozu, westchnął i podszedł. - Widzisz je? - zapytał albinosa.