Gray Picture

-No więc... Mieszkamy w wielkich betonowych miastach, lub na wsi, które niestety nie są tak kolorowe jak wasze... I... A co dokładnie chcesz wiedzieć?

-Nie tyle pytań na raz Coffe! A kakao i kawę nie węszymy tylko hodujemy na plantacjach. Wiesz co to jest?

Czytając książkę "Ogień", natrafiłam tam na problem natury filozoficzynej. Mianowicie: Czy lepiej jest uratować jedną osobę, która ci pomagała, jest twoim przyjacielem itp., ale zostawiając na pastwę losu sto obojętnych ci osób, czy uratować tą setkę i pozwolić umrzeć tej jednej konkretnej? Interesuję mnie wasze zdanie. Jak myślicie?

Ewolucja

Serce ustał, pierś już lodowata, Ścięły się usta i oczy zawarły; Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata! Cóż to za człowiek? - Umarły. ~~~Upiór A.Mickiewicz Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, Co to będzie, co to będzie? Nie znałeś litości, panie! Hej, sowy, puchacze, kruki, I my nie znajmy litości: Szarpajmy jadło na sztuki, A kiedy jadła nie stanie, Szarpajmy ciało na sztuki, Niechaj nagie świecą kości, Tak, muszę dręczyć się wiek wiekiem, Sprawiedliwe zrządzenia boże! Bo kto nie był ni razu człowiekiem, Temu człowiek nie pomoże. Józio dał wstążkę pasterce, Antoś oddał swoje serce; Lecz i z Józia i z Antosia Śmieje się pierzchliwa Zosia. La la la la. ~~Dziady II A.Mickiewicz.

Claude uśmiecha się z nad kubka do Alicie, która właśnie weszła do kuchni. -Hejka.

((Może zaczniemy pisać na temat? A zresztą to przecież offtop . A większość z was i tak jest w kuchni i robi sobie kakao/ czekoladę/ kawę / herbatę ))

((*wraca z kubkiem kawy* Coś mnie ominęło?))

-Uwielbiam cię- powiedziała Claude nachylając się nad parującym kubkiem kawy- Zwłaszcza jeśli na prawdę wynalazłaś kawę. ((poddaje się! Idę po kawę!))

Claude szła po schodach w kierunku sypialni, kiedy zawrócił ją cudowny zapach. -Kawa?- spytała wchodząc do salonu. ((od pisania o kawie, nabrałam na nią ochoty))

-Ładny dom- pochwaliła, ponieważ tak wypada i bo to prawda.- Mogę coś zjeść?- Claude spytała, wskazując drzwi do kuchni.

-No dobrze niech będzie 12

-Kiedy jeśli wolno spytać? Może o dziesiątej?-spytała Claude.

-Coffe ludze jedzą różne rzeczy np. hamburgery albo sałatki

Można się też uzależnić od gier, ciasteczek, oglądania seriali dla małych dziewczynek...-wymieniała dalej Claude.- To będziemy tak stać czy idziemy?

-A dasz nam rano kawy?- powiedziała Claude zanim ugryzła się w język. W odniesieniu do kucyka o imieniu Coffe takie pytanie, było chyba lekko nie na miejscu.- Sorry... Ja jak najbardziej jestem chętna.

-Och... Nie bój się maleńka- powiedziała Claude i pogłaskała klacz za uchem.

-Na pewno tobą nie gardzi. Co to są patykowilki?- spytała Claude.

-Dziwne nie? Tyle czasu chcesz się znaleźć w Eqestrii, a jak do niej trafiasz, to nie wiesz co robić- Claude zagadała do Almudeny. ((Mam nadzieję że dobrze napisałam imię twojej postaci))

Witaj po tej stronie tęczy! Małą rada do odpowiadania używaj przycisku "cytuj". Widzę że mamy podobny gust książkowy. Polecę ci serię "kronik wardstone". (koniec reklamy ) Jakbyś miała jakieś pytania lub chciała po prostu popisać i Gray do usług!

Claude zauważyła kolejnego człowieka wychodzącego z lasu. -No to teraz Coffe nigdy nie wyjdzie zza krzaka.- stwierdziła.

((Leń. Jesteśmy przed lasem. Kuce przestaszone lekko, a ludze próbują ogarnąć to wszystko. Powinnaś przeczytać))

- Jeny! Znów się wystraszyła!- spojrzała na nową postać na polanie-Część.

-Och. Zupełnie jak na obrazkach w internecie, gdy wpiszesz w google'a "hug mlp"

-Ależ ty jesteś słodka! - powiedziała Claude i przytuliła Coffe.- Och wybacz. Dziewczyna się odsunęła. -Nie przestraszyłam cię?