Discordia
-
Zawartość
233 -
Rejestracja
-
Ostatnio
Wszystko napisane przez Discordia
-
- Tego szukasz? - zapytała Celine podnosząc fiolkę, która sturlała jej się pod nogi - Co to za eliksir?
-
Wróciła do lektury Mistrza i Małgorzaty.
-
Roześmiała się. Wesołość Bryana udzieliła się też jej. - Może i nie podryw… A może tak. - uśmiechnęła się zadziornie - Bez Lupina to nie to samo.
-
Nie odpowiedziała, przybierając kolor dojrzałego jabłka. Czuła się co najmniej dziwnie, więc postanowiła się czymś zająć, a mianowicie wpatrywaniem się w sufit. Na jej twarzy malował się uśmiech.
-
4765
-
Vinyl
-
- Nie szkodzi - też się lekko zarumieniła - Jakiej lekcji najbardziej oczekujecie? Ja czekam na transmutację, bardzo ciekawi mnie ten przedmiot.
-
Piorun
-
Ja się boję klaunów… Głupi lęk ale jest w nich coś przerażającego.
-
Zrezygnowała z czytania. - Racja. Najlepszy był bogin.
-
Kontynuowała lekturę. Jednym uchem słuchała rozmowy.
-
- Fantasy czytam i ja - odpowiedziała Celine uderzając dławiącego się w plecy, żeby mu pomóc - Lepiej? - spytała chłopaka
-
- Naprawdę wyglądam na jedenastolatkę? - spytała żartobliwie - Jestem w Ravenclawie.
-
4755
-
Error
-
- Dzięki! Ja nie mam prawie żadnego domu - uśmiechmęła się ciepło - Masz Dumbledore'a? Ja mam powtórkę.
-
- Proszę - podała mu kartę - Ravenclaw.
-
Przegryzła swój przysmak, gdzie znalazła kartę Ravenclaw. - O, tej jesszcze nie mam.
-
- Ja poproszę - wzięła - Dzięki. Chciałby ktoś fasolki? - spytała wyjmując owe słodycze z torby.
-
Zza książki odezwała się - Tak, Moody był dobrym nauczycielem. Pewnie dostaniemy jakiegoś urzędnika. - wróciła do lektury - W końcu ministerstwo.
-
Wyciągnęła z torby książkę. Wraz z nią wyszło jej zwierzątko, więc z nim na ramieniu czytała "Mistrza i Małgorzatę". Wzięła ze sobą mugolską literaturę, lubiła ją bardziej niż podręczniki.
-
- Przepraszam - spłonęła rumieńcem - Nie chciałam cię urazić.
-
- Miło mi, jestem Celine - odwzajemniła uścisk dłoni - Mogły ci się pomylić ręce - uśmiechnęła się szeroko. Usiadła w swoim fotelu, kiedy z jej szkolnej torby wyszła tchórzofretka. Szybko wspięła się po jej brzuchu na szyje dziewczyny. Usiadła jej na ramieniu. - Byłbym zapomniała! To Aloe, moja pupilka - pogłaskała białą fretkę, która zbiegła z powrotem do torby.
-
[zrobione.. Dzięki ]
-
4745
