Mephisto The Undying

Zobaczyłem dokument. - Mhm. Czyli takowy korytarz istnieje. - mruknąłem pod nosem. Schowałem dokument do torby. Wyciągnąłem mapkę. Przyjrzałem się jej. - Została bawialnia. - Powiedziałem ruszając w kierunku pokoju rodziców. Gdy dotarłem od razu przeszedłem to kolejnego pomieszczenia. Przeszedłem przez sale natchnień i łazienkę. Kiedy wszedłem do bawialni zacząłem stukać w podłogę w nadziei że usłyszę pusty dźwięk.

Lee ruszył za Kat i Finnem. Rozglądał się po ulicach w nadziei na zobaczenie jakiejś kawiarni lub innego tego typu miejsca ale nie zobaczył nic ciekawego.

Lee kiwnął twierdząco głową. - Tylko gdzie tu jest najbliższy hotel...

- Mhm. Miło mi zatem poznać. - powiedział z uśmiechem. - Też jesteś wampirem?

Lee spojrzał na mężczyznę. Przechylił lekko głowę. - Hmm. Chyba cię gdzieś widziałem ale pewności nie mam... - podrapał się po brodzie. - Może nas sobie przedstawisz? - powiedział do Kat.

Nie, przestań, przestań! Błagam!

Lee po chwili wrócił z walizkami. Spojrzał na Kat. Podszedł z uśmiechem. - No. To gdzie najpierw idziemy. I czy parler français? - zapytał.

((We Francji chyba są te dziwaczne taśmy na których jeżdżą walizki. Ale pewności nie mam.)) - Mhm. - poszedł po walizki nucąc pod nosem.

Lee obudził się. - Co? Och. - Wstał a potem pomógł wstać Kat. - Idziemy po bagaż?

Lee uśmiechnął się pod nosem, oparł głowę o oparcie fotela i sam zasnął.

- W sumie ja jestem panią na razie niepotrzebny. - powiedział z uśmiechem, skłonił się lekko i odszedł.

- Ja poza lataniem na skrzydłach i jako kruk to leciałem jeszcze meserszmitem. A nie wiem ile będziemy lecieć ale nie więcej niż trzy godziny. - powiedział z uśmiechem. - W sumie to możesz się zdrzemnąć.

Lee uśmiechnął się. - Cieszę się. W sumie to nigdy nie latałem takim samolotem... - spojrzał na Kat i cicho się zaśmiał.

- Eh. Handluje z tym. - wzruszył ramionami. - No ale co zrobić.

Lee uśmiechnął się. - Cieszę się z tego. - powiedział i pocałował Kat.

Lee zaniósł bagaże. Wszedł do samolotu. Szukał wzrokiem Kat. Szybko ją znalazł i usiadł obok niej. - No okej. Zaniosłem. - powiedział z uśmiechem.

Lee wziął swoją gitarę na plecy po chwili podbiegł do Kat. - Mogę? - powiedział i zabrał bagaż z ręki Kat. - Cóż pozachowuję się jak facet. - powiedział z uśmiechem.

- Czemu tak sądzisz? Boisz się i to nic wielkiego. - powiedział do Miry.

- Ponieważ zło jest zawsze tam gdzie jest i dobro. Będzie istnieć po kres świata. Nic nie można na to poradzić. - powiedział patrząc na Mirę.

Lee kiwnął twierdząco głową. - To jedziemy. - odpalił samochód i ruszył na najbliższe lotnisko.

- Teraz ja prowadzę co? - zapytał z uśmiechem. - To jak na lotnisko czy jedziemy samochodem? ((Jeżeli to Anglia to jedziemy tunelem pod kanałem la cośtam?))

Lee wziął pokrowiec od gitary. Zszedł na dół i uśmiechnął się widząc Kat. Z walizką. - Ta. Możemy jechać.

- W sumie możemy. Ja i tak nie mam zbyt wielkiego bagażu. - powiedział i uśmiechnął się.

- A w sumie nie wiem. Byle by z tobą. - wzruszył ramionami.

Lee uśmiechnął się. - To co zrobimy teraz? Przejdziemy się jeszcze gdzieś?