Darnok2

Laizer spojrzał na Yonę. Wbrew pozorom też była człowiekiem. I też wiele straciła. Uśmiechnął się do niej. - Księżniczko, obiecuję że zginie. - wyprostował się - Ze mną jesteś bezpieczna. Postawiłem sobie za punkt kluczowy żebyś przeżyła i odzyskała co Twoje. Niezależnie od ceny.

Zack odskoczył na bok, przewracając się na ziemię, przeturlał się, wstał i szybko ustawił w pozycji walki. - Zawsze bądź gotowy na cios. - zaśmiał się - Tyk mnie uczyli.

Laizer spojrzał na nią z rosnącym szacunkiem. Uśmiechnął się.

-Zaprawdę jesteś godna tego stanowiska. - Pokiwał głową - Jak wyglądały relacje cesarza z jego bratankiem. To twój kuzyn, prawda?

Zack stanął z jedną nogą wwysuniętą nieco do przodu, nie dotykając jednocześnie piętami podłogi.

-Zrób to samo.- powiedział do Felixa - Łatwiej odskoczysz.

-Zbijak. Klasycznie widzę. - Felix skrzywił się.

-No to będzie zabawa. Następne bierki czy piłkarzyki? - zaśmiał się Zack

-Nie, jestem bardziej zły na siebie wasza wysokość. - uuśmiechnął się do księżniczki - Księżniczko jeśli można...jak to jest być córką cesarza?

((A może Zack po prostu zębów niw umył po czosnkowej pizzy z poprzedniego dnia xD? Wpadliście na to?))

Zack uśmiechnął się i puszczając jej oczko poszedł biegać, 10 okrążeń to było w sam raz na drobną rozgrzewkę. Miał energię którą musiał spożytkować.

Felix biegł obok niego i patrzył na Zacka zamyślony. Pytanie "Co ten koleś ma w głowie?" powtarzał co chwilę w myślach. Bo nawet Felix, mimopartnerem bronią Zacka od trzech lat, nie wie co wydarzyło się kilka miesięcy przed ich poznaniem.

Zack drugą ręką pogłaskał ją po głowie. Z ukosa zerknął na nauczycielkę i ogarnął że zaczęła się lekcja. Przytulił mocniej Therę i patrząc jej w oczy szepnął - Może dostaniemy dzisiaj specjalne odznaki. "Najbardziej niepracująca dwójka na WFie" - zaśmiał się cicho.

Zack podszedł do niej i niepewnie usiadł obok, obejmując ją ramieniem i powiedział cicho. - Nie bój się mnie. To ten sam Zack co wczoraj na plaży. Nie skrzywdzę Cię... - przytulił ją do siebie

-Słucham? - Zack otworzył oczy ze zdziwienia - Oczywiście że to nie ściema. Ja słowa dotrzymuję, przy okazji będę mógł coś...wyjaśnić. - uśmiechnal sie - Nie martw się. Już jest okej.

-Powiedzmy. - mruknął Zack - Nie. Nic nie jest dobrze. - zwrócił się do Thery opanowany i spokojny jak kiedyś. - Spokojnie. Nie jestem zombie...po prostu...kiedyś Ci o tym opowiem. Obiecuję. Ale wolałbym nie mówić przy wszystkich. Bez urazy Kean, Emi.

((Ale on nie walnął w ścianę obok niej ))

-Gdybym tylko był wstanie się zmienić. - chłopak mówił już tylko do siebie - Gdybym mógł przywrocić tego Zacka który zmarł trzy lata temu...byłoby inaczej.

Nagle się opamiętał. Opuścił wzrok i usiadł ponownie na ławce. Jego twarz przeszywała pustka. Oparł głowę o ścianę i szepnął - Boże, daj mi siłę. - spojrzał na dziewczynę. Bał się coś powiedzieć. Nie chciał jej zranić. Szepnął do niej - Nie płacz...nie warto na de mną...tylko...nie chciałem do tego doprowadzić...

Spojrzał na Keana. - Ach tak. Racja. - poszedł do chłopaka - Dzięki.

Zack ukrył twarz w dłoniach. Cały się trząsł. Odezwał się cichym, roztrzęsionym głosem. - Nawet nie wiesz jak bardzo sobie z tym wszystkim nie radzę...im bardziej się staram żeby coś było dobrze...tym bardziej chrzanię całą robotę...-Chłopak wstał i trzasnął w ścianę, aż kawałeczek tynku został na jego dłoni. - Przepraszam Thero. Przepraszam.

-Powinnaś oodpocząć. Tak myślę. Nie chcę żeby coś jeszcze Ci się mogło stać...Ja...- chłopak urwał w pół zdania. Gdzieś w myślach wrócił stary, oschły Zack i trzasnął romantyka w splot. Dokończył myśl niepewnie i ostrożnie, nawet nie próbował ukryć swojego smutnego wyrazu twarzy -Potrzebujesz chwili sam na sam? Jeśli chcesz żebym odszedł na chwilę to...mów...okej?

"Cholera dziewczyno, wykończysz mnie tym poczuciem winy." Zack uśmiechnął się, nie dotykał jej, siedział z pół metra od Thery - Już dobrze, obiecuję że już nie załatwię Ci takich...atrakcji. - podrapał się po brodzie - Na pewno nie chcesz do lekarza?

Chłopak przygryzł wargi. Postanowił sobie nie wracać do tamtego pocałunku i słowa zamierzał dotrzymać. - Kiedyś miewałaś to częściej? - zapytał, z wykutym ciepłym uśmiechem. "Jeśli nie zauważy że ze mną źle, to i z nią będzie lepiej"

Zack wszedł do szatni i przebrał się w szary dres i białą koszulkę Faith No More. Poprawił wlosy i wyszedł z szatni z Felixem.

-Ej.

-Co ej? - Felix zdecydowanie miał gdzieś rozkminy Zacka, ale i tak jak zwykle go wysłucha

-Myślisz że powinna ćwiczyć po tym wszystkim?

-A myślisz nad tym co aktualnie robi prezydent Bangladeszu?

-Nie? - Zack uniósł brew

-To znasz moje zdanie. - uśmiechnął się

Zack wszedł na salę i podszedł do Thery siedzącej na ławce, po czym usiadł obok niej. - Powinnaś ćwiczyć po tym wszystkim? Nie jestem lekarzem ale tracenie przytomności nie jest na tyle niegroźne żeby to olać. - uśmiechnął się do niej

Zack wstał, założył bluzę, pomógł wstać Therze i odprowadził ją do klasy, po czym się zawrócił, jednak zatrzymał go Felix.

-A Ty gdzie?

-Teraz to ja już muszę zapalić. - powiedział Zack po czym wyszedł ze szkoły i poszedł się przejść. Zajęło mu to z 15 minut, a i tak wypalił ze stresu cztery papierosy. W końcu wrócił do szkoły i wszedł do sali. Uśmiechnął się do Thery, ale dał jej spokój. Musiała odpocząć.

-Śmierdzisz tym świństwem. - powiedział obojętnym tonem jak zwykle Felix

-Też tęskniłem partnerze.

((Gdzie nauczyciel ?))

Zack objął ją jednym ramieniem i oparł głowę o ścianę. - I tak wiem że można było tego uniknąć. Nie chciałem Cię stracić.

Felix spojrzał na Zacka zażenowany. "Gdzie się podział ten wredny palacz?"

-Chyba powinieneś się ubrać. - mruknął do Zacka którego mokra koszulka leżała na podłodze, a bluza gdzieś obok. Od pasa w górę był on więc kompletnie nagi.

-Zobaczyłem Ciebie bezwładnie leżącą na ziemi, niereagującą na żadne słowa, w dodatku wszystko prze ze mnie. To były moje pierwsze łzy od 3 lat. Po prostu nie wytrzymałem wiedząc że to przez moją głupotę. - chłopak zacisnął zęby i pogłaskał dłoń Thery. - Martwiłem się o Ciebie.

-Oczy mi się pocą. - zaśmiał się chłopak wesoło. Postanowił przez jakiś czas nie wspominać o tym feralnym pocałunku.

-Podziękuj Felixowi. Wyprzedziłem własny cień żeby Ci pomóc. Przepraszam to moja wina. - uśmiechnął się i otarł łzę - Jak bardzo mam u Ciebie przechlapane?

Po chwili przybiegł Felix. Widząc co się dzieje wziął się pod boki. - No nieźle. Co teraz?

-Jak to co? - zdjął bluzę i koszulkę rzucając mu to drugie. - Zrób z tego okład.

-A gdzie "proszę"?

-A chcesz w zęby?

Po chwili okład był gotowy. Zack położył go na czole Thery i ułożył ją poziomo na ławce. Kucnął przy niej trzymając ją za rękę, wciąż do niej mówiąc

-Cholera. - Felix zamiast zostać przy niej rzucił się szukać Zacka. Gdy go znalazł, to o mało mu nie przywalił.

-Mogę wiedzieć co się tam stało?

-Daj mi spokój.

-Ona tam zasłabła, jakby To Cię obchodziło. Coś Ty jej zrobił?

Zack zaklął na głos, kazał Felixowi kupić wodę i zaczął biec w stronę z której przyszedł. Zobaczył Therę na korytarzu i podbiegł do niej. Podniósł ją usiadł na ławce z nią w ramionach. Przytulił ją i zacząl do niej mówić.

-Przepraszam...obudź się, proszę. Thero...- głos mu się zaczął załamywać i na jej powieki spłynęła jego pierwsza od trzech lat łza.